Κάρολος Ντίκενς (Charles Dickens): "Όλιβερ Τουΐστ"

Τίτλος: Όλιβερ Τουΐστ
Πρωτότυπος τίτλος: Oliver Twist
Συγγραφέας: Κάρολος Ντίκενς (Charles Dickens)
Μετάφραση: Π. Αναγνωστόπουλος
Εκδόσεις: Γκοβόστη
Έτος έκδοσης: 1990
Αριθμός σελιδων: 496


Ο Ολιβερ Τουιστ ειναι ενα ορφανο παιδι που εχει την ατυχια να γεννηθει στην Αγγλια του 19ου αιωνα, μια εποχη της υποκρισιας, της απληστιας, της αναισθησιας, αλλα πανω απ' ολα μια εποχη .κατα την οποια η μεριμνα για τα παιδια των κατωτερων κοινωνικων στρωματων ειναι σχεδον ανυπαρκτη. Η μητερα του πεθαινει στην γεννα κι ετσι ο μικρος Ολιβερ ειναι καταδικασμενος να μεγαλωσει σε ενα απο τα περιφημα ορφανοτροφεια της Αγγλιας, με ελαχιστο φαγητο κι αλλη τοση αγαπη και στοργη. Στα εννια του, συμφωνα με τον ισχυοντα νομο τοτε, ειναι πλεον σε καταλληλη ηλικια για να εργαστει κι ετσι μπαινει ως μαθητευομενος στο σπιτι ενος εργολαβου κηδειων, τον κυριο Σοουερμπερυ. Μετα ομως απο ενα ατυχες γεγονος, το παιδι αναγκαζεται να δραπετευσει και αποφασιζει να παει στο Λονδινο ελπιζοντας να βρει καλυτερη τυχη.

Φτανει στην μεγαλη πολη κι για αλλη μια φορα η '' τυχη'' ειναι με το μερος του, καθως μια συμμορια κλεφτων τον πλησιαζει και του προσφερει στεγη και τροφη αλλα με εναν σκοπο: να μπει κι αυτος στο κολπο. Αρχηγος αυτης της συμμοριας ειναι ο Εβραιος Φαγκιν, ενας πανεξυπνος απατεωνας ο οποιος εκπαιδευει μικρα, ορφανα συνηθως, παιδια, να κλεβουν ανυποψιαστους πολιτες την ημερα και να του φερνουν την λεια το βραδυ στο '' ζεστο σπιτακι του'' . Ο Ολιβερ δεν αργει να συνειδητοποιησει οτι αυτη η ευημερια που το προσφερει ο πανουργος Εβραιος ειναι ψευτικη, πως αυτα που του ζητανε να κανει οι καινουριοι φιλοι του ειναι εναντια στην αθωα και παιδικη νοοτροπια του, κι ετσι αποφασιζει να ξεφυγει απ' αυτον τον τροπο ζωης. Κι εδω αρχιζουν οι μεγαλες περιπετειες του μικρου ηρωα. Θα συναντησει πολλα εμποδια στον δρομο του προς την σωτηρια αλλα και καλους ανθρωπους οι οποιοι θα τον βοηθησουν τελικα να πετυχει το σκοπο του. Τελος.

Λοιπον, δεν θυμαμαι να εχω διαβασει μικρος τον Ολιβερ Τουιστ ή αν το εχω ξεκινησει καποτε ισως να το παρατησα καπου στη μεση, πραγματικα δεν θυμαμαι. Σε γενικες ομως γραμμες ηξερα την ιστορια: ορφανο αγορι, δρομος, βασανα, κακοι ανθρωποι , καλοι ανθρωποι και ενα ωραιοτατο γλυκαναλατο χαπι εντ , στιλ '' Χωρις Οικογενεια'' με λιγα λογια. Δεν ηξερα ομως οτι αυτη η χιλιομασημενη ιστορια (εχει παιχτει σε ταινιες, κινουμενα σχεδια, μιουζικαλ ) θα ειναι τοσο καλογραμμενη απο τον κυριο Ντικενς ωστε και σημερα που εχω ξεφυγει αρκετα νομιζω απ' αυτο που λεγεται '' παιδικη ηλικια'', να κατσω να διαβασω το συγκεκριμενο βιβλιο και να μου αρεσει τοσο πολυ! Ειναι ο σκληρος ρεαλισμος του βιβλιου ( οι σκηνες με τα παιδια στο ορφανοτροφειο οπως και πολλες αλλες με εξοργισαν πραγματικα ), ειναι η ειρωνικη γραφη του Ντικενς ( ο '' Γκογκολ της Αγγλιας'' θα τον ονομαζα εγω προσωπικα ) που με εκανε να χαμογελαω καθε τρεις και λιγο, ειναι η ανθρωπια κι η αγαπη για τα μικρα παιδιά που αναδυεται μεσα απο καθε σελιδα; Μαλλον ολα αυτα με εκαναν να απολαυσω το βιβλιο και να μην μετανιωνω για ουτε ενα λεπτο που αφιερωσα σ' αυτο. Ναι μεν παιδικο και προβλεψιμο αλλα μου αρεσε παρα πολυ, μια ωραια ειπωμενη ιστορια χωρις φτηνα τεχνασματα κι ανατροπες που καταφερνει και συγκινει τον αναγνωστη.

Οσον αφορα τους ηρωες του βιβλιου εκτος του Ολιβερ, ο οποιος σαν πρωταγωνιστης σιγουρα παιρνει το μεγαλυτερο κομματι της δοξας, ειναι αξιοσημειωτοι μερικοι απο τους δευτερευοντες της ιστοριας. Ο Εβραιος Φαγκιν ειναι αριστα σκιαγραφημενος, ειμαι σιγουρος οτι αποτελει ενα απο τα αστερια των κακων της αγγλικης λογοτεχνιας. Ναι μεν αρνητικος χαρακτηρας αλλα γοητευτικος, θελεις να τον ακουσεις να μιλαει, να δεις τι σκαρωνει, πως θα καταληξει, ενας ηρωας που σε τραβαει καπως και σε κανει να νοιαστεις για την μοιρα του. Αλλοι που μου αρεσαν πολλοι ειναι ο κυριος Μπαμπλ, ο επιτροπος του ασυλου που '' φιλοξενει'' τον Ολιβερ Τουιστ στα πρωτα του χρονια κι η μις Μαν, η μετεπειτα συζυγος του. Μ' αυτους τους δυο ο Ντικενς πιστευω μεγαλουργησε οσον αφορα την ειρωνεια που ανεφερα πιο πανω. Μεσω αυτων εφτυσε καταμουτρα ολους τους δηθεν φιλευσπαχνους και καθως πρεπει πολιτες της εποχης του ( οχι πως δεν αφορα και την δικια μας εποχη ) και νομιζω εξαγριωσε πολλους εκεινη την περιοδο.

Προτεινω ανεπιφυλακτα σε ολους, μικρους και μεγαλους, να διαβασουν καποια στιγμη αυτο το βιβλιο. Ο Ολιβερ Τουιστ ειναι αξιαγαπητος ηρωας, θα σας κλεψει την καρδια!

Το διάβασα μικρός και μου είχε αρέσει. Κάποια στιγμή θα πρέπει να το ξαναπιάσω κι αυτό.

Μήπως να καθιερώσουμε έναν μήνα του χρόνου ως τον μήνα του ξαναδιαβάσματος;

Ναι, ναι, πολυ καλη ιδεα!!! Εχω ενα σωρο βιβλια που θελω πολυ να ξαναδιαβασω (ο Χαρι Ποτερ δε μετραει )

Τον Ολιβερ Τουιστ θελω πολυ να τον διαβασω κ εγω καποια στιγμη... Μου αρεσει πολυ το ιδιαιτερο χιουμορ του Ντικενς που σε κανει καπου καπου να χαμογελας. Τον Γκογκολ δεν τον ξερω ομως, αν μοιαζει με τον Ντικενς θα ηθελα να τον γνωρισω κ αυτον

Το είχα διαβάσει μικρή και μου είχε αρέσει, όμως όχι και πάρα πολύ. Η αγαπημένη μου τέτοιου τύπου ιστορία ήταν το "Χωρίς Οικογένεια", το οποίο είχα διαβάσει δεκάδες φορές και το θεωρούσα απείρως καλύτερο. Κι εγώ θέλω να ξαναδιαβάσω ένα σωρό βιβλία (όπως έκανα μικρή, χωρίς τύψεις) όμως είναι τόσα τα αδιάβαστα...

Οντως το '' Χωρις Οικογενεια'' εχει το ιδιο μοτιβο με τον '' Ολιβερ Τουιστ'' ( πρεπει να βρουμε ποιος αντεγραψε ποιον, ο Ντικενς τον Μαλο ή το αντιθετο; ) και ηταν ενα απο τα αγαπημενα μου παιδικα βιβλια, το εχω διαβασει τουλαχιστον 3 φορες.

Πολύ όμορφη παρουσίαση Ιαβέρη, Mπράβο! Ο Ολιβερ Τουίστ μαζί με τον Τομ Σογιερ, το Χωρίς Οικογένεια και το Βιβλίο της Ζούγκλας είναι από τα πρώτα μου παδικά βιβλία. Δε θυμάμαι και πάρα πολλά από τον τρόπο που γράφει ο Ντίκενς, μόνο την πλοκη. Είχα διαβάσει πέρσι τη Χριστουγεννιάτικη Ιστορία και με εντυπωσίασε η λεπτή ειρωνεία και το ανεπιτήδευτα επιτηδευμένο ύφος του.

Θέλω κι εγώ κάποια στιγμή να το διαβάσω αυτό αλλά και πολλά άλλα του Ντίκενς καθώς αγάπησα τις Μεγάλες Προσδοκίες που το διάβασα αλλά και την Μικρή Ντοριτ που την είδα στη σειρά του bbc.

το έχω σε μια παμπάλαιο έκδοση του πατέρα μου. δεν το έχω διαβάσει ποτέ.

Θυμάμαι ελάχιστα πράγματα από το βιβλίο. Ήταν, πάντως, το πρώτο από τα βιβλία αυτού του είδους που είχα διαβάσει και για αυτό το θυμάμαι και ως το καλύτερο....

Οταν, μεσ' από τους Αθλιους, μπήκα στον κόσμο των musicals, ενα όνομα που άκουγα και ακούω ακόμη συνέχεια ειναι "Oliver!". Έψαξα λοιπόν για τον Όλιβερ Τουίστ, βιβλίο και μιούζικαλ,και παρόλο που το σενάριο το χω ξαναδεί πολλές φορές, πιστεύω πως αξίζει να το διαβάσω..
Υ.Γ. Και η Νάνσυ έχει ενα υπέροχο σόλο για την περίεργη αγάπη της με τον... ας μην πω άλλα. Ζήτω το μελό! Ζήτω το δράμα! :D

Κι εγώ το 'χω διαβάσει μικρός, αλλά ήταν 100% διασκευή γιατί οι σελίδες ήταν γύρω στις 250 (μαξιμουμ) και τα γράμματα μεγάλα. Το πήρα πρόσφατα στην ολοκληρωμένη, αγγλική έκδοση (Penguin Classics, θα τα βρείτε πολύ φτηνά στα μεγάλα βιβλιοπωλεία με ξενόγλωσσα) και θα το διαβάσω πριν... μεγαλώσω πολύ.

Ο Όλιβερ Τουίστ ήταν το 3ο μυθιστόρημα που διάβασα ποτέ, δανεισμένο από μια ξαδέρφη μου. Το είχα δανειστεί μαζί με το Χωρίς οικογένεια του Μαλό που ήταν το 4ο (και δε νομίζω ότι χωρά αμφιβολία για το ποιος αντιγράφει ποιον καθώς ο Ντίκενς πέθανε το 1870, ενώ το Χωρίς οικογένεια πρωτοεκδόθηκε το 1878). Αργότερα το διάβασα και σε άλλη έκδοση που είχε δωριστεί στον αδερφό μου. Δυστυχώς και οι δύο εκδόσεις θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν "Κλασσικά Πετσοκομμένα", όπως όλα του Ντίκενς που έχω διαβάσει οπότε μάλλον θα πρέπει να αναζητήσω και κάποια μετάφραση του πλήρους κειμένου...

Εγώ το έχω το καλάθι μου στην "Πολιτεία" από την Penguin με 3€. Και σκοπεύω να το διαβάσω στα αγγλικά (τώρα τι θα καταφέρω... άλλο θέμα)

Άραγε αν ζούσε ο Ντίκενς οταν βγήκε το Χωρίς
Οικογένεια...

ο Ντίκες ήταν ένας συγγραφέας-σταρ της εποχής του οπότε δεν είναι παράλογο να αποτελέσει πηγή έμπνευσης για νεώτερους συγγραφείς. Όταν βγήκε το Χωρίς οικογένεια ο Ντίκενς ήταν 7-8 χρόνια νεκρός. ο Ντίκενς (1812-1870) ήταν αρκετά μεγαλύτερος ηλικιακά από τον Μαλό (1830-1907) αλλά και τον Ζολά (1840-1902) και όπως βλέπεις πέθανε και σε μικρότερη ηλικία...

Παιδια που μπορουμε να το βρουμε το συγκεκριμενο βιβλιο?Γνωριζει κανεις?

Στα βιβλιοπωλεία;

Για τον "Όλιβερ Τουίστ" δεν ρωτάς; Θα πίστευα πως είναι ένα πολύ κοινό βιβλίο. Όχι;

Tο συγκεκριμενο??Χμμ παιζει να ειναι λιγο εως πολυ εξαντλημενο!εε?

Εψαχνα μια καλη του εκδοση!Τελικα αυτη ειναι!Οπως ψαχνω και μια καλη τον Δον κιχωτη!!