Με αφορμη την τελευταια διαφωνία περι της εξελιξης της γλωσσας, και φυσικα διαφορα συχνα "λαθη" (αλλα και τάσεις) που παρατηρουμε συχνα, εχω σκεφτει αν ολα αυτα ειναι σημάδια των Ελληνικών του μέλλοντος
(εκφραζοντας οικολογικη ανησυχια: αν υπαρχει μελλον
)
Σκεφτηκα να παραθεσω εδω διαφορες παρατηρησεις των πιο συχνων λαθων, να πειτε κι εσεις διαφορα που πιανουν το αυτι σας και να συζητησουμε, αν υπαρχει τετοιο περιθωριο σιγουριας, και για πλάκα βέβαια, χωρις να φιλοδοξουμε για καποιο "πορισμα", το κατα ποσο αυτα τα λαθη αποτελουν εξελιξη
Να λοιπόν οι δικες μου παρατηρησεις
-Το πιο γνωστο (και εκνευριστικό) είναι η σύγχυση β' πληθυντικού με γ' ενικού παθητικής φωνής: εσείς κάνεται, αυτός γίνετε
-Κάτι συχνό που βλέπω στα πιτσιρίκια του ίντερνετ, οτι τα ουδέτερα σε -ος σχηματίζουν πληθυντικό σε -οι. Πχ τα "μελοι ενός φόρουμ". Να σημειώσω οτι αυτο το βλεπω σχεδον αποκλειστικα στη συγκεκριμένη λέξη "μελη". Δεν εχω προσεξει για "δασοι" κλπ
-Απαλοιφή των εκφράσεων που χρησιμοποιούν γενική, προς χάρη της αιτιατική (ακόμα και αν απαιτούνται προθέσεις): πχ προτιμάται "για το θέμα" παρά το "αρχαϊκό" "περί του θέματος"
-Λέξεις με "παραξενες" καταλήξεις που δεν ταιρίαζουν με την πλειονότητα (πχ λέξεις που λήγουν σε -ν, ή θηλυκές λέξεις που λήγουν σε -ος), συνηθίζουν να μη κλίνονται. Πχ "πήγα στην οδός" ή "του διευθύνων συμβούλου". Αν κανω μια μικρη ενδοσκόπηση, μπορώ να καταλάβω οτι τα αντιλαμβανόμαστε λιγο πολυ σαν επιρρήματα. Για παράδειγμα κάποια που λέει "είμαστε έγκυος" αντιλαμβάνομαι οτι εννοεί "είμαστε σε κατάσταση εγκυμοσύνης"
-Δεν ξέρω αν είναι λάθος, μιας και ακουγεται μονο σε συγκεκριμένα περιβάλλοντα, και μαλιστα οχι τοσο συχνα: στο στρατό συνηθίζουν να καλούν με την ονομαστική ενος επιθέτου και όχι με κλητική! πχ "Διαμαντίδης!! Έλα εδώ!" ή "εξήγησε μου, Διαμαντίδης". Επίσης στο ίντερνετ έχω ακούσει (σπάνια) να λένε "ρε φίλος" το οποίο είναι μάλλον μάγκικο ή αργκοτικό, και όχι λάθος
Πιστεύετε οτι αυτά είναι μια εικόνα της μελλοντικής γλώσσας σε μερικές δεκαετίες; Πιστεύετε οτι όλα τα δάση, σκεύη, βρέφη, σε πχ 30-50 χρόνια θα γίνουν δάσοι, σκεύοι, βρέφοι; Μπορούμε να πούμε οτι οι λέξεις με "αρχαϊκές" καταλήξεις (δηλαδή όσες δεν λήγουν σε -ς/-η/-α), θα γίνουν επιρρήματα; Η οτι η αιτιατική θα αντικαταστήσει σχεδόν ολοκληρωτικά τη γενική;
Αν αυτές οι παρατηρήσεις αντικατοπτρίζουν κάποιο ρεύμα, κατα ποσο οφειλουμε να αντισταθούμε σε αυτό; Πρέπει να αντισταθούμε στη φυσική και ενστικτώδη τάση του Έλληνα ομιλιτή να αντιλαμβάνεται τις λέξεις σε -ος μόνο σαν αρσενικές, θεωρώντας τη λέξη "οδός" κατι σαν ανωμαλία, και άρα άκλιτη;
Περιμένω υποθέσεις αλλα και δικες σας παρατηρήσεις που συμπληρωνουν την παραπανω λιστα
(εκφραζοντας οικολογικη ανησυχια: αν υπαρχει μελλον
)Σκεφτηκα να παραθεσω εδω διαφορες παρατηρησεις των πιο συχνων λαθων, να πειτε κι εσεις διαφορα που πιανουν το αυτι σας και να συζητησουμε, αν υπαρχει τετοιο περιθωριο σιγουριας, και για πλάκα βέβαια, χωρις να φιλοδοξουμε για καποιο "πορισμα", το κατα ποσο αυτα τα λαθη αποτελουν εξελιξη
Να λοιπόν οι δικες μου παρατηρησεις
-Το πιο γνωστο (και εκνευριστικό) είναι η σύγχυση β' πληθυντικού με γ' ενικού παθητικής φωνής: εσείς κάνεται, αυτός γίνετε
-Κάτι συχνό που βλέπω στα πιτσιρίκια του ίντερνετ, οτι τα ουδέτερα σε -ος σχηματίζουν πληθυντικό σε -οι. Πχ τα "μελοι ενός φόρουμ". Να σημειώσω οτι αυτο το βλεπω σχεδον αποκλειστικα στη συγκεκριμένη λέξη "μελη". Δεν εχω προσεξει για "δασοι" κλπ
-Απαλοιφή των εκφράσεων που χρησιμοποιούν γενική, προς χάρη της αιτιατική (ακόμα και αν απαιτούνται προθέσεις): πχ προτιμάται "για το θέμα" παρά το "αρχαϊκό" "περί του θέματος"
-Λέξεις με "παραξενες" καταλήξεις που δεν ταιρίαζουν με την πλειονότητα (πχ λέξεις που λήγουν σε -ν, ή θηλυκές λέξεις που λήγουν σε -ος), συνηθίζουν να μη κλίνονται. Πχ "πήγα στην οδός" ή "του διευθύνων συμβούλου". Αν κανω μια μικρη ενδοσκόπηση, μπορώ να καταλάβω οτι τα αντιλαμβανόμαστε λιγο πολυ σαν επιρρήματα. Για παράδειγμα κάποια που λέει "είμαστε έγκυος" αντιλαμβάνομαι οτι εννοεί "είμαστε σε κατάσταση εγκυμοσύνης"
-Δεν ξέρω αν είναι λάθος, μιας και ακουγεται μονο σε συγκεκριμένα περιβάλλοντα, και μαλιστα οχι τοσο συχνα: στο στρατό συνηθίζουν να καλούν με την ονομαστική ενος επιθέτου και όχι με κλητική! πχ "Διαμαντίδης!! Έλα εδώ!" ή "εξήγησε μου, Διαμαντίδης". Επίσης στο ίντερνετ έχω ακούσει (σπάνια) να λένε "ρε φίλος" το οποίο είναι μάλλον μάγκικο ή αργκοτικό, και όχι λάθος
Πιστεύετε οτι αυτά είναι μια εικόνα της μελλοντικής γλώσσας σε μερικές δεκαετίες; Πιστεύετε οτι όλα τα δάση, σκεύη, βρέφη, σε πχ 30-50 χρόνια θα γίνουν δάσοι, σκεύοι, βρέφοι; Μπορούμε να πούμε οτι οι λέξεις με "αρχαϊκές" καταλήξεις (δηλαδή όσες δεν λήγουν σε -ς/-η/-α), θα γίνουν επιρρήματα; Η οτι η αιτιατική θα αντικαταστήσει σχεδόν ολοκληρωτικά τη γενική;
Αν αυτές οι παρατηρήσεις αντικατοπτρίζουν κάποιο ρεύμα, κατα ποσο οφειλουμε να αντισταθούμε σε αυτό; Πρέπει να αντισταθούμε στη φυσική και ενστικτώδη τάση του Έλληνα ομιλιτή να αντιλαμβάνεται τις λέξεις σε -ος μόνο σαν αρσενικές, θεωρώντας τη λέξη "οδός" κατι σαν ανωμαλία, και άρα άκλιτη;
Περιμένω υποθέσεις αλλα και δικες σας παρατηρήσεις που συμπληρωνουν την παραπανω λιστα
Last edited:
