Έχω παρατηρήσει ότι υπάρχουν πολλά άτομα που προφέρουν τα 2 γ του συγγραφέα, όπως και άλλων ομόρριζων λέξεων (συγγραφή, σύγγραμμα κλπ) ως συgραφέας, αντί του συnγραφέας. Θεωρώ δε ορθότερο το 2ο διότι φωνολογικά παραπέμπει στα συνθετικά της λέξης, συν+γράφω. Εκείνο το "ν" ακούγεται ανεπαίσθητα, σαν ένρινο, όχι όπως το "νι".
Η προφορά του συγγραφέα
- Thread starter Μάρω
- Start date
Ιστορικά νομιζω η πρωτοτυπη προφορα του "γγ" ειναι οντως ng, σε αντιθεση με το "γκ" που εχω την εντυπωση οτι παντα προφεροταν g.
Στην πραξη ομως, τα δυο ειναι αλλοφωνα, δηλ. ειναι δυο διαφορετικοι ηχοι, που σε μια δεδομενη γλωσσα θεωρουνται παραλλαγες του ιδιου ηχου. Στην αντιληψη μας δηλ. ο ηχος ειναι ενας, παροτι ποτε τον προφερουμε ετσι, ποτε αλλιως.
Θα ελεγα οτι οι φθογγοι g/ng στα Ελληνικα ανηκουν στην ιδια κατηγορια με τους d/nd, b/mb. Δηλ. θεωρουνται ιδιοι.
Στην πραξη ομως, τα δυο ειναι αλλοφωνα, δηλ. ειναι δυο διαφορετικοι ηχοι, που σε μια δεδομενη γλωσσα θεωρουνται παραλλαγες του ιδιου ηχου. Στην αντιληψη μας δηλ. ο ηχος ειναι ενας, παροτι ποτε τον προφερουμε ετσι, ποτε αλλιως.
Θα ελεγα οτι οι φθογγοι g/ng στα Ελληνικα ανηκουν στην ιδια κατηγορια με τους d/nd, b/mb. Δηλ. θεωρουνται ιδιοι.
Ποιο ακριβως;
Αυτό, βρε!