Καλύτερος πρωτοεμφανιζόμενος Έλληνας λογοτέχνης

Καλυτερος πρωτοεμφανιζομενος ελληνας λογοτεχνης

Ακουγεται πολυ το ονομα του Κορτω, ολοι μιλανε για μεγαλο ταλεντο και ειναι νεο παιδι/ εχω και γω την ιδια ηλικια γι αυτο επιμενω ειναι νεο παιδι αν δεν παινεψουμε το σπιτι μας... Εσεις ποιον βλεπετε πως θα σημαδευσει την έποχη μας και στα κατοπινα χρονια θα θεωρηθει κλασσικος. Με αλλα λογια ποιος θα μπορουσε να ειναι ο νεος Καζαντζακης, ο νεος Τσιρκας, ακομα και στο αστυνομικο ο νεος Μαρης η σε γυναικες η νεα ελλη αλεξιου! Αλλους νεους που ξερω ειναι η Λενα Διβανη, ο Τατσοπουλος στο αστυνομικο,η Σπαντιδακη που λεει η Φαντι, ο Πολυρακης , ο θεμελης για πειτε αλλους. Υπαρχει λετε καποιος που θα κανει καριερα η να χτυπησει και νομπελ ακομα; η κανω ονειρα;)
και αν υπαρχει ενα μεγαλο ταλεντο δυσκολα να το αναδειξουν οι εκδοτικες οποτε πολλοι μενουν στα ραφι.. Μπορει και καποιος μεγαλος του παρελθοντος να εμενε ραφι

Πιστεύω ότι άλλο ο καλύτερος πρωτοεμφανιζόμενος λογοτέχνης άλλο αυτός που θα σημαδέψει την εποχή μας και θα θεωρηθεί κλασσικός. Ο Κορτώ σίγουρα έχει κάνει μεγάλο μπαμ τα τελευταία χρόνια (παρόλο που γράφει από το 1999) και αποκτά όλο και περισσότερο κοινό. Δεν ξέρω αν είναι ο καλύτερος γιατί έχω διαβάσει μόνο ένα βιβλίο του και δεν διαβάζω γενικά Ελληνες λογοτέχνες (κακώς ίσως) ειδικά πιο νέους. Δεν ξέρω όμως αν ο Κορτώ θα θεωρείται κλασσικος κάποτε ή ισάξιος του Καζαντζάκη. Μάλλον αμφιβάλλω αλλά ειδικά το τελευταίο δεν είναι το ζητούμενο πιστεύω. Ο καθένας χαράσσει την δική του πορεία και δεν είναι δίκαιο να του βάζουμε ταμπέλα "Ο νέος τάδε ή δείνα". Φαντάζομαι ούτε οι ίδιοι οι συγγραφείς το θέλουν αυτό.

Υπαρχει καποιο βραβειο που δινετε στον καλυτερο πρωτοεμφανιζομενο;

Είναι μάλλον λίγο λάθος ο τίτλος. Πρωτοεμφανιζόμενος είναι αυτός που εμφανίζεται για πρώτη φορά. Στο πρώτο βιβλίο, στον πρώτο ρόλο, στην πρώτη έκθεση ζωγραφικής, στην πρώτη ποιητική συλλογή. Μάλλον εδώ μιλάμε για νέο σε ηλικία λογοτέχνη ή κάποιον που εμφανίστηκε τον τελευταίο καιρό ή κάποιον λογοτέχνη της εποχής μας.

Τώρα όσο για τον Θέμελη, αν μιλάς για τον Νίκο Θέμελη, δυστυχώς ο άνθρωπος αυτός έχει πεθάνει. Άρα η διαδρομή του στη λογοτεχνία έχει τερματιστεί. Μου άρεσαν ιδιαίτερα τα δυο βιβλία του που διάβασα τον τελευταίο καιρό, και πιστεύω ότι αν είχε την ευκαιρία να συνεχίζει να γράφει... ίσως...

Δεν εχω διαβασει κατι του Κορτω και δε μπορω να κρινω εαν ειναι καλος συγγραφεας ή οχι. Ομως παιζει πολυ καλα το παιχνιδι της αυτοπροβολης. Λιγο η αυτοβιογραφικη του Κατερινα, λιγο ο σεξουαλικος του προσανατολισμος, λιγο τα καθημερινα κι απανωτα ποστ του στο φεϊς, ολα αυτα πιστευω συνεβαλλαν λιγο εως πολυ στην επιτυχια του. Επαναλαμβανω, δεν εχω διαβασει τιποτα δικο του, αν και εχω σκοπο να παρω το τελυταιο του βιβλιο, για να σχηματισω μια πιο ολοκληρωμενη αποψη. Μπορει οντως να ειναι ταλενταρα ο ανθρωπος, μην τον αδικησω, απλα αυτες ειναι οι πρωτες μου σκεψεις σχετικα με την μεγαλη του επιτυχια.
Ως προς το ερωτημα που εθεσε η Αριαδνη ( Αριαδνη,χαιρομαι που βλεπω παλιοτερα μελη να επανερχονται με ωραια θεματα ) πιστευω κι ελπιζω οτι θα αφησει το σημαδι του ο Ζουργος. Φαινεται οτι ειναι ανθρωπος χαμηλων τονων, που πραγματικα αγαπαει αυτο που κανει,που σεβεται τον αναγνωση, προσφεροντας του εξαιρετικα βιβλια, με ενδιαφερουσα πλοκη, ολοκληρωμενους χαρακτηρες και ωραια γλωσσα ( αν και λιγο παραπανω ποιητικη για τα γουστα μου) . Οποτε ψηφιζω Ζουργο και με τα δυο χερια.

Το πρωτοεμφανιζόμενος υποθέτω ότι το εννοεί η Αριάδνη με την ευρεία έννοια. Στην θέμα μας τώρα από τους συγγραφείς της δεκαετίας του 1990-2000 (νομίζω ότι αυτοί που αναφέρει η Αριάδνη τότε πρωτοεμφανίστηκαν) έχω διαβάσει ελάχιστα και ό,τι έχω διαβάσει δεν με ικανοποίησε. Για τον Κορτώ έχω ακούσει πολλά καλά λόγια (τόσο από την Ίζι που την γνώμη της την λαμβάνω σοβαρά υπόψιν) αλλά και από άτομα που ξέρω στον πραγματικό κόσμο. Δεν έχει τύχει να διαβάσω κάτι δικό του όμως ακόμα παρά μόνο μεταφράσεις. Στην βιβλιοθήκη έχω και την Καλοσύνη των ξένων του Τατσόπουλου που όμως τον έχω αντιπαθήσει σφόδρα λόγω της δημόσιας δραστηριότητάς του οπότε δεν το βλέπω να το διαβάζω ποτέ, όπως και την Τριανταφύλλου που και γι αυτήν είχα ακούσει καλά λόγια.

Γενικά αυτή η γενιά (Τατσόπουλος, Σφακιανάκης, Διβάνη, Τριανταφύλλου, Σταμάτης) νομίζω ότι προσπάθησαν να εκφράσουν μια πιο διανοουμενίστικη βερσιόν του κλίματος της περιόδου 1995-2005 αλλά παρόλο που (ειδικά μετά την περίοδο 2010-2015) αυτό όχι μόνο δεν είναι πια πρωτοπορία αλλά και δαιμονοποιήθηκε και κατηγορήθηκε για την σημερινή κατάντια αυτοί δυναμικά το προωθούν και το προβάλλουν. Προσπαθούν δε να παίξουν τον ρόλο του αγωνιστή πνευματικού ανθρώπου όμως είναι μικροί γι' αυτόν τον ρόλο και τελικά η στα όρια του γραφικού δημόσια εικόνα τους υπονομεύει την αναγνώριση της αξίας του έργου τους. Οπότε και ο Κορτώ μπορεί να ευνοείται τώρα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αλλά αργότερα είναι πολύ πιθανό να του γυρίσει μπούμερακ.

Για την γενιά που τους διαδέχτηκε και κάνει τώρα τα πρώτα της βήματα μάλλον είναι νωρίς να εκφέρουμε γνώμη.

καλά εντάξει... κι εγώ Ζουργό... για έναν ακόμα λόγο... γιατί όπως λέει και η Αριάδνη είναι στην ηλικία μου (νέο παλικάρι... )) ), απλά δεν είναι τόσο πρωτοεμφανιζόμενος... γι' αυτό και έθεσα την διαφωνία μου με τον τίτλο στην προηγούμενη ανάρτησή μου.

Δεν είμαι αρμόδια για να απαντήσω σ' αυτό, μια που δεν έχω διαβάσει και πολλή σύγχρονη ελληνική λογοτεχνία. Από κει και πέρα... Κορτώ και ξερό ψωμί! Σ' αυτόν δεν με τράβηξε ούτε η όποια διαφήμιση, ούτε η παρουσία του στο facebook, αλλά τα γραπτά του και μόνο. Μάλιστα, πριν πιάσω από τύχη το πρώτο βιβλίο και κολλήσω, δεν είχα κανένα σκοπό να τον διαβάσω με τόσα αδιάβαστα μαζεμένα.

Επίσης εκτιμώ πολύ και τον Νίκο Βλαντή, του οποίου έχω διαβάσει όλα τα μυθιστορήματα. Είναι πολύ ταλαντούχος, με φαντασία και πρωτότυπες ιδέες. Δυστυχώς δεν έχει βγάλει κάτι τα τελευταία χρόνια.

Οπως λεει ο κορτο αυτο εννοω μετα το 94 χρονικα τον καλυτερο πεζογραφο διοτι μετα το 90 ειναι σχετικα νωρις και κανενος η δουλεια δεν εχει αποτιμηθει επαρκως! Θεμελη εχω διαβασει μονο απο τους παραπανω τον οποιο βρηκα εξαιρετικο πραγματικα και ξερω πως εχει πεθανει αλλα κατ εμε ηταν ταλεντο! Τον ζουργο πρωτη φορα τον ακουω/ ασημενια οσοι εχουν την ηλικια μας ειναι νεα παιδια εννοειται Τον κορτω ακουω συνεχεια ισως γιατι προβαλλει και ο ιδιος καλα τον εαυτο του, δεν εχω ομως διαβασει τιποτα δικο του. Φαντι οι σημερινες αξιες εχουν λιγο δυστυχως μετατραπει τι να εκφρασουν και οι συγγραφεις ! Στην κατηγορια αυτη ανηκει και ο χωμενιδης, των νεων συγγραφεων δηλ. Και ο χειμωνας! Τωρα να βαλω και την πολυαγαπημενη γιαννακοπουλου ναι γιατι οχι και αυτη εμφανιζεται μετα το 93' και καλα ειπατε παραπανω και για την τριανταφυλλιδου. Πολλοι αγαπουν και ομηρο αβραμουλη και εχω διαβασει βιβλια του, επισης ο βαγγελης ραπτοπουλος

Ειλικρινα πρωτη φορα τους ακουω ισως δεν ειναι τοσο προβεβλημενοι, σκεψου εγω διαβαζω δεν ειμαι και ασχετη και ομως δεν τους ξερω!

Φαρε απο νεον λογοτεχνη εσυ ποιον επιλεγεις ως φερελπι πνευματικο ανθρωπο;

Δυστυχώς, δεν διαβάζω τους νέους λογοτέχνες. Καναδυο βιβλία που έπιασα στα χέρια μου δεν μου άρεσαν και έτσι βρέθηκα να προτιμώ την πιο κλασική λογοτεχνία.

Παιδια η γνωμη σας για την ιωαννα καρυστιανη, διαβασα λιγο την μικρα αγγλια και μου αρεσε και δεν μου αρεσε. Θα μπορουσε η γλωσσα να ηταν πιο απλη γιατι η ιστορια εχει βαθος

Είχα διαβάσει παλιότερα την Μικρά Αγγλία. Διάβασα σχετικά πρόσφατα δυο βιβλία δικά της... τον άγιο της μοναξιάς και τα σακιά. Μου αρέσει (σε σημείο υπερβολής μάλλον) η γραφή της.

Την ταινια "μικρα αγγλια" την λατρεψα. Το βιβλιο παλι ετσι και ετσι!

Παρόλο που δεν ιεμαι φαν της νεοελληνικής λογοτεχνίας, το Γκιακ (2014) του Δημοσθένη Παπαμάρκου αλλά ακόμη περισσότερο το Πριγκιπες και Δολοφόνοι (2010)του Μιχάλη Γεννάρη μου, τα βρήκα αξιόλογα.

Ο/Η Αριαδνη έγραψε:

Παιδια η γνωμη σας για την ιωαννα καρυστιανη, διαβασα λιγο την μικρα αγγλια και μου αρεσε και δεν μου αρεσε. Θα μπορουσε η γλωσσα να ηταν πιο απλη γιατι η ιστορια εχει βαθος

Click to expand...

Αυτές τις μέρες διαβάζω τα "Σακιά" της Καρυστιάνη και βρίσκω τη γλώσσα της εξαιρετική - απλή και άμεση

Ιζι εγω χαθηκα δυστυχως καποια στιγμη δεν καταλαβαινα τι διαβαζα