( η φωτογραφία είναι από τον ιστό. Οι γλώσσες της φωτιάς που φαίνονται πορτοκαλί, στο βιβλίο είναι πολύ πιο κόκκινες)
Τίτλος: Φαρενάιτ 451
Πρωτότυπος τίτλος: Fahrenheit 451
Συγγραφέας: Ρέι Μπράντμπερι (Ray Bradbury)
Εικονογράφος : Τιμ Χάμιλτον (Tim Hamilton)
Μετάφραση: Αλέξης Καλοφωλιάς
Εκδόσεις: Μεταίχμιο
Έτος έκδοσης: 2009
Αριθμός σελίδων: 150
ISBN: 978-960-455-803-2
Η επαφή μου με το είδος μέχρι πρότινος περιοριζόταν στα κόμικ που είχα διαβάσει μικρή. Πρόσφατα, προστέθηκαν σε αυτά, το πρώτο μου γκράφικ νόβελ. Βρήκα το "Φαρενάιτ 451" σε αυτή την μορφή και ήταν μια καλή ευκαιρία να γνωρίσω το είδος, μέσα από την ιστόρηση ενός βιβλίου που θέλω να διαβάσω.
Όσον αφορά την σχετική συζήτηση που αφορά το γλωσσικό μέρος του όρου graphic novel, απλά θα πω ότι στο συγκεκριμένο εξώφυλλο, όπως βλέπετε, αναγράφεται επεξηγηματικά ως διασκευή σε κόμικς.
Η υπόθεση του βιβλίου, αναφέρεται σε μια δυστοπική κοινωνία, όπου τα βιβλία καίγονται ως μη αποδεκτά, καθώς εγείρουν συναισθήματα, που δεν συνάδουν με τον τρόπο ζωής και ψυχαγωγίας των ανθρώπων. Δεν είναι αποδεκτό να σκέφτεσαι, ούτε να νιώθεις και κατά συνέπεια τα βιβλία είναι απαγορευμένα. Η ιστορία αναφέρεται στον πυροσβέστη (που ο ρόλος τους είναι να καίνε, όχι να σβήνουν) Γκάι Μόνταγκ και βλέπουμε πως εξελίσσεται η ζωή του, όταν αρχίζει να αμφιβάλει για αυτόν τον τρόπο ζωής.
Μπορώ να πω, πως οι συνοπτικοί διάλογοι και τα σκίτσα κατάφεραν να με βάλουν με τον τρόπο τους, μέσα στο κλίμα της ιστορίας. Βλέμματα, που μέσα τους αντικατροπτίζονται φόβος και απόγνωση, καρέ με σωστή εστίαση της εκάστοτε στιγμής, χρώματα μουντά που σε μεταφέρουν στο περίεργο αυτό κλίμα και μόνο το έντονο κόκκινο χρησιμοποιείται για την φωτιά.
Σημαντικό είναι ότι για την δημιουργία αυτού του έργου, συνέβαλλε ο ίδιος ο συγγραφέας. Αυτό που σε βάζει ακόμα καλύτερα στο κλίμα είναι κάτι που αναφέρει στον πρόλογο ο ίδιος ο Μπράντμπερι΄να κατονομάσουμε ποιο βιβλίο θα θέλαμε να απομνημονεύσουμε ώστε να το διασώσουμε από μελλοντικούς λογοκριτές ή "πυροσβέστες" και να καταθέσουμε και τους λόγους που θα θέλαμε να το κάνουμε αυτό, αλλά και για τους οποίους η ενθύμησή του και η απαγγελία του θα είχε μεγάλη σημασία για το μέλλον.
Μέσα από την φωτιά και τον ανελέητο διωγμό των βιβλίων, διαγράφεται η αγάπη και η ανάγκη που έχουμε για αυτά, καθώς τα βιβλία είναι ένα μέσο που μεταφέρει γνώσεις και συναισθήματα, καθ΄όλη την διάρκεια της ζωής μας.
Σε όσους αρέσει το συγκεκριμένο είδος, πιστεύω ότι θα βρουν ένα πολύ ενδιαφέρον ανάγνωσμα, καθώς κι εκείνοι που θα ήθελαν να έχουν μια πρώτη επαφή.
※
"Είσαι αθεράπευτα ρομαντικός. Το πράγμα θα ήταν αστείο, αν δεν ήταν σοβαρό. Δεν είναι τα βιβλία που χρειάζεσαι, αλλά μερικά από αυτά που κάποτε υπήρχαν στα βιβλία.
Αναζήτησέ τα στη φύση, αναζήτησέ τα μέσα σου. Τα βιβλία ήταν μόνο ένα είδος δοχείου όπου αποθηκεύαμε ένα σωρό πράγματα που φοβόμασταν ότι μπορεί να ξεχνούσαμε. Δεν υπάρχει τίποτα μαγικό στα βιβλία.
Η μαγεία βρίσκεται μόνο σε αυτά που λένε τα βιβλία, στο τρόπο που συγκολλούσαν τα κομμάτια του σύμπαντος και έτσι δημιούργησαν ένα ένδυμα για εμάς.
Βέβαια, δεν θα μπορούσες να το ξέρεις αυτό, όπως δεν μπορείς να καταλάβεις τι σημαίνουν όλα αυτά που σου λέω."
Last edited: