Βασικά για να δούμε την ιστορία λίγο ρεαλιστικά ο Οδυσσέας βλέπει την παρέα (Αχιλλέα, Μενέλαο, Αγαμέμνονα και τα άλλα παιδιά) να φτάνει οπότε ενθυμούμενος τι είχε γίνει την προηγούμενη φορά που είχαν πάει για μπύρες οπότε έκανε τον παλαβό και καλά ότι είχε ακόμα πονοκέφαλο, και άρχισε να οργώνει το χωράφι, οι άλλοι έβαλαν στη μέση το παιδί: "Τι πατέρας είσαι εσύ να σε κάνει ότι θέλει το Πηνελοπάκι, τι πρότυπο θα δόσεις στο γιο σου,ως και τα πιάτα θα της πλένεις στο τέλος, Άντε να βγούμε να παρηγορήσουμε και το Μενέλαο που του πήρε τη γκόμενα ο Πάρης (μα επιτρέπεις σε τύπο με τέτοιο όνομα να μείνει μόνος με τη γυναίκα σου; )" πες πες τον ψήσανε και πήγαν στην Αυλίδα για σουβλάκια και μπύρες.
Μετά τις πρώτες 532 μπύρες (έκαστος) αποφασίσανε να πάνε στην Τροία να κάνουνε τσαμπουκά για να υπερασπιστούν το μέτωπο του Μενελάου, άλλωστε οι περισσότεροι είχαν από "μια ρομαντική σχέση" με την Ελένη προ του γάμου της μετά του Μενελάου και όσο να'ναι τους έκαιγε το ότι την κοπάνησε με το νεαρούδι (όσο να 'ναι είχαν περάσει και τα 35). Σε αυτό το σημείο μπαίνει στη μέση η Κλυταιμνήστρα που ως αδερφή της Ελένης της έκανε πλάτες. "Και πάλι από την αστυνομία θα σας μαζεύουμε, η πρώτη είναι ή η τελευταία, μαμούχαλος είναι ο Πάρης θα γυρίσει πίσω μόνη της, πώς κάνετε έτσι αφού έτσι κι αλλιώς ο Μενέλαος τα Χριστούγεννα δουλεύει τάρανδος στου Άη Βασίλη κτλ" και όταν είδε ότι οι άλλοι εκτός από μεθυσμένοι είναι και ανένδοτοι έβαλε μπροστά την κόρη της την Ιφιγένεια αλλά ο Αγαμέμνονας λέει "Εμείς στην οικογένειά μας για ένα κούτελο ζούμε και αν είναι για το κούτελο του αδερφού μου και την κόρη μου τη σφάζω (η περιβόητη θυσία της Ιφιγένειας που παραφουσκώσανε τα μεσημεριανάδικα και ο Ευριπίδης)" οπότε και η Κλυταιμνήστρα του διακόσμησε το κούτελο με τον Αίγισθο ώστε να είναι ασορτί με τον αδερφό του.
Φτάνουν στην Τροία και άρχισαν τις λογομαχίες με τους Τρώες "Άβγαλτο είναι το παιδί από τα πρόβατα κατέβηκε, του κουνήθηκε και η σουσουράδα... και να το λύσουμε φιλικά το πράμα, δε έγινε και τίποτις..." Αλλά οι άλλοι κάνανε ντου, πιάστηκαν και στα χέρια, τις φάγανε για αρχή οι μεθυσμένοι Αχαιοί και τους πήρε ο ύπνος στην άμμο. όταν συνήλθαν άρχισαν να σκέφτονται πώς θα γυρίσουν πίσω που αφενός οι γυναίκες τους θα μουρμουρίζουν για τα επόμενα 3 χρόνια και οι υπόλοιποι στο χωριό θα τους πάρουν στο ψιλό οπότε την άραξαν έξω από την Τροία κάμποσο καιρό περιμένοντας την Ελένη να αλλάξει γνώμη. Καμιά φορά αν ξεμονάχιαζαν οι Τρώες κανένα Αχαιό τον κάνανε τ' αλατιού, όπως και οι Αχαιοί λεβέντες κανένα Τρώα, αργότερα ήρθε και ο Όμηρος που εξιστόρησε την ιστορία σε φάση "οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις είναι συμπτωματική" κτλ. Σιγά σιγά όμως και λόγω διάφορων γκομενοδουλειών μεταξύ των Αχαιών άρχισαν να μαλώνουν και μεταξύ οπότε έκαναν το μεγάλο ντου τα έκαναν λαμπόγυαλο στην Τροία, επέστρεψε στον Μενέλαο η Ελένη για να τον κερατώνει εντός έδρας, μολύνθηκε η πληγή στη φτέρνα του Αχιλλέα που τα τίναξε από αυτό και ζήσανε αυτοί καλά και εμείς καλύτερα.
Όλοι; Όχι όλοι! ο Οδυσσέας άρχισε να σκέφτεται την επιστροφή στο σπίτι. Ποιος αντέχει τη ρουτίνα. Σπίτι δουλειά, δουλεία σπίτι. Το μωρό να κλαίει, η γυναίκα να γκρινιάζει, στο γραφείο ο διευθυντής να τον κοιτάει με μισό μάτι, οπότε και αυτός την κοπάνησε και πήγε στην Ολλανδία. Πάρτυ, ναρκωτικά, γυναίκες, ποτά... έτσι πέρασαν άλλα 10 χρόνια, ώσπου ο Οδυσσέας κατάλαβε ότι δεν μπορεί να συνεχίσει να ζει έτσι για πάντα, όταν του έδωσε τα παπούτσι στο χέρι η Ναυσικά, κατάλαβε πόσο του είχε λείψει η γυναικούλα, το σπιτάκι του, ο σκύλος του, ο γιος του και φυσικά η μαμά του. Φυσικά επιστρέφοντας στην Ιθάκη δε μπορούσε να τα πει όλα αυτά στην Πηνελόπη, οπότε άρχισε να λέει για Λαιστρυγόνες και για Κύκλωπες για να καλύψει και τους συχωριανούς του που έμειναν στην Ολλανδία. Η Πηνελόπη πίστεψε την ρεαλιστική και αληθινή του εξιστόρηση και καθώς και η ίδια πλέον διεύθυνε ένα ξενοδοχείο ημιδιαμονής για μοναχικούς νέους (γνωστούς και ως μνηστήρες στην αργκό της εποχής) του εξήγησε ότι με τους 100 περίπου νέους που φιλοξενούσε εκείνη την περίοδο δεν υπήρχε καμιά σαρκική σχέση, πράγμα που όπως ήταν φυσικό ο Οδυσσέας πίστεψε και πούλησε τα δικαιώματα της ιστορίας στον Όμηρο. Το τραγικό της υπόθεσης ήταν ότι ο Οδυσσέας δεν μπόρεσε να δει την μαμά του. Είχε πεθάνει πριν επιστρέψει στην Ιθάκη.
Αυτά προς αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας.