Νέος Συγγραφέας - Μπορώ να έχω νόμιμα έσοδα χωρίς ΤΕΒΕ;

Χρήστο,
δέχομαι τα όσα λες. Συμφωνώ απόλυτα πως το μεράκι δεν πρέπει να πληρώνεται!
Αλλά είπα κάτι λίγα ποστ πιο πάνω: οτι για κάποιους η τέχνη είναι όλη τους η ζωή!
Όλη όμως!
Αυτοί, οι οποίοι δεν δηλώνουν φυσικός-κιθαρίστας, αλλά μόνο γλύπτης ή μουσικός, ή δεν ξέρω κι εγώ τί άλλο, όσοι που στα σταυροδρόμια της ζωής τους έχουν τολμήσει να αποποιηθούν την όποια επαγγελματική ιδιότητα έφεραν μέχρι πριν, αυτοί -κατά τη γνώμη σου- πως πρέπει να ζήσουν;

Εν κατακλείδι, είναι άλλο η "εκπόρνευση" ή/και η "εμπορευματοποίηση" της τέχνης, η οποία έρχεται όταν, μέσω της δουλειάς του, ο "καλλιτέχνης" υπηρετεί συγκεκριμένα συμφέροντα και άλλο ο τρόπος τον οποίο διαλέγει ο δημιουργός για την διάθεση και τη διανομή στο κοινό του αποτελέσματος της τέχνης σου, του πονήματος του.
 
Με βρίσκεις σύμφωνο ρε Νικόλα σε όσα λες. Κάποιος κάποτε μου έδωσε τη συμβουλή να μην κάνω ποτέ επάγγελμα το χόμπι μου και πραγματικά το είδα κι εγώ με τα χρόνια πόσο δίκιο είχε.

1. Καλά ναι, εσύ να τζαμάρεις κι εγώ να κοιτάζω! :τρέλα: Κατέβα Καλαμάτα λέμε μπας και μάθω τίποτα!
2. Ασε, έχω μπλέξει σε περίεργη κατάσταση και δεν έχω άτομα επί του παρόντος...
3. Ερχεται...
4. Φίλε τα μαλμστινικά σόλα θέλουν και μαλμστινικά κομμάτια... Αλλά θα θελα να συνεργαστούμε, οπότε όταν θα χω κάτι, θα σε προτιμήσω!:))))

Edit: Ναι, Ανάδελφε, όπως είπε και ο Νικόλας όμως, όταν η τέχνη γίνει επάγγελμα και αρχίσουν τα deadlines και οι υποχρεώσεις, αγανακτείς και σου βγαίνει απ' τη μύτη και άλλα πολλά. Κατανοώ ότι πολλές φορές δεν υπάρχει επιλογή αλλά δεν συμφωνώ με το να αναμιγνύεται η τέχνη με το χρήμα. Απλά και ξάστερα. Στον δικό μου ιδανικό κόσμο, όποιος ήθελε θα μπορούσε να κάνει τέχνη χωρίς να αναγκάζεται να την πουλάει.
 
Last edited:
Αυτοί, οι οποίοι δεν δηλώνουν φυσικός-κιθαρίστας, αλλά μόνο γλύπτης ή μουσικός.
Άλλο να δηλώνεις κι άλλο να είσαι... Φαντάζομαι αντιλαμβάνεσαι την διαφορα...

Επίσης μια και έχεις αυτο το ανακριτικό ύφος γιατί δεν μας λες και για την δική σου σχέση με την τέχνη, να καταλάβουμε που θες να καταλήξεις;;;
 
Ινσμούθιε και Χρήστο είμαστε για πολλα τζαμαρίσματα!!!

Η συμβουλή που σου έδωσε ο φίλος σου ηταν σωστή για μένα.. Κι εγώ θα σου έλεγα να κρατήσεις αυτή την σχέση με την μουσική... Στα λάιβ θα γουστάρεις τρελά!!! Βγάλε κι ένα δισκάκι για γουστάρεις ακομα πιο πολύ!!!
 
...όταν η τέχνη γίνει επάγγελμα...
Θεωρώ πως είναι άλλο το να γίνει επάγγελμα και άλλο το να είναι μέσο βιοπορισμού.
...και αρχίσουν τα deadlines και οι υποχρεώσεις, αγανακτείς και σου βγαίνει απ' τη μύτη και άλλα πολλά.
Αυτό περνά, εν μέρει, από το χέρι σου να μη γίνει. Είναι δύσκολο, αλλά όχι ανέφικτο.
...δεν συμφωνώ με το να αναμιγνύεται η τέχνη με το χρήμα.
Απλά, εγώ θεωρώ πως η τέχνη σου σταματά όταν ολοκληρώνεται το πόνημα. Το χρήμα, μπαίνει όταν μπαίνεις στη διαδικασία της επιλογής του τρόπου με τον οποίο θα διανείμεις το έργο σου.
Αν κάνεις live και βάλεις εισιτήριο, για εμένα είσαι ok. Αν όμως ανάμεσα στα τραγούδια σου μου λες "αγοράστε και το t-shirt της μπάντας", τότε ναι, εκπορνεύεις πολλά.
Απλά και ξάστερα. Στον δικό μου ιδανικό κόσμο, όποιος ήθελε θα μπορούσε να κάνει τέχνη χωρίς να αναγκάζεται να την πουλάει.
Σεβαστό.
 
Οποιοσδήποτε δηλαδή δεν ακολούθησε το δικό μας σκεπτικό και τις δικές μας επιλογές, όποιος δεν μας μοιάζει στην ψυχοσύνθεση και στον τρόπο που εμείς βλέπουμε τα πράγματα, στην πυρά?
 
Αυτό πάλι από πού βγήκε Ασημένια; Οποιος θέλει να πέσει στην πυρά, είναι ελεύθερος να το κάνει κατά τη γνώμη μου.
 
Δεν αναφέρομαι σε κάποιον συγκεκριμένα, απλά σκεφτόμουν πόσο απόλυτα μερικές φορές κρίνουμε τους άλλους συγκρίνοντάς τους με αυτό που εμείς θεωρούμε σωστό και πράξαμε στη ζωή μας. Δεν έχω παρακολουθήσει τη συζήτηση με τη δέουσα προσοχή είναι η αλήθεια... απλά φράσεις εδώ κι εκεί... (πάντως σίγουρα καμιά δική σου φράση Ανάδελφε δεν ήταν η αφορμή για αυτή τη σκέψη μου... αλλά όπως είπα δεν έχω διαβάσει λεπτομερώς οπότε... εσύ πιστεύεις ότι εσύ κρίνεις έτσι τους άλλους ανθρώπους? πιστεύεις δηλαδή ότι η σκέψη μου θα μπορούσε να σε αφορά ? :)) )
@Χρήστος εντάξει η πυρά μπορεί να είναι και μια κακή κριτική του τρόπου που ο άλλος σκέφτεται, συμπεριφέρεται... πυρά για μένα είναι ακόμα και η συχνή φράση που ακούν τα παιδιά από τους γονείς... "Εγώ στην ηλικία σου..." κλπ κλπ

και γενικότερα μη μου βάζετε δύσκολα γιατί είμαι και πολύ κουρασμένη... σήμερα έκλεισα δωδεκάωρο στη δουλειά... οπότε... με προσοχή τι θα μου πείτε... :)))
 
Last edited:
(πάντως σίγουρα καμιά δική σου φράση Ανάδελφε δεν ήταν η αφορμή για αυτή τη σκέψη μου... αλλά όπως είπα δεν έχω διαβάσει λεπτομερώς οπότε... εσύ πιστεύεις ότι εσύ κρίνεις έτσι τους άλλους ανθρώπους? πιστεύεις δηλαδή ότι η σκέψη μου θα μπορούσε να σε αφορά ? :)) )
Ασημένια, το πως εννοούμε εμείς αυτό που λέμε, απέχει πολύ απο το πως το αντιλαμβάνονται οι άλλοι. Έτσι, η σκέψη σου θα μπορούσε και να με αφορά.
Χαίρομαι όμως που δεν συμβαίνει αυτό.
... σκεφτόμουν πόσο απόλυτα μερικές φορές κρίνουμε τους άλλους συγκρίνοντάς τους με αυτό που εμείς θεωρούμε σωστό και πράξαμε στη ζωή μας.
Λυπηρό, αλλά ισχύει...
 
Ασημένια καταλαβαίνω τον συλλογισμό σου και, ενώ συμφωνώ ότι όλοι μας μπορεί καμιά φορά να γινόμαστε δήμιοι ακόμα και προς άτομα αγαπημένα μας, δεν πιστεύω πως αυτό ισχύει απαραίτητα όταν συζητάμε ή διαφωνούμε με την επιλογή κάποιου. Δεν γίνεται να συμφωνούμε όλοι με όλους. Ασε που δεν ξέρεις ποτέ τι μπορεί να πάρεις από κάποιον ακόμα και άγνωστο. Και αυτό μπορεί να γίνει μόνο μέσα από διαφωνία.
 
@Χρήστος:
1. Πρέπει να τζαμάρουμε μια μέρα δικέ μου
εγώ λέω να τα φτιασετε :χαχαχα:
2. Συνέχισε τις λαιβάρες και σπάστα με κάθε ευκαιρία
η λαιβάρα
της λαιβάρας;; >>και μετα αναρωτιέσαι για το σκράμπλ:φρύδια:

Ελλη, το κάνεις να φαίνεται λες και τον λυπήθηκα τον άνθρωπο. Δεν με "δίπλωσαν" αυτά που είπε για τη δουλειά του και την οικογένειά του, αλλά το ότι ανέλυσε λίγο την αρχική του θέση.
Χρηστάκο μου (όχι κτητικη, αλλά συμπαθειας), το σχόλιο που αφησα ηταν μια συγκεντρωτικη αισθηση που μου άφησε το νημα, χωρις να στοχοποιω καποιον.
Αυτπ ενιωσα, αυτο κατεθεσα, κακως μπήκες στη διαδικασία της αναλυσης. Παω στοιχημα οτι αν τα λεγαμε εκ του συνεγγυς, θα διαφωνουσαμε μεν, θα συνεννοουμασταν δε. :φιλί:
 
Παω στοιχημα οτι αν τα λεγαμε εκ του συνεγγυς, θα διαφωνουσαμε μεν, θα συνεννοουμασταν δε. :φιλί:
Αυτό το πιστεύω κι εγώ. Με σένα σίγουρα αλλά και με τους περισσότερους μάλλον.

εγώ λέω να τα φτιασετε
Αφού εγώ το χω πει ότι εσένα θέλω να παντρευτώ!:ωιμέ:
 
Αυτοί, οι οποίοι δεν δηλώνουν φυσικός-κιθαρίστας, αλλά μόνο γλύπτης ή μουσικός, ή δεν ξέρω κι εγώ τί άλλο, όσοι που στα σταυροδρόμια της ζωής τους έχουν τολμήσει να αποποιηθούν την όποια επαγγελματική ιδιότητα έφεραν μέχρι πριν, αυτοί -κατά τη γνώμη σου- πως πρέπει να ζήσουν;
Ή δεν κατάλαβες καν τι έγραψα ή δεν μπήκες στον κόπο να το διαβάσεις...
 
Ή δεν κατάλαβες καν τι έγραψα ή δεν μπήκες στον κόπο να το διαβάσεις...
...ή δεν μπαίνω στην διαδικασία να σου απαντήσω, όχι γιατί σε απαξιώ, αλλά διότι περιμένω να κουλάρεις λίγο, μιας και οι τελευταίες σου αναφορές σε εμένα είναι... κάπως!

Έλλη, είσαι μια Θεά!!!

Παω στοιχημα οτι αν τα λεγαμε εκ του συνεγγυς, θα διαφωνουσαμε μεν, θα συνεννοουμασταν δε. :φιλί:
 
Last edited:
Διαβάζω τα σχόλια σας αν και το θέμα τελικά έγινε αν πρέπει ο καλλιτέχνης να πουλά το έργο του. Νομίζω πως έχουμε διαφορετικές απόψεις με κάποιους αλλά περισσότερο έχουμε διαφορετικούς τρόπους να τις εκφράζουμε. Πιστεύω πως όλοι συμφωνούμε ότι δεν είναι σωστό να ξεπουλιέται ο καλλιτέχνης, αλλά ταυτόχρονα δεν είναι και κακό να βιοπορίζεται από την τέχνη του. Δεν υπάρχει λόγος να τρωγόμαστε μεταξύ μας. Για τα υπόλοιπα που ειπώθηκαν για μένα, δεν υπάρχει παρεξήγηση, στην ουσία τα σχόλια δεν είναι προσωπικά, είναι για αυτά που έγραψα και για τον τρόπο που τα διατύπωσα. Τώρα, να με δει ο άλλος φιλικά ή με άλλο μάτι επειδή δουλεύω λίγο παραπάνω, έχω οικογένεια και δεν έχω οικονομική άνεση, είναι αστείο. Οι περισσότεροι στην Ελλάδα που έχουν οικογένεια έτσι είναι, δεν είπα και τίποτα καινούριο. Ευχαριστώ και πάλι για τις συμβουλές και τις γνώμες σας
 
Αγαπητοί φίλοι, χαίρομαι που σας βρίσκω ξανά (αφού πρώτα χρειάσθηκε να περιμένω 4 ολόκληρους μήνες για την εγκατάσταση καινούριας σύνδεσης διαδικτύου, κάπου στα 5 χιλιόμετρα από το κέντρο της Θεσσαλονίκης!). Και μάλιστα, σας ξαναβρίσκω μέσα σε ένα νήμα που στην κυριολεξία καίει και τσουρουφλίζει...

Έκατσα και διάβασα πολύ προσεκτικά όλα όσα ενδιαφέροντα γράψατε, οι υποστηρικτές της "μιας" και της "άλλης" άποψης. Απλά, να σημειώσω εδώ το αυτονόητο: το συγκεκριμένο θέμα, σχετικά με τις υλικές απολαβές του καλλιτέχνη κλπ, αποτελεί πεδίο σφοδρής αντιπαράθεσης ανάμεσα στους ανθρώπους που αγαπάνε την Τέχνη ή απασχολούνται με Αυτήν εδώ και αιώνες. Μάλιστα, για όποιον παρακολουθεί και αντίστοιχες Λέσχες Βιβλίου του εξωτερικού, οι διαδικτυακοί "τσακωμοί" ανάμεσα στα μέλη σε όλα τα μήκη και πλάτη της υφηλίου σχετικά με το συγκεκριμένο ζήτημα είναι συχνοί και άγριοι και συχνά καταλήγουν σε ανταλλαγή βαριών εκφράσεων και αλληλοκατηγοριών (καμιά σχέση με τον ευγενή πολιτισμό που δείχνουν μέχρι στιγμής τα μέλη της δικής μας Λέσχης σε αυτό το νήμα).

Για να μη πολυλογώ (κι άλλο...), είναι αλήθεια πως ο συγγραφέας σε κάθε έργο του καταθέτει κι ένα μέρος της ψυχής του. Φυσικά, το να αμοίβεται για την κατάθεση αυτή, δεν μπορεί να θεωρηθεί a priori ως "διαβολικό". Από την άλλη, το ζήτημα είναι πώς μπορεί να διαχειρισθεί την κατάσταση όταν φθάσει η στιγμή που τα πρώτα του έργα θα αρχίσουν να "πουλάνε", ο ίδιος γίνει "αναγνωρίσιμος", οι εκδότες αρχίσουν να τον πιέζουν κλπ.

Όπως λέει και ένας καλός φίλος (χαριτολογώντας), "ακόμα και ο Όμηρος, δύο βιβλία της προκοπής έγραψε όλα κι όλα...". Αλήθεια, πόσα πραγματικά καλά βιβλία μπορεί να γράψει κάποιος συγγραφέας, πριν πέσει τελικά στο μαγκανοπήγαδο της εμπορευματοποίησης, της αντιγραφής, του "αναμασήματος" των ίδιων και των ίδιων επιτυχημένων "εμπορικών", συγγραφικών τεχνασμάτων και προτύπων? Πώς ακριβώς πρέπει να ξεκινήσει την πορεία του και πότε είναι η ώρα για να σταματήσει? Πότε πρέπει να στυλώσει τα πόδια του απέναντι στους εκδότες, τα συμβόλαια και το "πιστό" αναγνωστικό του κοινό που φουσκώνουν με ενθουσιασμό τον τραπεζικό του λογαριασμό και να πει "ως εδώ!"?

Ερωτήματα που ασφαλώς βασανίζουν κάθε συγγραφέα που σέβεται (πρώτα απ' όλα) τον εαυτό του. Επίσης, ερωτήματα που έρχονται στην επιφάνεια ξανά και ξανά στις συζητήσεις των εραστών της Λογοτεχνίας και των υπολοίπων Τεχνών και προφανώς δεν επιδέχονται μίας, καθολικά αποδεκτής απάντησης.

Τελικά, καταλήγω να συμφωνήσω με τη σοφή ρήση πως για να είναι κάποιος "επαναστάτης" (στην Τέχνη, στην πολιτική, στην κοινότητα) πρέπει να είναι είτε απίστευτα ευφυής, είτε απίστευτα πλούσιος...
 
Last edited:
Όπως λέει και ένας καλός φίλος (χαριτολογώντας), "ακόμα και ο Όμηρος, δύο βιβλία της προκοπής έγραψε όλα κι όλα...".
Ελπίζω να είναι όντως χαριτολογώντας διότι ο καημένος ο Ομηρος δεν εχει γράψει τίποτα....

Χαιρετώ τη παρέα έστω και αν το post ειναι τόσο παλιό.
Εγώ αυτό που δεν κατάλαβα είναι γιατί δεν απαντάμε σε μια συγκεκριμένη ερώτηση και μπλέκουμε τον Ταραντίνο με τους Πινκ Φλόϋντ, και αν θελει ο αλλος να πληρωθεί τον βγάζουμε δολοφόνο της λογοτεχνίας.
Εγώ θα απαντήσω στον άνθρωπο γιαυτό που ρώτησε και δεν θα κάνω αναλύσεις. Δούλεψε, θα πληρωθεί! Διαφορετικά ας μείνουμε όλοι στις εκθέσεις του σχολείου ή της σχολής που πήγαμε.
Ενας τρόπος πληρωμής είναι η απόδειξη δαπάνης. Σου γίνεται μια παρακράτηση για τη ΔΟΥ σου όπου θα σου επιστραφεί το ποσόν.
Επειδή αυτός ο τρόπος είναι σωστός μεν αλλά ίσως σε μεγάλα ποσα αποτρεπτικός, κάνεις τώρα ετσι την δουλειά σου και αν στο μελλον βγάλεις πιο πολλά από 2-3 χιλιάρικα, και έχεις σκοπό να το συνεχίσεις θα πρέπει να ανοίξεις βιβλία ή καποιο ικα να σε καλύψει. Διότι και οι εκδοτικοί έχουν ένα όριο κάλυψης στις δαπάνες τους. Αυτά και καλή σας συνέχεια.
 
Last edited by a moderator:
Top