Με χαρά ανοίγω αυτό το νέο νηματιο.
Βέβαια, δεν αποτελεί αφορμή για νέες ανακαλύψεις μιας και η γλωσσολογία έχει εκφράσει ήδη την άποψή της (με όλες τις επιφυλάξεις της).Σκοπός μου είναι να εκφράσουμε και εμείς τις απόψεις , τις απορίες και τις γνώσεις μας.
Ασφαλώς και το θέμα είναι περίπλοκο, μιας και επικαλύπτεται από διάφορους κλάδους της γλωσσολογίας (Συγκριτική,Ινδοευρωπαϊκή, Ιστορική γλωσσολογία,Φωνητική και Φωνολογία...).
Ας μην αποθαρρυνόμαστε, όμως......Όσοι πιστοί προσέλθετε:ανάγνωση:
Ξεκινώ με τις πηγές που έχουμε στη διαθεσή μας σήμερα για να κατανοήσουμε τον τρόπο με τον οποίο μιλούσαν οι πρόγονοί μας'
1. Γραπτές οι γραπτές είναι άμεσες πηγέςπου διακρίνονται σε αυτόγραφα (επιγραφές, πάπυροι) και σε αντίγραφα (κείμενα) και έμμεσες(μαρτυρίες από γραμματικούς, σχολιαστές και λεξικογράφους).
2.Προφορικές είναι τα Νεοελληνικά ιδιώματα και ιδιαίτερα τα "αρχαιοπρεπή" (Ποντιακή,Τσακώνικη, Κ.Ιταλίας,Κυπριακή κ.ά).
Βλέπουμε μια από τις αρχαιότερες επιγραφές(700π.χ. περ.) σε αλφαβητική γραφή από τις Πιθηκούσες της Ιταλίας, γνωστή ως "Το ποτήρι του Νέστορα", γραμμένη από τα δεξιά προς τα αριστερά! Λέει:
"ΝΕΣΤΟΡΟΣ Ε[ΙΜ]Ι ΕΥΠΟΤΟΝ ΠΟΤΕΡΙΟΝ ΗΟΣ Δ ΑΝ ΤΟΔΕ Π[ΙΕ]Σ ΠΟΤΕΡΙΟ ΑΥΤΙΚΑ ΚΕΝΟΝ ΗΙΜΕΡ[ΟΣ ΗΑΙΡ]ΕΣΕΙ ΚΑΛΛΙΣΤΕ[ΦΑ]ΝΟ ΑΦΡΟΔΙΤΕΣ"
"Νέστορος ειμί εύποτον ποτήριον, ός δ' άν τούδε πίησι ποτηρίου, αυτίκα κείνον ίμερος αιρήσει καλλιστεφάνου Αφροδίτης"
Εδώ έχουμε την επιγραφή του Διπύλου Αττικής. Αυτή θεωρείται η αρχαιότερη (720π.χ.), και Γράφει:
1. ΗΟΣ ΝΥΝ ΟΡΧΕΣΤΟΝ ΠΑΝΤΟΝ ΑΤΑΛΟΤΑΤΑ ΠΑΙΖΕΙ
2α. ΤΟ ΤΟΔΕ Κ ΑΝ ΜΙΝ [ίδης {πολλ' αγόρευ' αγαθά}]
ή2β. ΤΟΤΟ ΔΕΚ ΑΝ ΜΙΝ [ {χαίρειν κέλευσον }].
Ερμηνεία:
1.Όποιος από τους ορχηστές χορεύει πιο ανάλαφρα απ'όλους
2α. σε αυτόν ανήκει τούτο (το αγγείο) και αν τον [δείς, ευχήσου του κάθε ευτυχία]. ή
2β.αυτός να το πάρει (το αγγείο).
Βιβλιογραφία:
1.Α-Φ. Χριστίδης "Ιστορία της αρχαίας ελληνικής γλώσσας"
, ΙΝΣ ,Θεσσαλονίκη.2005
2.Γ.Μπαμπινιώτης "Συνοπτική ιστορία της ελληνικής γλώσσας",Αθήνα 2002 ε' έκδοση.
3.R.S.P. Beekes "Eισαγωγή στη συγκριτική Ινδοευρωπαϊκή Γλωσσολογία",ΙΝΣ,Θεσσαλονίκη, 2004.
4.Ι. Σταματάκου "Ιστορική γραμματική της Α.Ε.Γλώσσας",Εκδόσεις Δεδεμάδη, Αθήνα 2006.
5.Α.M.S. MacMahon "Ιστορική Γλωσσολογία", Μεταιχμιο, Αθήνα 2003.
*Οι φωτογραφίες είναι απ'την Πύλη για την Ελληνική Γλώσσα
http://www.greek-language.gr
Βέβαια, δεν αποτελεί αφορμή για νέες ανακαλύψεις μιας και η γλωσσολογία έχει εκφράσει ήδη την άποψή της (με όλες τις επιφυλάξεις της).Σκοπός μου είναι να εκφράσουμε και εμείς τις απόψεις , τις απορίες και τις γνώσεις μας.
Ασφαλώς και το θέμα είναι περίπλοκο, μιας και επικαλύπτεται από διάφορους κλάδους της γλωσσολογίας (Συγκριτική,Ινδοευρωπαϊκή, Ιστορική γλωσσολογία,Φωνητική και Φωνολογία...).
Ας μην αποθαρρυνόμαστε, όμως......Όσοι πιστοί προσέλθετε:ανάγνωση:
Ξεκινώ με τις πηγές που έχουμε στη διαθεσή μας σήμερα για να κατανοήσουμε τον τρόπο με τον οποίο μιλούσαν οι πρόγονοί μας'
1. Γραπτές οι γραπτές είναι άμεσες πηγέςπου διακρίνονται σε αυτόγραφα (επιγραφές, πάπυροι) και σε αντίγραφα (κείμενα) και έμμεσες(μαρτυρίες από γραμματικούς, σχολιαστές και λεξικογράφους).
2.Προφορικές είναι τα Νεοελληνικά ιδιώματα και ιδιαίτερα τα "αρχαιοπρεπή" (Ποντιακή,Τσακώνικη, Κ.Ιταλίας,Κυπριακή κ.ά).
Βλέπουμε μια από τις αρχαιότερες επιγραφές(700π.χ. περ.) σε αλφαβητική γραφή από τις Πιθηκούσες της Ιταλίας, γνωστή ως "Το ποτήρι του Νέστορα", γραμμένη από τα δεξιά προς τα αριστερά! Λέει:
"ΝΕΣΤΟΡΟΣ Ε[ΙΜ]Ι ΕΥΠΟΤΟΝ ΠΟΤΕΡΙΟΝ ΗΟΣ Δ ΑΝ ΤΟΔΕ Π[ΙΕ]Σ ΠΟΤΕΡΙΟ ΑΥΤΙΚΑ ΚΕΝΟΝ ΗΙΜΕΡ[ΟΣ ΗΑΙΡ]ΕΣΕΙ ΚΑΛΛΙΣΤΕ[ΦΑ]ΝΟ ΑΦΡΟΔΙΤΕΣ"
"Νέστορος ειμί εύποτον ποτήριον, ός δ' άν τούδε πίησι ποτηρίου, αυτίκα κείνον ίμερος αιρήσει καλλιστεφάνου Αφροδίτης"
Εδώ έχουμε την επιγραφή του Διπύλου Αττικής. Αυτή θεωρείται η αρχαιότερη (720π.χ.), και Γράφει:
1. ΗΟΣ ΝΥΝ ΟΡΧΕΣΤΟΝ ΠΑΝΤΟΝ ΑΤΑΛΟΤΑΤΑ ΠΑΙΖΕΙ
2α. ΤΟ ΤΟΔΕ Κ ΑΝ ΜΙΝ [ίδης {πολλ' αγόρευ' αγαθά}]
ή2β. ΤΟΤΟ ΔΕΚ ΑΝ ΜΙΝ [ {χαίρειν κέλευσον }].
Ερμηνεία:
1.Όποιος από τους ορχηστές χορεύει πιο ανάλαφρα απ'όλους
2α. σε αυτόν ανήκει τούτο (το αγγείο) και αν τον [δείς, ευχήσου του κάθε ευτυχία]. ή
2β.αυτός να το πάρει (το αγγείο).
Βιβλιογραφία:
1.Α-Φ. Χριστίδης "Ιστορία της αρχαίας ελληνικής γλώσσας"
, ΙΝΣ ,Θεσσαλονίκη.2005
2.Γ.Μπαμπινιώτης "Συνοπτική ιστορία της ελληνικής γλώσσας",Αθήνα 2002 ε' έκδοση.
3.R.S.P. Beekes "Eισαγωγή στη συγκριτική Ινδοευρωπαϊκή Γλωσσολογία",ΙΝΣ,Θεσσαλονίκη, 2004.
4.Ι. Σταματάκου "Ιστορική γραμματική της Α.Ε.Γλώσσας",Εκδόσεις Δεδεμάδη, Αθήνα 2006.
5.Α.M.S. MacMahon "Ιστορική Γλωσσολογία", Μεταιχμιο, Αθήνα 2003.
*Οι φωτογραφίες είναι απ'την Πύλη για την Ελληνική Γλώσσα
http://www.greek-language.gr
Last edited:
