Το Παιχνίδι των Φύλων

Σωστή και άψογη στην περιγραφή Στιλλ ιλλ! Θα γράψω αργότερα ένα διασκεδαστικό περιστατικό σχετικά με το θέμα. Για την ώρα περιορίζομαι να δηλώσω κι εγώ, μαζί με τον Χρυσόστομο, ότι πρώτη φορά βλέπω το νουμπάς.

ειναι το ιδιο με το νουμπακλας! απο το ''Noob''



''Το noob ή n00b άρχισε να χρησιμοποιείται ως όρος στην «αργκό» του Διαδικτύου για τους νέους χρήστες του online gaming. Οι προχωρημένοι - καλοί παίκτες αποκαλούσαν noob τον παίκτη που δεν ήξερε ή που έκανε κάποιο λάθος και έφερνε την ομάδα σε κίνδυνο. Πάντα όμως, αποτελούσε ένα επικριτικό τίτλο.''

Ο/Η Στιλλ ιλλ έγραψε:

Οι φαντάροι νομίζω όταν μπαίνουν στον στρατό χωρίζονται σε κατηγορίες σύμφωνα με την συναισθηματική και σωματική τους κατάσταση. Αυτό επηρεάζει κατα πόσο θα έχουν οπλισμό ή αν θα συμμετέχουν στις διάφορες επιχειρήσεις.

Click to expand...

Ενδιαφέρον. Σε ποια χώρα γίνεται αυτό;

Ο/Η Στιλλ ιλλ έγραψε:

Πάντως ακούω την έκφραση γιωτομπαλο συχνά που την αντιλαμβάνομαι πάντα ως οτι κάποιος είναι γατί ή νουμπάς.

Click to expand...

Στον στρατό, εάν κάποιος έχει ψυχολογικά ή σωματικά προβλήματα παίρνει έναν χαρακτηρισμό ικανότητας σε μια κλίματα Ι1 έως Ι5. Το "γιώτα πέντε", ενδεικτικό για μια χαμηλή ικανότητα, χρησιμοποιείται περιπαιχτικά ή σαν βρισιά για να πούμε πως κάποιος είναι ανίκανος. Από βγαίνουν κι οι λέξεις γιωτάς και γιωτόμπαλο με την ίδια σημασία.

Παράδειγμα χρήσης: "Ρε ψηλέ, είσαι μεγάλος γιωτάς, δεν σκαμπάζεις να στήσεις ένα σκοινάκι!"

Ο/Η Φαροφύλακας έγραψε:

Ενδιαφέρον. Σε ποια χώρα γίνεται αυτό;

Click to expand...

Με το ερώτημα εννοείς αν γίνεται και σε κάποια άλλη εκτός από τη δική μας; Δες εδώ σχετικά.

Είχα παρουσιαστεί στο πεζικό και έκανα μετάταξη στο τσίρκο των κατ΄ όνομα ειδικών δυνάμεων. Εκεί υπηρετούν μόνο όσοι έχουν «Ικανότητα 1». Οι υπόλοιποι μετατάσσονται υποχρεωτικά σε άλλο σώμα. Ρωτάει λοιπόν ο λοχαγός στην αναφορά (όπου συγκεντρώνονται οι άνδρες ενός λόχου, περ. 150 άτομα): «για πείτε ρε ΄σεις, είναι κανείς γιωτάς»; Κάποιος σηκώνει το χέρι.
- Για λέγε.
- Ιωσηφίδης. (!!!)
Ακόμα και τον λοχαγό τον έπιασε νευρικό γέλιο.

Ήταν ένας συμπαθέστατος Πόντιος (ο Ιωσηφίδης), ο οποίος έπαιζε εξαιρετική λύρα.

Ευχαριστώ Καλ για το νουμπ. Είναι αυτό που λέγαμε στο στρατό «όργιο» (Νωχελικός, τσαπατσούλης και επικίνδυνος για τους συναδέλφους του)

Εμείς οι Πόντιοι όπου πάμε αφήνουμε εποχή. ( & )

Πράγματι. ;)
Είναι και ημέρα μνήμης της γενοκτονίας σήμερα. Πέρασα πριν κανα δίωρο από το Σύνταγμα και στάθηκα όσο μου το επέτρεπε ο χρόνος...

Εγω παντως αν πηγαινα σημερα στρατο θα εβγαζα ενα ωραιοτατο Ι5 και αντε γεια. Δεν προκειται να ετρωγα στην μαπα 18 μηνες τον καθε καραβανα και να κανω συνεχως αχρηστα πράγματα χωρις κανενα νόημα. Θυμαμαι οταν ειχα παει στον στρατο κυκλοφορουσε και η φημη οτι όποιος εβγαζε Ι5 θα ειχε διαφορες συνεπειες αργοτερα π.χ. δεν θα μπορουσε να βγαλει διπλωμα, που τελικα ηταν ολα μουφα.

@Μπειζιλ ελιωσα στο γελιο με τον Ιωσηφιδη.
@Καλικαντζαρε ευχαριστω για τον νουμπά.

Εδώ κι ο Ρουβάς πήρε προαγωγή για Eurovision μετά το Ι5...

Χρυσόστομε η Ελλάδα είναι μία σουρεαλιστική χώρα, έπρεπε να το απολαύσεις το φανταριλίκι...

Οκ, εγώ έκανα 12μηνο και το παίζω μάγκας!!!

νομιζω οτι αυτη η φημη κυκλοφορησε για το φοβο των ερμων που λενε γιατι διαφορετικα θα πηγαινανε στρατο πολυ λιγοι

Φίλε Χρυσόστομε νομίζω ότι οι 18 μήνες της εποχής μας ( ;) ) είναι 9 σήμερα. Στο ίδιο μήκος κύματος του προβληματισμού σου, αναρωτιέμαι τι θα (έπρεπε να) κάνω σε περίπτωση γενικής επιστράτευσης. Να πολεμήσω (-ουμε) για τα συμφέροντα τίνος και ενάντια σε ποιους; Η νύχτα των Ιμίων ήταν στη διάρκεια της θητείας μου. Αυτό που έζησα ήταν κάτι παρόμοιο με αυτό που (υποθέτω) ότι ζουν τα πρόβατα όταν μεταφέρονται με φορτηγά εδώ και ΄κει λίγες μέρες πριν το Πάσχα... Η μόνη, ίσως, διαφορά στην περίπτωσή μας είναι ότι εμείς θα απολαμβάναμε (τρόπος του λέγειν) τον τίτλο του «ήρωα».
Και ακριβώς εδώ σταματώ τα περί στρατού.

Για ρωτήστε κάτι άλλο να μαθαίνουμε.

Πάρτε τις αποφάσεις σας, πάντως, γιατί δεν είναι και το πιο απίθανο ενδεχόμενο.

Εγώ πάει κανας χρόνος που το έπιασα να μυρίζει κι έχω ετοιμαστεί ψυχολογικά. Από τότε η αστάθεια μοναχά έχει βαθύνει.

Αν με καλέσουν θα πάω γιατί δεν ταιριάζει κάτι άλλο στον χαρακτήρα μου. Η φιλοσοφία έρχεται δεύτερη αν όχι τρίτη, για εμένα. Και όχι μόνο σε αυτό το θέμα.

Φιλε Μπειζιλ και εγω την νυχτα των Ιμιων υπηρετουσα και μαλιστα σε παραμεθόριο περιοχή. Και εβλεπα τους περισσότερους αξιωματικούς χεσμένους και δεν ξερανε τι τους γινότανε. Το τι οργιο γινοτανε δεν περιγραφεται. Τελειως σουρεαλιστικές καταστάσεις όπως λεει και ο φίλος Μπου. Πολυ ευστοχη η παρομοιωση σου με τα προβατα πριν το Πασχα. Επισης αλλη μια διαφορά εκτος απο αυτην που επισημαινεις ειναι οτι εμεις ξέραμε οτι πάμε για σφαγή ενω τα πρόβατα (νομιζω) δεν το ξέρουν. Τωρα το τι θα εκανα αν με καλουσαν σε περιπτωση επιστρατευσης ειλικρινά δεν ξερω. Το πιο πιθανο ειναι να πηγαινα, γιατι αν δεν πηγαινα δεν θα ενιωθα καλά ουτε με τον εαυτό μου ουτε με τους συνανθρωπους μου να φευγουν όλοι και εγώ να μένω πίσω.

@Τσιου 43 νουμερο. Και κανα γιλεκακι αν δεν σου κάνει κόπο. )

Εγώ λέω να κινηθώ παραδοσιακά και κάνω αντίσταση από το Λονδίνο (σε περίπτωση εξωτερικού εχθρού) ή από την Σουηδία (σε περίπτωση εσωτερικού) μιμούμενος κάποιους από τους κορυφαίους του έθνους (ενδεχομένως να βγάζω και μελαγχολικές φωτογραφίες το Πάσχα για να στέλνω το μήνυμα στο λαό) οπότε Τσίου για μένα αν δεν είναι κόλπος θα προτιμούσα παλτό αντί για κάλτσες

Εισαι πρωτοπόρος. Καπου απο κει θα ξεκινήσει κι η αντισταση (κατά τας γραφάς).
Εκτος κι αν προλάβει η Μύκονος.

Να που έγινα η μάνα του στρατιώτη :χαχαχα: (μ'αρέσει που γελάω ενώ είμαι ψιλοχεσμένη με αυτά που λέτε). Σόοοφκιιιι;! που είσαι βρε; πάρε βελονάκια νούμερο 4,5 και 6. Έχουμε δουλειά!
Edit: @ 1:16