Τζέιν Όστεν (Jane Austen) : "Περηφάνια και Προκατάληψη"

Πρωτότυπος τίτλος: Pride and Prejudice
Συγγραφέας: Τζέιν Όστεν (Jane Austen)
Γλώσσα Πρωτοτύπου: Αγγλικά
Μετάφραση:Αργύρης Χιόνης
Εκδόσεις:Πατάκης
Έτος έκδοσης:1997
Έτος πρώτης έκδοσης: 1813
Αριθμός σελίδων:476
ISBN:978-960-600-317-2

Εδώ και καιρό σκέφτομαι πόσο απαράδεχτη είμαι που δεν έχω κάνει ακόμα παρουσίαση του αγαπημένου μου βιβλίου στο φόρουμ και σήμερα που ξύπνησα και ορεξάτη είπα να το κάνω πράξη επιτέλους.
Μερικοί θα έχετε προσέξει πως όταν κάτι μου αρέσει πάρα πολύ έχω μια τάση να λέω και πως το γνώρισα.)) Οπότε να πως μπήκα στον υπέροχο κόσμο της Όστεν : Πριν 2-3 χρόνια πήγα στο βίντεο κλαμπ να νοικιάσω ταινία και το μάτι μου έπεσε πάνω σε μια ταινία με τίτλο "Περηφάνια και Προκατάληψη" (η μεταφορά του 2005 ) ,διαβάζω την υπόθεση και λέω να την νοικιάσω. Να πω εδώ πως δεν ήξερα καν πως υπάρχει η Τζέιν Όστεν ,ούτε ότι έχει γράψει βιβλία κλπ. Μόλις τελείωσε η ταινία είχα ενθουσιαστεί , έβαλα να δω τα έξτρα κι εκεί κατάλαβα πως πρόκειται για βιβλίο. Αφού είδα την ταινία οχτώ φορές σε μια εβδομάδα αγόρασα το βιβλίο εε και αυτό ήταν. Από τότε δηλώνω Οστενοκολλημένη μέχρι αηδίας (κάποιοι ίσως να γνωρίζουν και για το Blog μου που είναι αφιερωμένο σε εκείνη) διάβασα και άλλα δικά της βιβλία και ο Ντάρσυ με την Ελίζαμπεθ είναι οι αγαπημένοι μου λογοτεχνικοί ήρωες και μέχρι στιγμής δεν βρέθηκε κανένας να τους πάρει την θέση (και δεν νομίζω να βρεθεί και ποτέ) .

Λίγα ιστορικά στοιχεία για το βιβλίο: Το μυθιστόρημα αρχικά γράφτηκε μεταξύ Οκτώβρη του 1796 και Αυγούστου του 1797. Ο πατέρας της Όστεν έγραψε στο Λονδρέζο βιβλιοπώλη Τόμας Κάντελ τον Νοέμβριο του 1797 προτείνοντας το για δημοσίευση όμως απορρίφθηκε χωρίς να διαβαστεί και επεστράφη μέσω ταχυδρομείου. Το αδημοσίευτο χειρόγραφο παρέμεινε με την Όστεν και ήταν το 1811 που το πρώτο της μυθιστόρημα Λογική και Ευαισθησία δημοσιεύτηκε.
Η δημοσίευση του πρώτου της μυθιστορήματος ενθάρρυνε την Όστεν να αναθεωρήσει το χειρόγραφο για τις Πρώτες Εντυπώσεις πιθανώς μεταξύ 1811 και 1812. Μετονόμασε την ιστορία Περηφάνια και Προκατάληψη, μια εμφανώς κλισέ φράση της εποχής. 'Οταν μετονόμαζε το μυθιστόρημά της η Τζέιν Όστεν πιθανώς είχε κατά νού τα Βάσανα και αντιπαραθέσεις που συνοψίζονται στο τελικό κεφάλαιο της Σεσίλια της Φάνυ Μπάρνεϊ, το οποίο ονομάζεται Περηφάνια και Προκατάληψη και οπου η φράση εμφανίζεται τρεις φορές με κεφαλαία γράμματα. Είναι επίσης πιθανό ότι ο αρχικός τίτλος του μυθιστορήματος άλλαξε για να αποφευχθεί σύγχυση με άλλα έργα. Στα χρόνια μεταξύ της ολοκλήρωσης των Πρώτων Εντυπώσεων και της αναθεώρησης τους σε Περηφάνια και Προκατάληψη, δημοσιεύτηκαν δύο άλλα έργα με τον ίδιο τίτλο: ένα μυθιστόρημα της Μαργαρίτας Χόλφορντ και μια κωμωδία του Οράτιου Σμίθ.
Η Όστεν πούλησε τα πνευματικά δικαιώματα του μυθιστορήματος στον Τόμας Έγκερτον του Γουάιτχολ για 110 λίρες (η Όστεν είχε αρχικά ζητήσει 150 λίρες). Η απόφαση αυτή αποδείχθηκε ακριβή. Η Όστεν είχε εκδόσει το Λογική και Ευαισθησία βάσει προμήθειας προστατεύτοντας τον εκδότη από απώλειες και λαμβάνοντας τα όποια κέρδη μείον το κόστος και την προμήθεια του εκδότη. Μη γνωρίζοντας ότι η Λογική και Ευαισθησία θα εξαντλούσε την εκδοσή της, αποφέροντας της 140 λίρες, μετέφερε τα πνευματικά δικαιώματα στον Έγκερτον έναντι εφάπαξ πληρωμής, το οποίο σήμαινε ότι όλο το ρίσκο (και όλα τα κέρδη) θα ήταν δικά του. Έχει υπολογιστεί ότι ο Έγκερτον στη συνέχεια και μόνο από τις δύο πρώτες εκδόσεις του βιβλίου έβγαλε περίπου 450 λίρες.
Πηγή : wikipedia

Υπόθεση : Το βιβλίο Περηφάνια και Προκατάληψη είναι η γνωστή σε όλους μας ιστορία της οικογένειας Μπένετ. Ο κύριος και η κυρία Μπένετ έχουν πέντε κόρες ανύπαντρες.Όλα λοιπόν αρχίζουν με την άφιξη του νεαρού (και πολύ πλούσιου) κ.Μπίγκλευ ,η κ.Μπένετ λοιπόν έχει αποφασίσει να παντρέψει οπωσδήποτε μια από τις κόρες της μαζί του.Το ενδιαφέρον του κ.Μπίγκλευ στρέφεται στην μεγαλύτερη από τις αδελφές Μπένετ και κατά τα λεγόμενα όλων η ομορφότερη από όλες έτσι λοιπόν η κ.Μπένετ θα κάνει τα πάντα για να πάει καλά το θέμα και να γίνει η ένωση μεταξύ τους κι έτσι και οι υπόλοιπες κόρες της να έχουν περισσότερες ευκαιρίες να κάνουν έναν καλό γάμο. Η σχέση τους όμως χαλάει και φαίνεται να έχει χάσει κάθε ελπίδα όταν ο καλός φίλος του κ.Μπίγκλευ ο κ.Ντάρσυ τον πείθει πως μια τέτοια αταίριαστη ένωση δεν είναι καθόλου καλή για εκείνον.Αργότερα όμως ο κ.Ντάρσυ αρχίζει να ερωτεύεται την δεύτερη κόρη της οικογένειας την Ελίζαμπεθ και καθώς εκείνη είχε δει με προκατάληψη τον κ.Ντάρσυ που συμπεριφερόταν σε όλους με περηφάνια και ψυχρότητα τον απέρριψε δίχως δεύτερη σκέψη.Όμως μετά από πολλά γεγονότα οι ζωές όλων θα ξανασυναντηθούν για να δώσουν ένα όμορφο τέλος στην ιστορία μας.

Αχ ... τι να πω πρώτα γι αυτό το βιβλίο;; Είναι η αγαπημένη μου ιστορία, την ταινία του 2005 και την σειρά του bbc τα βλέπω οπωσδήποτε μια φορά το μήνα και ειλικρινά δεν βαριέμαι καθόλου!Αντιθέτως με ξεκουράζουν και κάνουν το μυαλό μου να ξεχνιέται. Πως να μη μαγέψει μια γυναίκα ο Ντάρσυ; Ο τρόπος που αγάπησε την Λίζυ και που άλλαξε για χάρη της είναι πραγματικά υπέροχος. Η Λίζυ στην αρχή με εκνεύρισε λιγάκι, πολύ προκατειλημμένη και ευκολόπιστη.Της άρεσε ο Ουίκχαμ και ότι της είπε το πίστεψε. Όμως ήταν τόσο δυναμική για γυναίκα της εποχής της , έλεγε τη γνώμη της χωρίς να φοβάται τίποτα και αυτό είναι ένα από τα στοιχεία που βγάζει τα βιβλία της Όστεν απο την λίστα των ρομαντικών . Τα βιβλία της τα χαρακτηρίζουμε κυρίως σαν ρομαντικά αναγνώσματα όμως δεν είναι ακριβώς έτσι, βέβαια έχουν πολύ έντονο το ρομαντικό στοιχείο αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι μόνο αυτό. Πιστεύω φταίει η εποχή που τα διαβάζουμε εμείς και δεν καταλαβαίνουμε το βαθύτερο νόημα των βιβλίων της , τα στοιχεία που μας δίνει δεν είναι κρυμμένα , είναι μπροστά στα μάτια μας όμως στη σημερινή εποχή μας είναι τόσο ξένα που δεν δίνουμε σημασία. Στην Περηφάνια και Προκατάληψη βλέπουμε πως η περιουσία δεν πάει στις κόρες και αναγκαστικά στην περίπτωση της οικογένειας Μπέννετ που δεν υπάρχει γιος , όλη η περιουσία μετά το θάνατο του πατέρα πηγαίνει σε έναν ξάδελφο. Έτσι και τα πέντε κορίτσια πρέπει οπωσδήποτε να παντρευτούν γιατί αν έμεναν γεροντοκόρες μετά τον θάνατο του πατέρα τους αναγκαστικά θα γίνονταν βάρος σε κάποιο συγγενή.Έτσι τουλάχιστον μία από τις πέντε κόρες έπρεπε να κάνει καλό και πλούσιο γάμο για να σπρώξει και τις αδελφές της στον δρόμο των καλών γαμπρών . Η ιστορία μέχρι εδώ μας δείχνει την άσχημη θέση που είχε η γυναίκα εκείνη την εποχή. Αν η οικογένεια της είχε κάποιο όνομα στην κοινωνία ήταν αδιανόητο να εργασθεί, καθόταν όλη μέρα μέσα στο σπίτι με μοναδικές ασχολίες το κέντημα , το διάβασμα και διάφορα τέτοια. Επίσης βλέπουμε πόση σημασία έδιναν (εντάξει σε κάποιες περιπτώσεις αυτό συμβαίνει και στις μέρες μας) οι άνθρωποι στο τι θα πει ο κόσμος, ας θυμηθούμε τον κ.Ντάρσυ που προσπάθησε με νύχια και με δόντια να πάρει τον καλύτερο του φίλο μακριά από την οικογένεια Μπένετ γιατί τους θεωρούσε κατώτερους κλπ.
Πίσω στους χαρακτήρες τώρα, μετά τον Ντάρσυ και την Ελίζαμπεθ συμπαθώ περισσότερο τον κ. Μπέννετ με τις υπέροχες, γεμάτες χιούμορ ατάκες ,την καλή Τζέιν Μπέννετ και τον κ. .Μπίγκλευ. Χαρακτήρες που όσες φορές και αν θα διαβάσω το βιβλίο δεν νομίζω πως θα τους συμπαθήσω και ποτέ είναι η Λαίδη Κάθριν και ο κ. Κόλλινς. Η πρώτη είναι πραγματικά αχώνευτη και ο δεύτερος...χμμμ τι να πω για τον κ. Κόλλινς;;Το γεγονός πως έτρεχε κυριολεκτικά πίσω από τα φουστάνια της Λαίδη Κάθριν τον κάνει αντιπαθητικό και κομματάκι χαζούλη.Με κάνει να γελάω πάντως με τη χαζομάρα του. Ο κ. Ουίκχαμ που σε τόσα έφταιξε δεν κατάφερε ούτε την αντιπάθεια μου να κερδίσει σαν χαρακτήρας. Μου είναι απλά αδιάφορος, ποτέ δεν κατάλαβα πως τα κορίτσια ενθουσιάστηκαν με έναν νεαρό ναι μεν ωραίο και με στολή αλλά κλαψιάρη, λέγοντας συνεχώς απο εδώ και από εκεί τα υποτιθέμενα βάσανα του. Μόνο ο κ. Μπέννετ είχε καταλάβει τι κουμάσι ήταν και τον ενοχλούσε να ακούει συνέχεια για τα βάσανα του. Η κ. Μπέννετ τώρα...μπορεί άνετα να γίνει εκνευριστική με αυτή την εμμονή της για τον γάμο και τα προξενιά όμως αν το καλοσκεφτούμε μάνα ήταν και μέσα στο δικό της μυαλό ήταν το ιδανικό για τις κόρες της ένας πλούσιος γάμος. Εντάξει ήταν λιγάκι αγενής σε κάποια σημεία αλλά την συγχωρώ επειδή ήταν μάνα . Από τις υπόλοιπες τρεις αδελφές Μπέννετ η Λύντια φυσικά μου φαίνεται ελαφρόμυαλη, η Μαίρη γεννημένη γεροντοκόρη και η Κίττυ...αν και έκανε ότι η Λύντια, ώρες ώρες σαν χαζοχαρούμενη δηλαδή την συμπαθώ και ποτε δεν κατάλαβα το γιατί.
Αγαπημένο μου σημείο του βιβλίου
Και για το τέλος θα πω δυο λόγια για την ταινία του 2005 και τη μεταφορά του bbc. Η ταινία μου αρέσει πάρα πολύ, την αγαπώ, αγαπώ τους ηθοποιούς και ήταν η πρώτη μου επαφή με Τζέιν Όστεν. Η σειρά επίσης μου αρέσει και την αγαπώ , σχεδόν έξι ώρες περηφάνιας και προκατάληψης , φυσικά καταπληκτική παραγωγή και πως να μην είναι δηλαδή αφού είναι του bbc. Προφανώς η ταινία έχει κάποιες διαφορές με το βιβλίο σε σύγκριση με την σειρά αλλά είναι λογικό. Κάποιες αλλαγές πάντως στην ταινία μπορώ να πω πως μου άρεσαν αρκετά όπως το πολυαγαπημένο You have bewitched me που με την φωνή του Μάθιου και όλο το σκηνικό είναι καταπληκτική !!
Και τα τρέιλερ:
[video=youtube;fJA27Jujzq4]http://www.youtube.com/watch?v=fJA27Jujzq4[/video]
[video=youtube;PG39YnhjNrw]http://www.youtube.com/watch?v=PG39YnhjNrw[/video]
Δεν μπορώ να ξεχωρίσω ανάμεσα στη σειρά , στην ταινία και στο βιβλίο τι αγαπώ περισσότερο. Μάλλον και τα τρία με την ίδια μανία.

Πολύ ωραία παρουσίαση Έχω δει την ταινία του 2005 με τη Νάιτλι, όμως δεν ενθουσιάστηκα, αν και η αγαπημένη σου σκηνή μου άρεσε κι εμένα πολύ. Να σε ρωτήσω, όταν διαβάζεις το βιβλίο βλέπεις μπροστά σου τους ηθοποιούς της ταινίας, της σειράς ή έχεις πλάσει δικές σου μορφές;

Ο/Η Ίζι έγραψε:

Να σε ρωτήσω, όταν διαβάζεις το βιβλίο βλέπεις μπροστά σου τους ηθοποιούς της ταινίας, της σειράς ή έχεις πλάσει δικές σου μορφές;

Click to expand...

Όταν διάβασα το βιβλίο νομίζω χωρίς να το θέλω είχα την εικόνα των ηθοποιών της ταινίας γιατί πρώτα την είδα και μετά το διάβασα ...Όμως δεν με πειράζει αυτό καθόλου

Aπό τα πρώτα βιβλία που είχα διαβάσει, θυμάμαι ακόμα πόσο είχα ενθουσιαστεί με τη Λιζυ και βέβαια με τον κ.Ντάρσυ! Τη σειρά την είδα λίγο αργότερα και ήταν η ιδανική οπτικοποίηση όσων είχα φανταστεί...! Και η αγαπημένη μου σκηνή <3

Μαργαρίτα παρουσίαση υπερπαραγωγή Αυτές οι μέρες έχουν πολύ έμπνευση...

Η ΠκΠ είναι ένα από τα αγαπημένα μου βιβλία! Το έχω ξαναπεί ότι το σνόμπαρα γιατί όταν το ξεκίνησα πρώτη φορά πριν από 5 χρόνια δεν ήταν του γούστου μου. Και μετά από αυτά που διάβασα εδώ μέσα, αποφάσισα πέρυσι να το ξαναδιαβάσω και πραγματικά το λάτρεψα!!!! Ανυπομονώ να το ξαναδιαβάσω!!! Μαζί με αυτό, ήταν λες και άνοιξε μια πόρτα στην κλασσική ρομαντική λογοτεχνία και τώρα τα κυνηγάω σαν τζάνκι αυτά τα βιβλία/σειρές/ταινίες κλπ.

Φυσικά ο Ντάρσυ είναι ο τοπ ερωτεύσιμος άντρας, και λεφτά να μην είχε πάλι τοπ θα ήταν!!! (αν και περνάω φάση Θόρτον αυτό το διάστημα...) Ο Μάθιου είναι ΦΩΝΑΡΑ!!!! Ενώ ο Φερθ είναι η κλασσική Νταρσόφατσα Αγαπάω κι εγώ πολύ τον κύριο Μπένετ, δε θα με χαλούσε να διαβάσω ένα βιβλίο μόνο με αυτόν, γιατί είναι πολύ διασκεδαστικός και εύστοχος στα σχόλιά του! Επίσης αγαπάω την τόσο καλόκαρδη Τζέιν, θα μου άρεζε να ήμουν κι εγώ τόσο καλόκαρδη όσο αυτή. Νομίζω πως έχει πετύχει το παν στη ζωή της, να είναι πάντοτε ευτυχισμένη και ικανοποιημένη, απλά και μόνο επειδή είναι τόσο καλός άνθρωπος! Η Λύντια είναι πολύ σουρλουλού, όπως και η Κίτυ, την Μαίρη τη λυπάμαι λίγο και θέλω να πιστεύω ότι κατά βάθος έχει να προσφέρει (άλλωστε τι ήταν; ένα κορίτσι που διάβαζε πολύ;) ) Η μαμά είναι αφασία!

Αντιπαθής μου είναι κι εμένα η λαίδη Κάθριν, αν και δεν με πολυαπασχολεί, όπως και ο Γουίκαμ που είναι τόσο παραδόπιστος. Ο κος Κόλινς στο μυαλό μου έχει συνδυαστεί με τον μπίχλα Κόλινς του Lost in Austen μπλιαχ!!!!

Από την ιστορία εμένα η αγαπημένη μου σκηνή είναι εκεί που

Αυτά τα ολίγα κι από μένα! Φέτος θα διαβάσω οπωσδήποτε "Λογική κι Ευαισθησία" κι ελπίζω και το "Αβαείο του Νορθάνγκερ". Κι όλα αυτά εξαιτίας των οστενοκολλημένων που συχνάζουν εδώ μέσα!! :κατάρα!:

έχω πάρει δύο βιβλία της Οστεν στα αγγλικά (αυτό εδώ και το "Sense and Sensibility", με 6 ευρώ και τα δυο μαζί) και διστάζω να τα αρχίσω επειδή έχω ακούσει από πολλούς ότι τα έργα της εκτιμώνται κυρίως από γυναίκες.

Μόλις είδα το πρώτο επεισόδιο από την σειρά του '95. Καλά, μου αρέσει ο Ντάρση γιατί είναι τσατίλας.

Από εκεί και πέρα: έλεος! τί άκομψα ρούχα φορούσαν τότε οι γυναίκες; ψηλά η μέση, φουσκωτά κι ανοιχτόχρωμα, σαν λεχώνες όλες. Και τί διάολο φοράνε στο κεφάλι οι αδερφές του Μπίνγκλεη;

Άσχετο, αλλά το θυμήθηκα μιας που ανάφερες Φάρε τις αδελφές Μπίγκλεϋ, η ηθοποιός που παίζει την Κάρολαϊν έχει μια μακρινή συγγένεια με την Τζέιν Όστεν,δεν θυμάμαι τι ακριβώς αλλά έχει.Πόσο κρίμα να έχεις τα κονέ και να μη μπορείς να τα χρησιμοποιήσεις παίζοντας ένα χαρακτήρα αντιπαθητικό και όχι ας πούμε την Ελίζαμπεθ ;; Πάντως εντάξει μου αρέσει σε αυτό το ρόλο και πιστεύω της ταιριάζει και εμφανισιακά

ιδού τί φορούσαν:

Εμάς μας αρέσουν αυτά τα ρούχα και ψάχνουμε τέτοια στολή για τις απόκριες

α εσυ το εχεις παρει ζεστα ε;;

Ο/Η Μανταλενα έγραψε:

α εσυ το εχεις παρει ζεστα ε;;

Click to expand...

Πολύ και πρέπει κι εσείς να το πάρετε ζεστά

Οι άντρες, πάντως, πολύ κομψοί:



Δεν με χαλάει να φέρει τούμπα η μόδα προς τα εκεί..

( αρκεί να μην παρασύρει τα κορίτσια προς αυτά που είδαμε πιο πάνω.. )

Ρούχα μιας άλλης εποχής

μμ δε σε εχω δει να φορας τιποτα τετοιο ομως...μπαλαρινακια ,χρωματακια,φουστανακια, ομπρελινα βλεπω εδω

Χαχα ναι το ξέρω!!Έχω μερικά ρομαντικά κομμάτια αλλά θ έπρεπε να υποστηρίζω περισσότερο αυτά που γράφω )) Βέβαια εγώ θέλω να βάλω αυτά τα ρούχα και όχι άλλα

Σήμερα η Περηφάνια και Προκατάληψη κλείνει 200 χρόνια από την μέρα που εκδόθηκε
Μετά από τόσα χρόνια ακόμα ο κόσμος το διαβάζει και το βιβλίο κερδίζει όλο και περισσότερους φανατικούς

200 χρόνια από την έκδοση του πιο υπέροχου έργου της Ώστεν!
Προτείνω όλες οι Janeites να δούμε για άλλη μια φορά την αγαπημένη μας μεταφορά του βιβλίου

Είδες χθες βράδυ το δεύτερο επεισόδιο της σειράς του '95. Παρότι η σειρά ανήκει στο είδος "γκομενοδουλειές εποχής", μέχρι τώρα, παραδόξως, την παρακολουθώ με ενδιαφέρον.

Ο ρόλος πάει κουτί στον Φερθ —και δίχως να έχω διαβάσει το βιβλίο ώστε να κρίνω καλύτερα—. Απίστευτα καλός κι ο Μίστερ Κόλινς στον ρόλο του. Πολύ σημαντικό να έχεις ταιριαστούς ηθοποιούς στους δεύτερους ρόλους.

Η Λάιζα είναι (κι αυτή) κάπως σνομπ· έτσι την δίνει το βιβλίο;

Αυτή η ταινία που έβαλε η Μαργαρίτα, κάτω-αριστερά στην ανάρτησή της, να φανταστώ πως είναι μοντέρνα εκδοχή;

Λάιζα; :ε;:
Την Ελίζαμπεθ λες;