Πώς θα μπει το κόμμα σε αυτήν εδώ την περίπτωση;

Φ

Φαντινα

Ανοιγω ενα τεραστιο θεμα για την ορθη χρηση του κομματος ,οπου τα ορια ειναι δυσδιακριτα.

Θελω να ρωτησω για μια συγκεκριμενη περιπτωση ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΕΥΘΥ ΛΟΓΟ σε ενα λογοτεχνικο κειμενο:

Σε ενα λογοτεχνικο κειμενο ΤΙ ειναι σωστο να γραψουμε;;;;

" Σ έυχαριστω!", είπε με θερμη η Αγγελική.(ΜΕ κομμα αναμεσα σε ευθυ λογο και περιγραφη)

'η

" Σ' ευχαριστώ!" είπε με θερμη η Αγγελική. (ΧΩΡΙΣ κομμα αναμεσα στον ευθυ λογο και την περιγραφη.)

Ευχαριστω εκ των προτερων.
 
Last edited:
Π

Παρωνύμιος

Όπως κι αν το διαβάσεις, μια στιγμιαία παύση την κάνεις· για να την δείξεις, βάζεις κόμμα.

Ξεφυλλίζοντας και μερικά λογοτεχνικά βιβλία, βλέπω ότι συμφωνούν: βάζουν κόμμα.
 
Φ

Φαντινα

Ευχαριστω κι εγω ετσι πιστευα αλλα ειδα και καποια -πχ ΣΚΙΑ ΤΗΣ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑΣ του Ζουργου που δεν το ακολουθει...

Επιπλεον, στη φραση ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ 1


"Ήταν Κυριακή , και σε λίγο οι πιστοί θα προσέρχονταν στην εκκλησία. "

θελει καποιο κομμα λογω οτι το "και" εδω δηλωνει κατι σαΝ συμπερασμα ...????????(Το ν ειναι σωστο?)

ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ 2
Θα έμπαινε μέσα μέχρι να τελειώσει η λειτουργία. Μετά, θα σκεφτόταν τι θα έκανε και πού θα πήγαινε. Προς το παρόν, η κρυψώνα του ήταν καλή.

Εδω χρειαζεται κατα τη γνωμη σας κομμα στο "Μετα"??

Ευχαριστω πολυ οσους μπηκαν στον κοπο να μου απαντησουν.
 
Φαροφύλακας

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
Φαντίνα, σε αυτήν την τελευταία σου ανάρτηση, όλα τα κόμματα που σημειώνεις με κόκκινο, προσωπικά, πιστεύω πως είναι περιττά.

Επίσης, νομίζω πως στα σαν, δεν μην, βάζουμε πάντα το ν.
 
Φαροφύλακας

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
Ο/Η Φαντινα έγραψε:
Ανοιγω ενα τεραστιο θεμα για την ορθη χρηση του κομματος ,οπου τα ορια ειναι δυσδιακριτα.
Click to expand...
Και μιας και δείχνεις να σε ενδιαφέρει, σχετικά με το πώς γράφεις εσύ: το κόμμα πρέπει να κολλάει στην λέξη αριστερά και να έπεται ένα κενό, ώστε να μην κολλάει και με την λέξη στα δεξιά, π.χ.: για την ορθη χρηση του κομματος, οπου τα ορια ειναι δυσδιακριτα

(τους τόνους δεν σ' τους βάζω :)))) )
 
Φ

Φαντινα

Ναι, το γνωριζω αυτο μου, το εχεις ξαναπει, και το εχω υποψη.
Σεβομαι τον χωρο της Λεσχης απολυτα,οπως κι αλλα μεσα κοινωνικης δικτυωσης και συζητησεων για βιβλια και κοινα ενδιαφεροντα γενικως.
Ωστοσο,το βρισκω πολυ στρεσογονο να ειμαι και σε χωρους αναψυχης κι εκτονωσης σχολαστικη-γιατι αυτοματως χανουν το χαλαρωτικο τους χαρακτηρα ,που ειναι ο,τι κυριως εχουν να μου προσφερουν...
 
Φαροφύλακας

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
Φαντίνα, μην με παίρνεις στραβά. Η λανθασμένη στίξη, η έλλειψη τόνων, τα σκόρπια ορθογραφικά, έχουν όλα την κατανόησή μας εδώ πέρα. Αλίμονο. :)

Απλά, το σημείωσα γιατί έδειξες ενδιαφέρον για την "ορθή χρήση του κόμματος", το οποίο το χαρακτηρίζεις και "τεραστιο θεμα".

Παρεμπιπτόντως, και παρότι προσωπικά είμαι αρκετά συνεπής με το κόμμα, το βρίσκω πολύ δευτερεύον, αν όχι τριτεύον, ως γλωσσικό θέμα.
:ναι:
 
Νικόλας Δε Κιντ

Νικόλας Δε Κιντ

Οι Γερμανοί πάντως δίνουν τεράστια σημασία στην θέση του κόμματος, σε βαθμό που αν απουσιάζει από δευτερεύουσες προτάσεις το θεωρούν και ορθογραφικό λάθος...:ναι:
 
Α

Ασημενια

λοιπόν, νομίζω πως λογικά, δηλαδή δεν είμαι και σίγουρη, αλλά υποθέτω πως...

υπάρχουν σημεία στίξης που μας αναγκάζουν να κάνουμε κάποιο κενό στην εκφορά του λόγου. Αυτά είναι το κόμμα, η τελεία, η άνω τελεία, το θαυμαστικό και το ερωτηματικό (νομίζω ότι αυτά είναι όλα... αν ξεχνάω κάποιο συχωρήστε με).

Οπότε, θεωρώ ότι μετά από οποιοδήποτε από αυτά τα σημεία στίξης δεν μπορεί να ακολουθεί και κάποιο άλλο.

Έτσι είτε είναι ευθύς είτε πλάγιος λόγος, είτε έχει εισαγωγικά είτε όχι... ένα σημείο στίξης (παύσης) μπαίνει μόνο του...

— Σ' ευχαριστώ! είπε η μαμά μου.
"Σ' ευχαριστώ!" είπε η μαμά μου.
— Σ' ευχαριστώ, είπε η μαμά μου.
"Σ' ευχαριστώ", είπε η μαμά μου.

Θα γράφαμε ποτέ :

— Τι θέλεις?, ρώτησε η μαμά μου
"Τι θέλεις?", ρώτησε η μαμά μου

νομίζω πως όχι... άρα γιατί να ακολουθεί κόμμα μετά το θαυμαστικό?

β. το κόμμα πριν το και, θυμάμαι πως τότε που πήγαινα σχολείο, το χρησιμοποιούσαμε επιλεκτικά, για μεγαλύτερη παύση και για να τονίσουμε την πρόταση που ακολουθούσε το και. Σήμερα δεν ξέρω αν μπορούμε να επιλέξουμε αν θα βάλουμε κόμμα πριν το και ή όχι.

γ. αν δεν κάνω λάθος το τελικό ν στη λέξη σαν, παρότι δεν προφέρεται πάντα, γράφεται πάντα. Ωστόσο τα μην δεν ακολουθούν τον κανόνα που ισχύει για το θηλυκό άρθρο την, το αρσενικό άρθρο τον, το έναν - δηλαδή ότι διατηρείται το ν μπροστά από λέξεις που αρχίζουν από φωνήεν και από κ, π, τ, ξ, ψ, γκ, μπ, ντ, τζ, τσ.

Η αλήθεια είναι ότι εγώ χρησιμοποιώ το ν σχεδόν σε όλες τις λέξεις ειδικά στον γραπτό λόγο. Ακόμα κι εκεί που κανονικά δεν θα έπρεπε. Ειδικά στο αρσενικό άρθρο τον δεν αφαιρώ το ν ούτε στον προφορικό μου λόγο. Δεν μου πάει. Με τίποτε.
 
Last edited:
Α

Ασημενια

Ο/Η Φαντινα έγραψε:
Ευχαριστω κι εγω ετσι πιστευα αλλα ειδα και καποια -πχ ΣΚΙΑ ΤΗΣ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑΣ του Ζουργου που δεν το ακολουθει...

Επιπλεον, στη φραση ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ 1


"Ήταν Κυριακή , και σε λίγο οι πιστοί θα προσέρχονταν στην εκκλησία. "

ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ 2
Θα έμπαινε μέσα μέχρι να τελειώσει η λειτουργία. Μετά, θα σκεφτόταν τι θα έκανε και πού θα πήγαινε. Προς το παρόν, η κρυψώνα του ήταν καλή.

Εδω χρειαζεται κατα τη γνωμη σας κομμα στο "Μετα"??
Click to expand...
Εγώ θεωρώ ότι εδώ τα κόμματα μπορεί να μην είναι απαραίτητα... αλλά

περίπτωση 1. το και σαν συμπλεκτικός σύνδεσμος συνδέει όμοια πράγματα. Το μαχαίρι και το πιρούνι, η Κυριακή και η Δευτέρα, θα έρθω και μετά θα φύγω...
Στην πρόταση που αναφέρεις και εσύ δεν συνδέει όμοια πράγματα. Η πρόταση θα μπορούσε να γραφτεί και ως εξής: Ήταν Κυριακή. Σε λίγο οι πιστοί θα προσέρχονταν στην εκκλησία.
Άρα το κόμμα και μετά το και, δίνουν την παύση που χρειάζεται για να εκφωνήσουμε σωστά την πρόταση.
Ήταν Κυριακή -ΠΑΥΣΗ- και σε λίγο οι πιστοί θα προσέρχονταν στην εκκλησία.

περίπτωση 2. Χωρίς τα κόμματα, θα είχαμε δυο προτάσεις χωρίς ανάσα. Δοκιμάστε να τις πείτε χωρίς να σταματήσετε στο μετά και στο προς το παρόν... και μετά ξαναπέστε το δυνατά κάνοντας την παύση εκεί που είναι τα κόμματα. Οι δυο προτάσεις αποκτούν ενδιαφέρον. Ακούγονται πιο σωστά. Τα κόμματα δεν είναι διακοσμητικά στοιχεία, ούτε μόνο βοηθητικά ως προς την κατανόηση του κειμένου.

Μας υποδεικνύουν που πρέπει να κάνουμε μια μικρή παύση, όταν διαβάζουμε κάτι.

ΥΣ. Αν υποθέσουμε ότι είναι επιλογή του Ζούργου να τα γράφει έτσι, και μιας και είναι δάσκαλος, μήπως ξέρει κάτι περισσότερο από εμάς?
 
Φαροφύλακας

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
Ασημένια, δεν ξέρω τί μπορεί να είναι, αλλά μην ξεχάσουμε κι αυτά που ξέρουμε. :))))
 
Σ

Στράτης

Καλημέρα σε όλους.
Σημεία στίξης και τρελό καράτε; Το κόμμα (,) είναι το δυσκολότερο σημείο στίξης, κι αυτό δεν το λέω εγώ, το λέει η Γραμματική· είναι καθημερινά μπροστά μας, είναι βασικό κλειδί για να γράφω και, κυρίως, να διαβάζω σωστά.

Ο μαλάκας ο Στράτης ο νταής, στο γήπεδο όλοι.
Ο μαλάκας, ο Στράτης, ο νταής, στο γήπεδο όλοι.

@Φαντίνα, καλημέρα. Το κόμμα είναι βασικότατο σημείο στίξης, αν με ρωτήσεις θα σου πω πως κάνω συνέχεια λάθος στη χρήση του, (το χρησιμοποιώ σε υπερβολικό βαθμό, πολλές φορές σε λάθος θέση, και τα σακατεύω όλα). Γι' αυτό που ρώτησες, διαβάζουμε πως:

Δευτερεύουσες λειτουργίες του κόμματος:
Όταν παραθέτουμε αυτολεξεί (με ή χωρίς εισαγωγικά) ένα κείμενο, το χωρίζουμε με οριοθετικό κόμμα από τη φράση ή την πρόταση που το σχολάζει. Το ίδιο ισχύει και για αποσπάσματα διαλόγων – είτε κλείνονται σε εισαγωγικά είτε όχι.

κείμενο , φράση / πρόταση που σχολιάζει , κείμενο.

κείμενο , φράση / πρόταση που σχολιάζει.

— Σ' ευχαριστώ, είπε με θέρμη η Αγγελική.
«Σ' ευχαριστώ», είπε με θέρμη η Αγγελική.

Επίσης, αν το απόσπασμα ενός διαλόγου τελειώνει με θαυμαστικό (!), ερωτηματικό ( ; ) ή παύλα (-), δεν χωρίζεται με κόμμα από το σχόλιο που ακολουθεί:

«Τι κάνεις γλυκιά Φαντίνα;» είπε ο Στράτης γεμάτος χαρά που τη βλέπει ξανά!
«Θεέ μου! Πάλι ο βλάκας μπροστά μου!» σκέφτηκε με τρόμο η γλυκιά Φαντίνα.
«Βασικά... ήθελα... η ουσία είναι-» άρχισε να λέει τα παλαβά, ασταμάτητος από σάχλες...

Σημ. Υπέροχη θέμα που έχει τον ατελείωτο.


 
Last edited:
Α

Ασημενια

μία μικρή έρευνα στον ιστό... και βρήκα αυτόν τον κανόνα:

Οι κανόνες για τα σημεία στίξης δεν είναι απόλυτοι!!!!

άλλον κανόνα που βρήκα και που είναι αντίθετος σε ένα μικρό μέρος από αυτό που έγραψα και αντίθετος με τον κανόνα που έγραψε ο Στράτης,

στον ευθύ λόγο όταν η πρόταση μπαίνει σε εισαγωγικά δεν χρειάζεται κόμμα μετά. — Εγώ θα έβαζα όπως και να έχει, και οι περισσότεροι συγγραφείς βάζουν.

και έναν τελευταίο κανόνα που βρήκα και που μας ενδιαφέρει σε σχέση με τα παραδείγματα της Φαντίνας, είναι αυτός:

Χωρίζονται επιρρήματα και βεβαιωτικά ή αρνητικά μόρια στην αρχή προτάσεως,
ιδίως όταν συνδέουν με τα προηγούμενα:
Ναι, θα φύγω.
Όχι, δε θέλω.
Βεβαίως, θα φροντίσω αμέσως.
Έτσι, έμειναν όλοι ευχαριστημένοι.
 
Last edited:
Σ

Στράτης

@Ασημένια, καλησπέρα.
Μας διαβάζουν πολλοί (γιατί η Λέσχη είναι κούκλα), και σε μία τόσο απλή ερώτηση δεν θα έπρεπε να φτάσουμε σε #17 αναρτήσεις. Η Γραμματική έχει κανόνες και τα σημεία στίξης είναι στη θέση τους (αν αλλάξει κάτι θα το μάθουμε). Και σε κατσικόδρομο και σε ευθύ λόγο ο κανόνας είναι αυτός. Μπαίνει κόμμα, τελεία και παύλα.
 
Μ

Μάρω

Ο/Η Φαντινα έγραψε:
Θελω να ρωτησω για μια συγκεκριμενη περιπτωση ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΕΥΘΥ ΛΟΓΟ σε ενα λογοτεχνικο κειμενο:

Σε ενα λογοτεχνικο κειμενο ΤΙ ειναι σωστο να γραψουμε;;;;

" Σ έυχαριστω!", είπε με θερμη η Αγγελική.(ΜΕ κομμα αναμεσα σε ευθυ λογο και περιγραφη)

'η

" Σ' ευχαριστώ!" είπε με θερμη η Αγγελική. (ΧΩΡΙΣ κομμα αναμεσα στον ευθυ λογο και την περιγραφη.)

Ευχαριστω εκ των προτερων.
Click to expand...
Kαλησπέρα σε όλη την παρέα!
Είναι το πρώτο μου ποστ! :)
Στην 1η περίπτωση που αναφέρεις, αγαπητή Φαντίνα, χρησιμοποιούνται κατά σειρά 3 ολόκληρα σημεία στίξης: θαυμαστικό, εισαγωγικά που κλείνουν, κόμμα.
Επειδή ακριβώς πρόκειται για ευθύ λόγο, αυτό θα εκφραστεί είτε:
1) με παύλα διαλόγου , δηλ. -Σ' ευχαριστώ! είπε η τάδε.
είτε:
2) με εισαγωγικά, δηλ. "Σ' ευχαριστώ", είπε η τάδε. Το "ευχαριστώ" εδώ είναι αδιάφορο.
3) με εισαγωγικά και πάλι , δίνοντας έμφαση όμως στο "ευχαριστώ". Δηλ. "Σ' ευχαριστώ!" είπε η τάδε.Aυτό είναι το 2ο παράδειγμα που έφερες και ταιριάζει απόλυτα με τη λέξη "θέρμη" που χρησιμοποιείς. Το θαυμαστικό δηλαδή εκφράζει αυτή τη θέρμη.


* Κι ένα ενδιαφέρον κείμενο για τη χρήση των σημείων στίξης γενικότερα, http://blogs.sch.gr/stratilio/archives/1770
 
Last edited:
Σ

Στράτης

Καλησπέρα αγαπητή Μάρω, καλωσόρισες στην υπέροχη Λέσχη του Βιβλίου.
Μπορούμε να πούμε με λίγα λόγια πως:

Όταν παραθέτουμε αυτολεξεί (με ή χωρίς εισαγωγικά) ένα κείμενο, το χωρίζουμε με οριοθετικό κόμμα από τη φράση ή την πρόταση που το σχολάζει. Το ίδιο ισχύει και για αποσπάσματα διαλόγων – είτε κλείνονται σε εισαγωγικά είτε όχι. Αν το απόσπασμα ενός διαλόγου τελειώνει με θαυμαστικό (!), ερωτηματικό ( ; ) ή παύλα (-), δεν χωρίζεται με κόμμα από το σχόλιο που ακολουθεί.

Άρα, στο παράδειγμα όπου έχει θαυμαστικό (!) δεν ακολουθεί κόμμα.

«Σ' ευχαριστώ!» είπε με θέρμη η Αγγελική.
— Σ' ευχαριστώ! είπε με θέρμη η Αγγελική.
 
You must log in or register to reply here.
Top