«Le petit prince» του Antoine de Saint-Exupery (Ο Μικρός Πρίγκιπας-Αντουάν Ντε-Σαιντ Εξυπερύ)

17ο κεφάλαιο (dix-septieme chapitre)

Όταν θέλουμε να κάνουμε τους έξυπνους, συμβαίνει να λέμε και λίγα ψέματα. Δεν ήμουν πολύ ειλικρινής όταν σας μιλούσα για τους φανανάφτες. Διακινδυνεύω να δώσω μια λανθασμένη ιδέα του πλανήτη μας σε κάποιους που δεν τον γνωρίζουν. Οι άνθρωποι πιάνουν πολύ λίγο χώρο πάνω στη γη. Αν οι δύο δισεκατομμύρια κάτοικοι της γης στέκονταν όρθιοι και λίγο στριμωγμένοι, σαν σε μια συνάντηση, θα μπορούσαν εύκολα να χωρέσουν σε μια δημόσια πλατεία είκοσι μιλίων σε μήκος και είκοσι μιλίων σε πλάτος. Μπορεί κανείς να στοιβάξει την ανθρωπότητα σε ένα μικρό νησάκι του Ειρηνικού.
Οι μεγάλοι, σίγουρα, δεν θα σας πιστέψουν. Φαντάζονται πως πιάνουν πολύ χώρο. Νιώθουν σημαντικοί σαν τα μπαομπάμπ. Συμβουλεύστε τους τότε να κάνουν το λογαριασμό. Λατρεύουν τα νούμερα: θα τους αρέσει. Αλλά μην χάνετε τον χρόνο σας με αυτήν την επιπλέον δουλειά. Δεν είναι ανάγκη. Έχετέ μου εμπιστοσύνη.

Ο Μικρός Πρίγκιπας, πρώτη φορά στη γη, του έκανε μεγάλη εντύπωση που δεν είδε κανέναν. Ήδη φοβόταν ότι ήταν σε λάθος πλανήτη, όταν ένα δαχτυλίδι στο χρώμα του φεγγαριού κουνήθηκε στην άμμο.

-Καληνύχτα, είπε ο Μικρός Πρίγκιπας τελείως τυχαία.
-Καληνύχτα είπε το φίδι.
-Σε ποιον πλανήτη έπεσα; ρώτησε ο Μικρός Πρίγκιπα
-Στη Γη, στην Αφρική, απάντησε το φίδι.
-Α! Λοιπόν, δεν υπάρχει κανείς στη Γη;
-Εδώ είναι η έρημος. Δεν υπάρχει κανείς στις ερήμους. Η Γη είναι μεγάλη, είπε το φίδι.
Ο Μικρός Πρίγκιπας κάθισε σε μια πέτρα και σήκωσε τα μάτια στον ουρανό:
-Αναρωτιέμαι, είπε, αν τ’ αστέρια είναι φωτεινά για να μπορεί ο καθένας να βρει το δικό του. Κοίτα τον πλανήτη μου. Είναι ακριβώς από πάνω μας… Αλλά τι μακριά που είναι!
-Είναι όμορφος, είπε το φίδι. Τί ήρθες να κάνεις εδώ;
-Έχω προβλήματα με ένα λουλούδι, είπε ο Μικρός Πρίγκιπας.
-Α! έκανε το φίδι.
Και σώπασαν.
-Πού είναι οι άνθρωποι; αποκρίθηκε επιτέλους ο Μικρός Πρίγκιπας. Είμαστε λίγο μόνοι μεσ’ την έρημο…
-Είμαστε μόνοι και μαζί με τους ανθρώπους, είπε το φίδι.
Ο Μικρός Πρίγκιπας το κοίταξε για πολλή ώρα.
-Είσαι αστείο ζώο, του είπε τελικά, λεπτό σαν ένα δάχτυλο…
-Αλλά είμαι πιο δυνατό από το δάχτυλο ενός βασιλιά, είπε το φίδι.
Ο Μικρός Πρίγκιπας χαμογέλασε:
-Δεν είσαι πολύ δυνατό… δεν έχεις ούτε πόδια… δεν μπορείς ούτε να ταξιδέψεις…
-Μπορώ να σε πάω πιο μακριά από οποιοδήποτε πλοίο, είπε το φίδι
Τυλίχθηκε γύρω από το αστράγαλο του Μικρού Πρίγκιπα, σαν ένα χρυσό βραχιόλι:
-Όποιον αγγίζω, τον γυρίζω εκεί από όπου ήρθε, του είπε μετά. Αλλά εσύ είσαι αγνός και έρχεσαι από ένα αστέρι…
Ο Μικρός Πρίγκιπας δεν απάντησε τίποτα.
-Σε λυπάμαι, τόσο αδύναμο, σε αυτήν τη γρανιτένια Γη. Μπορώ να σε βοηθήσω μια μέρα αν νοσταλγήσεις πολύ τον πλανήτη σου. Μπορώ…
-Ω! Κατάλαβα πολύ καλά, είπε ο Μικρός Πρίγκιπας, αλλά γιατί μιλάς με γρίφους;
-Τους λύνω όλους, είπε το φίδι.
Και σώπασαν.

18ο κεφάλαιο (dix-huitieme chapitre)

Ο Μικρός Πρίγκιπας πέρασε την έρημο και συνάντησε μόνο ένα λουλούδι. Ένα λουλούδι με τρία πέταλα, ένα λουλούδι τιποτένιο…

-Καλημέρα, είπε ο Μικρός Πρίγκιπας.
-Καλημέρα, είπε το λουλούδι.
-Πού είναι οι άνθρωποι; ρώτησε ευγενικά ο Μικρός Πρίγκιπας.
Το λουλούδι, μια μέρα, είχε δει ένα καραβάνι να περνά:
-Οι άνθρωποι; Υπάρχουν, νομίζω, έξι ή επτά. Πάνε πολλά χρόνια που τους είδα. Αλλά κανείς δεν ξέρει που να τους βρει. Ο άνεμος τους φύσηξε μακριά. Δεν έχουν ρίζες, αυτό κάνει τη ζωή πολύ δύσκολη.
-Αντίο είπε ο Μικρός Πρίγκιπας.
-Αντίο, είπε το λουλούδι.

19ο κεφάλαιο (dix-neuvieme chapitre)

Ο Μικρός Πρίγκιπας ανέβηκε ένα ψηλό βουνό. Τα μόνα βουνά που είχε γνωρίσει ποτέ ήταν τα τρία ηφαίστεια που του έφταναν ως το γόνατο. Και χρησιμοποιούσε το σβηστό ηφαίστειο για σκαμπό. «Από ένα τόσο ψηλό βουνό σαν αυτό, έλεγε από μέσα του, θα δω με μια ματιά όλον τον πλανήτη και όλους τους ανθρώπους…» Αλλά δεν είδε τίποτα, παρά μόνο πολύ αιχμηρούς βράχους.
-Καλημέρα, είπε τελείως στην τύχη.
-Καλημέρα… Καλημέρα… Καλημέρα απάντησε η ηχώ.
-Ποιος είστε; είπε ο Μικρός Πρίγκιπας.
-Ποιος είστε… ποιος είστε…. ποιος είστε… απάντησε η ηχώ.
-Γίνετε φίλοι μου, είμαι μόνος, είπε αυτός.
-Είμαι μόνος… είμαι μόνος… είμαι μόνος απάντησε η ηχώ.
«Τι παράξενος πλανήτης!» σκέφτηκε. «Είναι κατάξερος, παντού αιχμηρός και εντελώς αρμυρός.

Και οι άνθρωποι δεν έχουν καθόλου φαντασία. Επαναλαμβάνουν ό, τι τους λένε… Στον πλανήτη μου είχα ένα λουλούδι: μιλούσε πάντα πρώτο…»

20ο κεφάλαιο (vingtieme chapitre)

Αλλά έτυχε ο Μικρός Πρίγκιπας, έχοντας περπατήσει για πολύ μέσα από άμμο, βράχους και χιόνια, να ανακαλύψει ένα μονοπάτι. Και όλα τα μονοπάτια οδηγούν στους ανθρώπους.
-Καλημέρα, είπε.
Ήταν ένας κήπος με τριαντάφυλλα.
-Καλημέρα, είπαν τα τριαντάφυλλα.
Ο Μικρός Πρίγκιπας τα κοίταξε. Έμοιαζαν όλα με το λουλούδι του.

-Τι είσαστε; τα ρώτησε εκείνος, έκπληκτος.
-Είμαστε τριαντάφυλλα, είπαν τα τριαντάφυλλα.
-Α! έκανε ο Μικρός Πρίγκιπας…
Και ένιωσε πολύ δυστυχισμένος. Το λουλούδι του τού είχε διηγηθεί ότι ήταν μοναδικό στο είδος του σε όλο το σύμπαν. Και τώρα υπήρχαν πέντε χιλιάδες από αυτά, όλα όμοια, σε ένα μόνο κήπο!
«Θα το πείραζε πολύ, είπε από μέσα του, αν το έβλεπε αυτό… θα έβηχε φοβερά και θα προσποιούνταν ότι πεθαίνει για να ξεφύγει από τη γελοιοποίηση. Και εγώ θα ήμουν υποχρεωμένος να κάνω ότι το φροντίζω, γιατί, αν δεν το ‘κανα, για να ταπεινώσει και εμένα, θα άφηνε τον εαυτό του στ’ αλήθεια να πεθάνει…»
Μετά είπε πάλι από μέσα του: «Πίστευα ότι ήμουν πλούσιος με ένα μοναδικό λουλούδι, και δεν είχα παρά μόνο ένα κοινό τριαντάφυλλο. Αυτό και τα τρία μου ηφαίστεια που μου φτάνουν μέχρι το γόνατο, και το ένα, μάλλον, θα μείνει σβηστό για πάντα, δεν με κάνουν και πολύ μεγάλο πρίγκιπα…» Και, ξαπλώνοντας στο χορτάρι, έκλαψε.

Το 1968 η Βιβλιοθήκη Μόργκαν της Νέας Υόρκης, κάτοχος και πολλών άλλων θησαυρών, απέκτησε τα πρωτότυπα χειρόγραφα του Σαιντ Εξπερύ. Το κείμενο είναι μεγαλύτερο κατά 30.000 λέξεις, σχεδόν διπλάσιο, από αυτό που τυπώθηκε και συνοδεύετε από τις ελάχιστα γνωστές υδατογραφίες του συγγραφέα που το εμπλούτιζαν.



περισσότερα εδώ.

Ευχαριστούμε για τη μετάφραση Οδυσσέα! Υπήρξες αφορμή να ξαναδιαβάσω τον Μικρό Πρίγκιπα μετά από πολύ καιρό!
Ευχαριστούμε και την Πολυξένη για τις πληροφορίες. Τι όμορφες που είναι οι υδατογραφίες!! Άρα λοιπόν γνωρίζουμε όλοι μια συντομευμένη εκδοχή του Μικρού Πρίγκιπα.