Τίτλος: Αγώνες Πείνας
Πρωτότυπος τίτλος: Hunger Games
Συγγραφέας: Σουζάν Κόλινς (Suzanne Collins)
Μετάφραση: Πηνελόπη Τριαδά
Εκδόσεις: Πλατύπους
Έτος έκδοσης: 2009
Έτος πρώτης έκδοσης: 2008 (Αγγλικά)
Αριθμός σελίδων: 414
ISBN: 978-960-665-80-6
Το βιβλίο αυτό διηγείται μια ιστορία πάνω σε μια αγαπημένη μου θεματολογία: την επιβίωση σε ένα δυστοπικό μέλλον. Η Βόρεια Αμερική κατοικείται από το έθνος της Πάνεμ με κέντρο την τεχνολογικά προηγμένη πόλη Κάπιτολ. Η υπόλοιπη χώρα είναι χωρισμένη σε δώδεκα περιοχές εξαθλιωμένες κι υποταγμένες στην Κάπιτολ. Κάθε χρόνο οργανώνονται κεντρικά οι Αγώνες Πείνας στους οποίους κάθε περιοχή στέλνει δύο έφηβους, ένα αγόρι κι ένα κορίτσι, ως δείγμα υποτέλειας. Μέσα σε μια τεχνολογικά ελεγχόμενη αρένα οι είκοσι τέσσερις νέοι επιδίδονται σε έναν αμείλικτο αγώνα επιβίωσης από τον οποίο μόνο ένας βγαίνει ζωντανός.
Την ιστορία παρακολουθούμε σε πρώτο πρόσωπο μέσα από την αφήγηση της ηρωίδας της Κάτνις, μιας μικρόσωμης και πολύ ικανής κυνηγού.
Το θέμα δεν είναι πρωτότυπο και, βέβαια, δεν χρειάζεται να είναι. Οι νέοι που στέλνονται στον θάνατο ως δείγμα υποτέλειας θυμίζουν τον αρχαιοελληνικό μύθο με τον Θησέα ο οποίος είναι πολύ πιθανό πως έχει ιστορική αρχή. Επίσης, οι αγώνες επιβίωσης μονομάχων μέσα σε αρένα αποτελούν κι αυτοί, βέβαια, ένα ιστορικό γεγονός. Και από εκεί και πέρα τα θέματα αυτά απαντούν εδώ κι εκεί μέσα στην λογοτεχνία. Εγώ το έχω συναντήσει π.χ. στον Ρόμπερτ Σέκλεη (Robert Sheckley). Επίσης, ίσως κάποιοι θυμούνται την πολύ σχετική ταινία (τηλεσόου με αγώνες επιβίωσης σε δυστοπικό μέλλον) "the Running Man" (1987), βασισμένο σε βιβλίο του Στέφεν Κινγκ, κι ομοίως σχετικό θεματικά πρέπει να είναι το "Battle Royal" (2000) που έχω στο πρόγραμμα να το δω σύντομα. Φαντάζομαι πως μπορούν να προστεθούν κι άλλες αναφορές.
Βλέπω πως η αγγλική βικιπαίδεια χαρακτηρίζει το βιβλίο "εφηβικό" όμως σκέφτομαι πως το θέμα εφήβων που αλληλοσφάζονται είναι μάλλον ακατάλληλο. Σε οποιαδήποτε περίπτωση, χαίρομαι που διαπιστώνω πως έχω έφηβη ψυχή καθώς προσωπικά απόλαυσα το βιβλίο σε μια ανάγνωση-μονορούφι.
Παράλληλα με την ανάγνωση είδα, σε δόσεις, και την ταινία ("The Hunger Games", 2012) που, παρά κάποια αρνητικά λόγια που είδα —μου φαίνεται εδώ στην Λέσχη— μου άρεσε.
σκηνή από την ταινία
Το βιβλίο έχει και συνέχειες.
Να σημειώσω πως η έκδοση από του Πλατύποδα είναι πολύ καλή, παρά κάποιο παράπονο που είδα σε κάποιο άλλο νήμα. Πολύ καλό χαρτί και δέσιμο, και επιτέλους διαφορετική —κι όμως ευχάριστη— γραμματοσειρά.
Εάν κάποιος έχει εφηβική ψυχή σαν την δική μου ( ;) ) κι αγαπά ιστορίες για το δυστοπικό μέλλον, αυτό είναι ένα βιβλίο που μάλλον θα του αρέσει.
Last edited: