Υπαρξιακές, αναπάντητες και παντός είδους απορίες

Αρχίζετε να με νιώθετε σιγά-σιγά. Διχασμένη, πέρνα από εδώ. :Ρ

Απορίες φίλης μου-για τις οποίες έχουμε απαντήσεις-την ώρα που βλέπαμε διάφορους στο ίνσταγκραμ για να ξεκαρδιστούμε στα γέλια (ναι, είμαστε κατίνες ολκής).
-Γιατί οι γυναίκες φωτογραφίζουν κούπες με καφέ, βιβλία και διάφορα άλλα ΑΣΧΕΤΑ δίπλα απ'τις καλτσωμένες γάμπες τους; Με τα πόδια πίνουν καφέ/διαβάζουν βιβλία;
-Τι σημαίνει όταν λένε πως αυτός (ο άνθρωπος αυτός) είναι alpha male; μόλις μπει σε ένα μπαρ τα υπόλοιπα αρσενικά πέφτουν ανάσκελα και του δείχνουν τις κοιλίτσες τους;

Γιατι οταν συλληπούμαστε ή συγχαιρουμε καποιον, ειθισται να γίνεται θερμω τω τροπω;

Η λύπη και η χαρά είναι θερμά συναισθήματα, οπότε αφού συλλυπούμαστε ή συγχαίρουμε οπότε διεκδικούμε μέρος της χαράς ή τις λύπης δεν μπορεί παρά να είμαστε θερμοί στην διεκδίκησή μας αυτή...

Μπράβο Νικόλα!! Με έκανες και γέλασα !

Γιατι ειμαστε μεσογειακος λαος!

Υποτίθεται πως εκείνη την χαρά μοιράζεσαι ένα μέρος της λύπης ή της χαράς (π.χ. "τα συλυπητήριά μου" = θεώρησε πως συμπάσχω μαζί σου). Οπότε φροντίζεις και για τον σωστό χρωματισμό φωνής, έκφρασης κτλ. Μόνο που επειδή δεν συμπάσχεις πραγματικά, κι επειδή δεν έχεις ακολουθήσει κάποιο σχετικό σεμινάριο υποκριτικής, δεν το κουμαντάρεις σωστά κι υπερβάλεις.

Πριν πατήσω το λινκ του Νικόλα, ήξερα τι βίδεο θα παίξει
Αυτό πάντως δεν το έχω προσέξει, δηλαδή δεν μου έχει τύχει να ακούσω κάποιον να λέει συλλυπητήρια με θερμό ή υπερβολικό τρόπο. Άσε που αυτές οι καταστάσεις είναι οι χειρότερες μου, όταν κάποιος περνάει δύσκολα γίνομαι 10 φορές πιο socially awkward από ότι είμαι, βουβαίνομαι, δεν λέω τίποτα, και μετά πανικοβάλλομαι διότι αυτό που βγαίνει προς τα έξω είναι αναισθησία.

Η κρίση έφερε το μνημόνιο, ή το μνημόνιο έφερε την κρίση;

Ισχύουν και τα δύο είναι σαν τη κότα με το αυγό...

Ο/Η Αντέρωτας έγραψε:

Η κρίση έφερε το μνημόνιο, ή το μνημόνιο έφερε την κρίση;

Click to expand...

Με τα τόσα συλυπητήρια, που διάβασα πιο πάνω, διάβασα μνημόσυνο κι όχι μνημόνιο.

Εχμ..ναι.
Ευχαριστω για τις απαντησεις, αλλα το ερωτημα ηταν περισσότερο σχολιο/αστειο στο διαλογο Κορτο-Αθλιου στο άλλο θεμα, με αφορμη τη χρηση του επιθετου "θερμα", πριν τα συλλυπητηρια/συγχαρητήρια κλπ. Ούτε στο ύφος, ούτε στον τονο της φωνης, ούτε σε αλλη υπερβολη αναφερομουν.
Παιρνω τα κοκκινα μάγουλά μου, βαζω ακουστικα και στο youtube Νικο Καρβελα, για να με τιμωρησω.:χεχ::χεχ:

Εγώ σας το έχω πει. Χρειάζομαι άνθρωπο να μου μεταφράζει από ελληνικά σε ελληνικά. Είμαι δικαιολογημένη. Γράφτε στα αγγλικά να σας καταλαβαίνω .
Θα έβαζα σειρήνα: Ίου ίου πυροσβεστικό Τσίου αλλά είμαι γκαντέμω και φοβήθηκα μη γίνονταν μια γροθιά και με σκυλόβριζαν.

Ο/Η Αντέρωτας έγραψε:

Σκεφτομαι εδω να συγκεντρωσουμε αποριες αφελείς ή γενικης φυσεως που εχουμε κατα καιρους, και δεν ξερουμε σε ποιον να απευθυνθουμε.

Click to expand...

Τελικα, το γαλακτομπούρεκο "Γαλυφιανακης" συγγενευει με τον Ζακ Γαλυφιανακη;:ε;:

Οχι αλλά αν θες να μοιάσεις στον Ζακ βοηθάει.

Αυτα τα αναμικτα συναισθήματα που αισθάνονται μερικοί άνθρωποι, τι περιέχουν επιτέλους και τελος πάντων;

Πού μαθαίνει να κάνει τατουάζ ένας μαθητευόμενος; Σε ποιανού το δέρμα;

Πιθανοτατα σε καποιο ανδρεικελο, αντε και σε κανενα σφαγμενο γουρουνι

Ο/Η Έλλη Μ έγραψε:

Αυτα τα αναμικτα συναισθήματα που αισθάνονται μερικοί άνθρωποι, τι περιέχουν επιτέλους και τελος πάντων;

Click to expand...

Ωραία πάσα για ανάρτηση τριφασική (εδώ, στα αγαπημένα αποσπάσματα, και στα ανέκδοτα)


Πίνοντας ένα ποτηράκι, ο Τζόνσον είπε στο Σμιθ, "Ο ψυχίατρός μου μιλάει συνεχώς για κάτι που το λένε αμφιθυμία και ανάθεμα κι αν καταλαβαίνω"
"Κανένα πρόβλημα," είπε ο Σμιθ. Άμα είσαι αμφιθυμικός νιώθεις αντιφατικά συναισθήματα (εδώ η Έλλη γέρνει προς το μέρος τους για να ακούσει καλύτερα)-σου αρέσει κάτι και ταυτόχρονα δεν σου αρέσει, αγαπάς κάποιον και ταυτόχρονα τον μισείς."
"Αυτό λέει κι εκείνος," είπε ο Τζόνσον, "αλλά δεν μπορώ να καταλάβω με τίποτα πως μπορείς να έχεις δύο αντιφατικά συναισθήματα ταυτόχρονα."
"Εντάξει, να ένα παράδειγμα. Ας πούμε ότι μόλις έχεις αγοράσει μια ολοκαίνουρια Κάντιλακ των 10.000 δολαρίων. Κι ας πούμε ότι την πρώτη κιόλας μέρα, δεν πιάνουν τα φρένα και πέφτει από έναν γκρεμό ένα μίλι ψηλό. Πως θα ένιωθες;"
"Θα ένιωθα απαίσια."
"Ας πούμε όμως ότι η πεθερά σου ήταν ο μόνος άνθρωπος μέσα στο αυτοκίνητο. Τότε;"
(Μετά ακολουθεί διαμαντάκι αλλά είναι μόνο για εμάς τους φωτισμένους )