Ένα πολύ καλό εικονογραφήγημα που διάβασα για δεύτερη φορά πρόσφατα είναι το "Fun Home: A Family Tragicomic" τής Άλισον Μπέχντελ (Alison Bechdel). Το είδα μάλιστα να κυκλοφορεί και στα Ελληνικά, σκληρόδετο με τον τίτλο "Το Θανατάδικο" και μετανιώνω που δεν το άρπαξα καθώς είχε μόνο 10 €, σκληρόδετο! 
Ο ελληνικός τίτλος, που μου πέφτει κάπως βαρύς, αναφέρεται βεβαίως στο σπίτι που χρησίμευε και σαν γραφείο τελετών.
Η Άλισον Μπέχντελ είναι λεσβία και ένα δικό της κόμιξ είναι το "Dykes to Watch Out for" (Λεσβίες να Φυλάγεσαι, ή κάπως έτσι τέλος πάντων), το λεσβιακό αντίστοιχο των γκέι τού Ραλφ Καίνιχ (Ralph Konig).
Το "Fun Home" όμως κινείται σε ένα τελείως διαφορετικό κλίμα. Είναι η αυτοβιογραφία τής Μπέχντελ όπου βλέπουμε την Άλισον παιδί να μεγαλώνει, να ενηλικιώνεται να ανακαλύπτει την ιδιαίτερη σεξουαλικότητά της και να βιώνει τον θάνατο του πατέρα της. Σοβαρό έργο με λογοτεχνικό στήσιμο, εξαίρετα κείμενα, κυρίως κάτω από τις λεζάντες, και όμορφα σχέδια απελευθερωμένα από ίσιες γραμμές χάρακα, όλα βαμμένα μονοχρωμία με το αγαπημένο χρώμα τής Μπέχντελ, το μεσονύκτιο μπλε (midnight blue).
Κεντρική θέση στην εξιστόρηση κατέχει ο πατέρας της Άλισον, ένας καθηγητής Αγγλικών που παράλληλα είναι κι ο νεκροθάφτης τού μικρού χωριού όπου ζει η οικογένεια. Αυτός μοιάζει να στοιχειώνει την συγγραφέα, με αυτόν ταυτίζεται και προς αυτόν αποστασιοποιείται.
Ο πατέρας προβάλει από την αρχή σαν ένας παθιασμένος και τελειομανής μάστορας όμως απόμακρος, τραβηγμένος στον δικό του προσωπικό κόσμο, αυτόν των βιβλίων και του κρυφού του μυστικού, διότι όπως θα μάθει κάποια στιγμή η Άλισον, ο πατέρας τής είχε ομοφυλοφιλικές τάσεις κι αγαπούσε ανήλικα αγόρια.
Για ορισμένα σχέδια η Μπέχντελ έβγαλε φωτογραφίες τον εαυτό της παίρνοντας πόζα για κάποιον χαρακτήρα όπως εδώ που την βλέπουμε να ποζάρει για να σχεδιάσει τον πατέρα της:
Δεν θέλω να πω περισσότερα. Πιστεύω πως το "Fun Home" (το Θανατάδικο) είναι ένα κατάλληλο ξεκίνημα για κάποιον που αγαπάει την λογοτεχνία όμως είναι άμαθος στα κόμιξ, ειδικά για τα κορίτσια. Είναι μια ανθρώπινη και ρεαλιστική ιστορία με κείμενα που έχουν λογοτεχνική ποιότητα. Ένα πολύ καλό βιβλίο. Οι αγγλικές εκδόσεις, καί η σκληρόδετη και αυτή με το μαλακό εξώφυλλο, πολύ καλές και προσεγμένες.
Ο ελληνικός τίτλος, που μου πέφτει κάπως βαρύς, αναφέρεται βεβαίως στο σπίτι που χρησίμευε και σαν γραφείο τελετών.
Η Άλισον Μπέχντελ είναι λεσβία και ένα δικό της κόμιξ είναι το "Dykes to Watch Out for" (Λεσβίες να Φυλάγεσαι, ή κάπως έτσι τέλος πάντων), το λεσβιακό αντίστοιχο των γκέι τού Ραλφ Καίνιχ (Ralph Konig).
Το "Fun Home" όμως κινείται σε ένα τελείως διαφορετικό κλίμα. Είναι η αυτοβιογραφία τής Μπέχντελ όπου βλέπουμε την Άλισον παιδί να μεγαλώνει, να ενηλικιώνεται να ανακαλύπτει την ιδιαίτερη σεξουαλικότητά της και να βιώνει τον θάνατο του πατέρα της. Σοβαρό έργο με λογοτεχνικό στήσιμο, εξαίρετα κείμενα, κυρίως κάτω από τις λεζάντες, και όμορφα σχέδια απελευθερωμένα από ίσιες γραμμές χάρακα, όλα βαμμένα μονοχρωμία με το αγαπημένο χρώμα τής Μπέχντελ, το μεσονύκτιο μπλε (midnight blue).
Κεντρική θέση στην εξιστόρηση κατέχει ο πατέρας της Άλισον, ένας καθηγητής Αγγλικών που παράλληλα είναι κι ο νεκροθάφτης τού μικρού χωριού όπου ζει η οικογένεια. Αυτός μοιάζει να στοιχειώνει την συγγραφέα, με αυτόν ταυτίζεται και προς αυτόν αποστασιοποιείται.
Ο πατέρας προβάλει από την αρχή σαν ένας παθιασμένος και τελειομανής μάστορας όμως απόμακρος, τραβηγμένος στον δικό του προσωπικό κόσμο, αυτόν των βιβλίων και του κρυφού του μυστικού, διότι όπως θα μάθει κάποια στιγμή η Άλισον, ο πατέρας τής είχε ομοφυλοφιλικές τάσεις κι αγαπούσε ανήλικα αγόρια.
Για ορισμένα σχέδια η Μπέχντελ έβγαλε φωτογραφίες τον εαυτό της παίρνοντας πόζα για κάποιον χαρακτήρα όπως εδώ που την βλέπουμε να ποζάρει για να σχεδιάσει τον πατέρα της:
Δεν θέλω να πω περισσότερα. Πιστεύω πως το "Fun Home" (το Θανατάδικο) είναι ένα κατάλληλο ξεκίνημα για κάποιον που αγαπάει την λογοτεχνία όμως είναι άμαθος στα κόμιξ, ειδικά για τα κορίτσια. Είναι μια ανθρώπινη και ρεαλιστική ιστορία με κείμενα που έχουν λογοτεχνική ποιότητα. Ένα πολύ καλό βιβλίο. Οι αγγλικές εκδόσεις, καί η σκληρόδετη και αυτή με το μαλακό εξώφυλλο, πολύ καλές και προσεγμένες.
