Πολλές φορές έχω ακούσει την γνωστή ένσταση για τον όρο έντεχνη μουσική, γιατί να λέγεται έτσι και "Δηλαδή τα άλλα είδη μουσικής τί είναι; Άτεχνα;"
Κι είπα να εκφράσω εδώ, λοιπόν, την επιφύλαξή μου ως προς αυτήν την... επιφύλαξη. ))
Καταρχήν αντίστοιχοι όροι υπάρχουν και στα Αγγλικά και έτσι έχουμε για παράδειγμα το art rock όπου συναντούμε πιο πλούσιες συνθέσεις σε δομή αλλά και ενορχήστρωση. Ροκ το "I’m Gonna Get You" ροκ και το "Histoire sans Paroles" από Harmonium· σίγουρα τέχνη καί τα δύο, αλλά πολύ απλά στο δεύτερο μοιάζει να έχει επενδυθεί πολύ περισσότερη... τέχνη κατά κάποιον τρόπο.
Αυτό όμως που θέλω να πω είναι πως ο τίτλος δεν έχει και τόση σημασία και κατά κάποιον τρόπο στις περισσότερες περιπτώσεις είναι εξορισμού άτοπος. Μιλάμε για παράδειγμα για "λαϊκά". Με την παραπάνω λογική του "δηλ. τα άλλα είναι άτεχνα;" μπορεί κάποιος να ρωτήσει "δηλ. τα άλλα δεν τα ακούει ο λαός;" Κι εγώ για παράδειγμα στον λαό ανήκω αλλά δεν μπορώ να ανεχτώ στα αφτιά μου τον Σφακιανάκη ενώ ακούω πολύ ευχάριστα Χατζιδάκι.
Ομοίως, στο "νέο κύμα" του ’60, (μουσικό είδος με απλές ενορχηστρώσεις, συχνά μοναχά μια κιθάρα, και γλυκές τεχνικές φωνές π.χ.), μήπως θα πρέπει να αλλάξουμε όνομα, αφού δεν είναι πια νέο; Και το ίδιο να κάνουμε και στο ξένο "new wave"; (διαφορετικά είδη τα δυο τους κι απλή συνωνυμία).
Πιστεύω πως το "έντεχνο" είναι μια χαρά όρος που περιγράφει ένα συγκεκριμένο είδος μουσικής. Ή ίσως και... όχι τόσο συγκεκριμένο.
Διότι έχω προσέξει πως οι πιο του λαϊκού θεωρούν έντεχνα τελείως άλλα τραγούδια και καλλιτέχνες από αυτά που θεωρούμε οι όχι-τόσο-του-λαϊκού. Έτσι εγώ αν πω έντεχνο θα εννοήσω π.χ. Χατζιδάκι, Θάνο Μικρούτσικο κτλ. ενώ έχω προσέξει πως οι του λαϊκού λέγοντας έντεχνο εννοούν τον Κότσιρα και την Τσαλιγγοπούλου, (που για μένα τραγουδάνε απλά λαϊκό).
Κι είπα να εκφράσω εδώ, λοιπόν, την επιφύλαξή μου ως προς αυτήν την... επιφύλαξη. ))
Καταρχήν αντίστοιχοι όροι υπάρχουν και στα Αγγλικά και έτσι έχουμε για παράδειγμα το art rock όπου συναντούμε πιο πλούσιες συνθέσεις σε δομή αλλά και ενορχήστρωση. Ροκ το "I’m Gonna Get You" ροκ και το "Histoire sans Paroles" από Harmonium· σίγουρα τέχνη καί τα δύο, αλλά πολύ απλά στο δεύτερο μοιάζει να έχει επενδυθεί πολύ περισσότερη... τέχνη κατά κάποιον τρόπο.
Αυτό όμως που θέλω να πω είναι πως ο τίτλος δεν έχει και τόση σημασία και κατά κάποιον τρόπο στις περισσότερες περιπτώσεις είναι εξορισμού άτοπος. Μιλάμε για παράδειγμα για "λαϊκά". Με την παραπάνω λογική του "δηλ. τα άλλα είναι άτεχνα;" μπορεί κάποιος να ρωτήσει "δηλ. τα άλλα δεν τα ακούει ο λαός;" Κι εγώ για παράδειγμα στον λαό ανήκω αλλά δεν μπορώ να ανεχτώ στα αφτιά μου τον Σφακιανάκη ενώ ακούω πολύ ευχάριστα Χατζιδάκι.
Ομοίως, στο "νέο κύμα" του ’60, (μουσικό είδος με απλές ενορχηστρώσεις, συχνά μοναχά μια κιθάρα, και γλυκές τεχνικές φωνές π.χ.), μήπως θα πρέπει να αλλάξουμε όνομα, αφού δεν είναι πια νέο; Και το ίδιο να κάνουμε και στο ξένο "new wave"; (διαφορετικά είδη τα δυο τους κι απλή συνωνυμία).
Πιστεύω πως το "έντεχνο" είναι μια χαρά όρος που περιγράφει ένα συγκεκριμένο είδος μουσικής. Ή ίσως και... όχι τόσο συγκεκριμένο.
Διότι έχω προσέξει πως οι πιο του λαϊκού θεωρούν έντεχνα τελείως άλλα τραγούδια και καλλιτέχνες από αυτά που θεωρούμε οι όχι-τόσο-του-λαϊκού. Έτσι εγώ αν πω έντεχνο θα εννοήσω π.χ. Χατζιδάκι, Θάνο Μικρούτσικο κτλ. ενώ έχω προσέξει πως οι του λαϊκού λέγοντας έντεχνο εννοούν τον Κότσιρα και την Τσαλιγγοπούλου, (που για μένα τραγουδάνε απλά λαϊκό).