ακατάπαυτος/ακατάπαυτα ή ακατάπαυστος/ακατάπαυστα;

Οταν ξεκινησα να διαβαζω τα βιβλία του Μπέρνχαρντ, σκονταψα αρκετες φορές πανω στη λεξη "ακατάπαυτα". Αρχικώς, με ξενισε, μιας κι ημουν σιγουρη οτι το σωστό ειναι "ακαταπαυστα". Το αγνόησα την πρωτη φορα, υποθετωντας οτι προκειται για λαθος που ξεφυγε στην επιμελεια, διόρθωση κλπ. Μεχρι να ολοκληρώσω το βιβλιο, επεσα πάνω στη λεξη αρκετες φορες ώστε να καταληξω οτι μπορει να προκειται για κάποια μεταφραστική αβλεψία του Βασιλη Τομανά, μεταφραστη του Μπερνχαρντ για τις εκδόσεις του Εξάντα. Πρόκειται για μια λεξη που επαναλαμβάνεται αρκετα συχνα μεσα στο βιβλιο (Διορθωση) και διαπιστωσα οτι εμφανίζεται με την ιδια συχνότητα και στα υπολοιπα, απο Εξάντα πάλι.

Το αγνόησα και δεν με απασχολησε μέχρι που το συνάντω ξανα στον Καζαντζάκη, συγκεκριμενα στο Αδερφοφάδες. Γράφει κι αυτός "ακατάπαυτος".

Είναι κάποιο "σωστότερο" απο το άλλο; Πχ. οσο τη συναντω, η γραφη των Τομανα και Καζαντζακη μια χαρα μου φαινεται, αν υποθεσω οτι προερχεται απο το ρημα κατα+παύω (; ) και ά- στερητικο. Απο την άλλη, εχω μαθει να λεω και να γράφω "ακαταπαυστος/ακατάπαυστα'' και πάλι μια χαρα φαινεται.

Υποθέτω πως το ακατάπαυτος προέρχεται από το ρήμα καταπαύω, ενώ το ακατάπαυστος από το ουσιαστικό κατάπαυση. Έριξα μόλις μια ματιά στο Λεξικό του Μπαμπινιώτη και τα σημειώνει καί τα δύο στην ίδια καταχώρηση δίχως να επεξηγεί ετυμολογικά την διαφοροποίηση.

Οπότε, από ό,τι φαίνεται είναι καί τα δύο σωστά κι ο καθένας είναι ελεύθερος να επιλέξει.

Προσωπικά, πιστεύω πως το ακατάπαυστος είναι πλέον το πιο κοινό κι αυτό που ακούγεται και σε εμένα πιο φυσικό. Ίσως κάποτε, χρησιμοποιούταν περισσότερο το ακατάπαυτος.

Τώρα που το προφέρω, μου φέρνει στον νου το "απαυτός". Ίσως γι' αυτό και να υποχώρησε. ))