Τα παλιά εκείνα μπακάλικα με τη ζυγαριά πάνω στον πάγκο και τα συρταρωτά ράφια με το τζαμάκι, για ρύζι/ζάχαρι/φακές με τη σέσουλα, αποτελούν στις μέρες μας (όταν τα συναντάμε) εικόνα σοφιστικέ-ντελικατέσσεν.
Τα παλιά εκείνα φαρμακεία με τα βαζάκια που μύριζε ο αέρας τους φαρμακίλλα και όπου σε στέλναν να πάρεις κρεμόριο, το πολύ-πολύ, γέμισαν κρέμες, αντιληακά, ανατομικά παπούτσια και είδη υγειηνής διατροφής.
Τα βιβλιοπωλεία δεν έμειναν πίσω. Βρίσκουμε αντίστοιχα, αναλώσιμα, σακίδια, προσωπικά δώρα και άπειρες προτάσεις-πειρασμούς.
Ωραία, τί κακό έχουν όλα τούτα; Κακό όχι, μιας και εξυπηρετούν και τον πελάτη και τον ιδιοκτήτη. Για το υπόλοιπο εμπόριο, θεωρώ οτι έτσι πρέπει να ακολουθούμε την εποχή. Η δική μου η επιφύλαξη είναι μόνο στο κατά πόσο ο βιβλιοπώλης παραμένει βιβλιοπώλης κι όχι προωθητής καταναλωτικών αγαθών. Πόσο ασχολείται με το κύριο υλικό του χώρου του, πόσο ενημερώνεται για το τί βάζει στο μαγαζί του, πόσο ξέρει να με κατατοπίσει, να μου προτείνει, να με βοηθήσει.
Δεν έχω κάτι να ψέξω. Όμως δεν συνάντησα μέχρι τώρα, παρά ελάχιστους βιβλιοπώλες που έχουν οι ίδιοι ξεφυλλίσει αυτά που σου προτείνουν. Βέβαια, δεν τίθεται σωστά και το αίτημα "τί θα μου προτείνατε να χαρίσω σε μια φίλη", αλλά δεν μπορεί κι ο επαγγελματίας να σου βγάζει στον πάγκο δυό τίτλους βιβλίων, δίχως να σκεφτεί να σε ρωτήσει τις προτιμήσεις, την ηλικία ή δεν ξέρω κι εγώ τί άλλο, της φίλης σου. Όταν μάλιστα η επιλογή αφορά παιδιά, τότε πώς να εμπιστευτείς κάποιον που αφήνεται στον πωλητή ενός εκδοτικού οίκου που θα του π(λ)ασάρει απλώς τα καινούρια;
Τα παλιά εκείνα φαρμακεία με τα βαζάκια που μύριζε ο αέρας τους φαρμακίλλα και όπου σε στέλναν να πάρεις κρεμόριο, το πολύ-πολύ, γέμισαν κρέμες, αντιληακά, ανατομικά παπούτσια και είδη υγειηνής διατροφής.
Τα βιβλιοπωλεία δεν έμειναν πίσω. Βρίσκουμε αντίστοιχα, αναλώσιμα, σακίδια, προσωπικά δώρα και άπειρες προτάσεις-πειρασμούς.
Ωραία, τί κακό έχουν όλα τούτα; Κακό όχι, μιας και εξυπηρετούν και τον πελάτη και τον ιδιοκτήτη. Για το υπόλοιπο εμπόριο, θεωρώ οτι έτσι πρέπει να ακολουθούμε την εποχή. Η δική μου η επιφύλαξη είναι μόνο στο κατά πόσο ο βιβλιοπώλης παραμένει βιβλιοπώλης κι όχι προωθητής καταναλωτικών αγαθών. Πόσο ασχολείται με το κύριο υλικό του χώρου του, πόσο ενημερώνεται για το τί βάζει στο μαγαζί του, πόσο ξέρει να με κατατοπίσει, να μου προτείνει, να με βοηθήσει.
Δεν έχω κάτι να ψέξω. Όμως δεν συνάντησα μέχρι τώρα, παρά ελάχιστους βιβλιοπώλες που έχουν οι ίδιοι ξεφυλλίσει αυτά που σου προτείνουν. Βέβαια, δεν τίθεται σωστά και το αίτημα "τί θα μου προτείνατε να χαρίσω σε μια φίλη", αλλά δεν μπορεί κι ο επαγγελματίας να σου βγάζει στον πάγκο δυό τίτλους βιβλίων, δίχως να σκεφτεί να σε ρωτήσει τις προτιμήσεις, την ηλικία ή δεν ξέρω κι εγώ τί άλλο, της φίλης σου. Όταν μάλιστα η επιλογή αφορά παιδιά, τότε πώς να εμπιστευτείς κάποιον που αφήνεται στον πωλητή ενός εκδοτικού οίκου που θα του π(λ)ασάρει απλώς τα καινούρια;
Last edited:
Έμεινα αποσβολωμένη! Ή πολύ έμπορος ή πολύ απελπισμένη ήταν! Τεσπά, έμεινα με ένα κενό, δεν πήρα το κοριτσάκι με τα σπίρτα, πήρα μια αντζέντα και έφυγα...
