Στίβεν Κινγκ (Stephen King): "Ο Καλός Μαθητής" (Apt Pupil)



Τίτλος: Ο Καλός Μαθητής (Το Καλοκαίρι της Διαφθοράς)
Πρωτότυπος Τίτλος: Apt Pupil (Summer of Corruption) - 1982
Συγγραφέας: Στίβεν Κινγκ (Stephen King)
Εκδόσεις: Επιλογή
Έτος Έκδοσης: 2013
Μετάφραση: Καραγιάννης Σωτήρης, Ναζίρης Δημήτρης
ISBN: 9789608097414
Σελίδες: 264



Όταν η δασκάλα του 13χρονου Τοντ Μπόουντεν έλεγε στους μαθητές της για το ΜΕΓΑΛΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ, που θα ανακαλύψουν κάποια στιγμή στην ζωή τους, δεν φανταζόταν ότι εκείνος θα το έβρισκε διαβάζοντας, με μια περιέργεια που άγγιζε τα όρια της νοσηρότητας, για τις θηριωδίες των Ναζί εναντίον των Εβραίων κατά την διάρκεια του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου.
Τα πάντα στην ζωή του Τοντ έμελλε να αλλάξουν όταν αναγνωρίζει έναν πρώην ναζιστή, μέλος των Ες Ες στο πρόσωπο του γείτονά του, Κουρτ Ντουσάντερ, που ζει ηλικιωμένος πια στην Καλιφόρνια, με ψεύτικα στοιχεία. Αντί να τον καταδώσει, αποφασίζει να τον εκβιάσει ώστε να μάθει από 'πρώτο χέρι' τα όσα συνέβησαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Ο Ντουσάντερ στην αρχή αρνείται, απρόθυμος να αντιμετωπίσει τους δαίμονες του παρελθόντος, όμως στο τέλος αναγκάζεται να υποκύψει φοβούμενος μήπως οι απειλές αυτές πραγματοποιηθούν. Ο Τοντ έχει το πάνω χέρι, μέχρι που σιγά-σιγά όλα αρχίζουν να ανατρέπονται...

Ο Τοντ είχε συνέλθει και πάλι. Κοίταξε τον Ντουσάντερ με ειλικρίνεια. «Μα…θέλω ν’ ακούσω για τότε. Αυτό είναι. Αυτό θέλω μόνο. Αλήθεια.»
«Ν’ ακούσεις για τότε; είπε ο Ντουσάντερ. Τα είχε χαμένα.
Ο Τοντ έσκυψε μπροστά, ακουμπώντας τους αγκώνες του στα γόνατά του. «Ακριβώς. Για τα εκτελεστικά αποσπάσματα. Τους θαλάμους αερίων. Τους φούρνους. Για εκείνους που έσκαβαν οι ίδιοι τους τάφους τους κι έπειτα στέκονταν στην άκρη για να πέσουν μέσα. Για…» Έβρεξε τα χείλη του με τη γλώσσα του. «Για τις εξετάσεις. Για τα πειράματα. Όλα. Ο, τι ξέρεις και δεν ξέρεις.»
Ο Ντουσάντερ τον κοίταζε κατάπληκτος, όπως θα κοίταζε ένας κτηνίατρος μια γάτα που γεννούσε με επιτυχία δικέφαλα γατάκια. «Είσαι ένα τέρας», είπε απαλά.
Ο Τοντ ρούφηξε την μύτη του. «Σύμφωνα με τα βιβλία που διάβασα για την εργασία μου, εσύ είσαι το τέρας, κύριε Ντουσάντερ. Όχι εγώ. Εσείς τους στέλνατε στους φούρνους, όχι εγώ. Δυο χιλιάδες κάθε μέρα στο Πατίν, πριν πάτε εσείς εκεί, τρεις χιλιάδες αφού πήγατε, τρεισήμισι χιλιάδες πριν έρθουν και σας σταματήσουν οι Ρώσοι. Ο Χίμμλερ σας θεώρησε παράδειγμα αποδοτικότητας και σας έδωσε μετάλλιο. Και αποκαλείτε εμένα τέρας;»


*​

Πρόκειται για μια συγκλονιστική νουβέλα που συμπεριλαμβάνεται στην συλλογή Different Seasons, η οποία κυκλοφόρησε το 1982. Η ιστορία ξετυλίγεται σε μια περίοδο 4 ετών (1974-1978), στην διάρκεια της οποίας ο συγγραφέας χτίζει με αριστοτεχνικό τρόπο την αλλόκοτη και καταστροφική σχέση των δύο πρωταγωνιστών. Μια σχέση που περνάει από πολλές και ποικίλες διακυμάνσεις και κυριαρχείται από την ηδονή της εξουσίας, το μίσος, την αλληλεξάρτηση και την εκδίκηση. Οι ρόλοι του θύτη και του θύματος, του εξουσιαστή και του εξουσιαζόμενου είναι ρευστοί και εναλλάσσονται με καταιγιστικό ρυθμό, που καθηλώνει τον αναγνώστη και παράλληλα τον καλεί σε μια ανατριχιαστική ξενάγηση στις πιο απόμερες και σκοτεινές γωνιές του μυαλού των ηρώων του.

Ο Στίβεν Κινγκ έχει πει ότι τα τέρατα και τα φαντάσματα είναι αληθινά, βρίσκονται μέσα μας και κάποιες φορές νικούν. Το βιβλίο αυτό - χωρίς ίχνος υπερφυσικού στοιχείου - μιλά ακριβώς για αυτό το τέρας, που μπορεί να κάνει έναν άνθρωπο να εγκληματεί εις βάρος των αδύναμων συνανθρώπων του και έναν άλλον να έλκεται σαδιστικά από τα εγκλήματα αυτά και τελικά να γίνεται συνένοχος με την σιωπή του. Το τέρας αυτό δεν γνωρίζει ηλικία, όρια και κανόνες και μπορεί ανα πάσα στιγμή να στραφεί εναντίον του ίδιου του εαυτού του. Αυτό το κάνει να είναι τόσο αληθινό βιβλίο και συνάμα τόσο τρομακτικό. Ο Στίβεν Κινγκ, για μια ακόμα φορά, αποδεικνύει ότι δεν απλά ένας συγγραφέας τρόμου, αλλά πρώτα απ' όλα και πάνω απ' όλα, ένας μεγάλος ανατόμος της ανθρώπινης ψυχής.


* Ενδιαφέρον στοιχείο του βιβλίου είναι ότι ο Ντουσάντερ δεν αναφέρει ποτέ τον Τοντ με το μικρό του όνομα, αλλά τον αποκαλεί 'ο μικρός'. Παρόλο που δεν εξηγείται η στάση του αυτή στο βιβλίο, θεωρείται ότι οφείλεται στο γεγονός ότι στα γερμανικά 'tod' σημαίνει 'θάνατος'.

Μια ακόμα ενδιαφέρουσα πληροφορία, που δεν προκαλεί έκπληξη στους φαν του Κινγκ, καθότι ο τελευταίος το συνηθίζει, είναι ότι στο βιβλίο αυτό γίνεται αναφορά σε δυο άλλα βιβλία του και συγκεκριμένα στο 'Η Ρίτα Χέηγουορθ στις φυλακές Σόουσανκ', νουβέλα που περιλαμβάνεται επίσης στην συλλογή Different Seasons, και στην ιστορία 'Η άνοιξη της Φράουλας' από την συλλογή Νυχτερινή Βάρδια.


*​
Το βιβλίο μεταφέρθηκε στην μεγάλη οθόνη, το 1998 από τον σκηνοθέτη Μπράιαν Σίνγκερ (βλ. Συνήθεις Ύποπτοι, X-Men), με πρωταγωνιστές τους Ιάν ΜακΚέλεν (βλ. Αρχοντας Δαχτυλιδιών, Κώδικας Ντα Βίντσι, X-Men) και Μπραντ Ρένφρο (βλ. Sleepers) και ο ελληνικός τίτλος του είναι 'Μαθήματα Φόβου'.

Η ταινία ήταν καλή, οι ερμηνείες επίσης, ιδίως του ΜακΚέλεν, από τον οποίο, βέβαια δεν περιμένεις κάτι λιγότερο, ωστόσο σε σύγκριση με το βιβλίο, νομίζω ότι ήταν 'λίγη'. Δεν εμβάθυνε όσο θα έπρεπε στην σχέση των δύο πρωταγωνιστών, ούτε ανέδειξε έντονα την τεράστια επίδραση που είχε η σχέση του με τον Ντουσάντερ, στην προσωπικότητα του Τοντ, τον οποίο παρουσιάζει πολύ καλύτερο από ότι είναι στο βιβλίο. Το τέλος ήταν σημαντικά διαφορετικό παρόλο που σε γενικές γραμμές μένει αρκετά πιστή στο βιβλίο.
 
Last edited by a moderator:

Ίζι

Κυρά των Σκιών
Τέλεια παρουσίαση Μεταλλαγμένη, συμφωνώ με όλα σου τα σχόλια :πάνω:. Οι Τοντ και Ντουσάντερ είναι απ' τα απεχθέστερα, αλλά και πιο ενδιαφέροντα δίδυμα του Κινγκ. Κρίμα που δεν υπάρχει στην Ελλάδα μια έκδοση με τις τέσσερις νουβέλες του Different Seasons μαζεμένες. Όλες μαζί αποτελούν χωρίς αμφιβολία ένα κορυφαίο έργο, απ' τα καλύτερά του.
 
Ευχαριστώ πολύ Ιζι μου!! Το διάβασα σε 3 νύχτες την περίοδο των γιορτών και, πραγματικά, με συγκλόνισε. Στην αρχή, αναρωτήθηκα αρκετές φορές, ποιος από τους δύο ήταν περισσότερο 'τέρας'.
Τελικά, εκτόπισε το "Παιχνίδι το Τζέραλντ' στην δεύτερη θέση. Είναι το καλύτερο από όσα έχω διαβάσει μέχρι τώρα.
 
Ωραία παρουσίαση Μεταλλαγμένη!!!:μπράβο:
Χωρίς να έχω διαβάσει το βιβλίο θεωρώ κι εγώ πως η ταινία ήταν πολύ flat και δεν μπόρεσε να εμβαθυνει στους χαρακτήρες της ιστορίας. Γενικά μου άφησε την εντύπωση της προχειροδουλειάς...
Να λοιπόν κάτι που θα ήθελα να διαβάσω από τον King!!!
 
Last edited:
Ευχαριστώ!!!

Πιστεύω ότι θα σου άρεσε πολύ αυτό το βιβλίο. Αντε, να αποκαθίσταται σιγά σιγά η εικόνα του Κινγκ στα μάτια σου!! :))):ρ
 
Έλαααα Μεταλλαγμένη!!!:φρύδια:

Πολλές φορές έχω πει πως 'Η νυχτερινή Βάρδια" και το "Μιζερι" είναι από τα πολύ αγαπημένα μου αναγνώσματα...
Και στην επόμενη συνανάγνωση θα προτείνω Στήβεν Κινγκ!!!

Εν τέλει νομίζω όντως πως θα έχει ενδιαφέρον το βιβλίο. Μπήκε στα υπόψη λοιπόν...
 
Εχει περασει λιγη ωρα απ' οταν εκλεισα το βιβλιο και ξερω οτι θα μου μεινει για καιρο. Ο Κινγκ γι' αλλη μια φορα αποδεικνυει οτι μπορει να γραψει μια ωραιοτατη ανατριχιαστικη ιστορια χωρις να καταφευγει σε υπερφυσικα στοιχεια, δαιμονες, φαντασματα, εξωγηινους κλπ. Μια χαρα τερατα ειναι ο Τοντ κι ο Κουρτ κι απο μονοι τους! Ο Ντουσαντερ, σαν γερασμενη αλεπου, πεφτει στην παγιδα του νεου και νοσηρα εξυπνου πιτσιρικα Τοντ. Δε παυει ομως να ειναι μια αλεπου και συντομα ο αναγνωστης δυσκολευεται να ξεχωρισει ποιος ακριβως εχει πεσει στην παγιδα, ο γερο Ναζι ή ο πιτσιρικας. Εξαιρετικοι χαρακτηρες κι οι δυο, υπερβολικα εξυπνοι κι εξισου υπερβολικα αρρωστημενοι. Ο τροπος που μας σερβιρει την ιστορια ο Κινγκ ειναι απολυτα αληθοφανης, οσα γραφει θα μπορουσαν καλλιστα να εχουν συμβει οντως σε καποια ησυχη πολη της Καλιφορνιας. Σε γενικες γραμμες μου αρεσε παρα πολυ το βιβλιο κι ευχαριστω την Μεταλλαγμενη που μου το προτεινε. :) Οκ, θα το διαβαζα ετσι κι αλλιως καποια στιγμη αλλα μαλλον αυτη η στιγμη θ' αργουσε πολυ. :)

Επειδη, ομως, τιποτα στον ματαιο τουτο κοσμο δεν ειναι τελειο, εχω τις ενστασεις μου σχετικα με το τελος, περιμενα να ειναι πιο δυνατο, πιο φαντασμαγορικο. Ο Κουρτ την γλιτωσε με μια αυτοκτονιουλα κι ο Τοντ απλα σκοτωσε τον συμβουλο του σχολειου. Με τοσο δυνατους πρωταγωνιστες πιστευα οτι ο Κινγκ προετοιμαζε το εδαφος για μια δυνατη αναμετρηση αναμεσα σ' αυτους, να γινει μακελειο ας πουμε. Αλλα κατι τετοιο δεν εγινε. Παρ' αυτα δε παυω να θεωρω εξαιρετικη τη νουβελα του, αν και με καπως αδυναμο, κατ' εμε, τελος. :)
 
Last edited:
Top