Αγαπημένος συγγραφέας και γιατί!

Βλέπω πολλούς εδώ, που έχουν μια προτίμηση στα έργα ενός συγκεκριμένου συγγραφέα. Αρκετούς δεν τους ξέρω (π.χ Κάφκα), κάνω λοιπόν την αρχή και παρουσιάζω έναν από τους συγγραφείς τα έργα των οποίων διάβασα αρκετά. Και ελπιζω να ακουλουθησουν και αλλοι

Enid Blyton

Υπήρξε μια από τις αγαπημένες μου, όταν ήμουν παιδί. Σχεδόν δεν πίστευα πως είχαν γραφεί τέτοιου είδους βιβλία. Την οργάνωση σε συμμορίες και τις περιπέτειες τις είχαμε όλοι στο μυαλό παιδιά, μόνο που συνήθως ποτέ δεν συνέβαινε τίποτα συνταρακτικό. Στα βιβλία της Enid διάβαζα και δεν χόρταινα να διαβάζω (ξανά και ξανά) τις περιπέτειες που είχαν τα παιδιά-ήρωες της. Ήταν σαν να ζούσα και εγώ κάτι από την δική τους ζωή. Άγγιξε την παιδική ψυχή όσο λίγοι. Δεν καταπιάστηκε όπως αρκετοί έλληνες παιδικοί συγγραφείς με τα γεγονότα της ιστορίας, έμεινε απλά στα ανέμελα παιδικά χρόνια με τα μικροπροβλήματα και μια περιπέτεια που και που, ίσα ίσα για να ταράσσει τα νερά. Ήρωες-παιδιά γεμάτα ζωή, με πολλά ενδιαφέροντα και πάντα με έναν σκύλο για παρέα, τιμούν την φιλία, κάνουν παρέες, και βρίσκουν κακούς.

Στις μέρες μας δεν νομίζω να έχουν τόσο πέραση τα βιβλία της. Πιάνω τον εαυτό μου να βαριέται και το τυχαίο ξεφύλλισμα, όμως πια έχω μεγαλώσει. Παρόλα αυτά, χάρις τα βιβλία της πέρασα κάποτε πολύ όμορφα καλοκαίρια (τότε με τον καύσωνα που δεν ξεμυτούσες πουθενά)

ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΤΗΝ ΑΚΟΥΩ!!!Θα επανέρθω σύντομα σε αυτό το νημάτιο,γιατί έχει αρκετό ενδιαφέρον....

Αμοντιλιάδο ειναι η συγγραφεας των "πεντε φιλων", "μυστικων επτα", "πεντε λαγωνικα" κτλ

Μια αγαπημενη μου συγγραφέας ειναι η Καθυ Κελι.

Ασχολειται με την γυναικεια λογοτεχνια, και παντα εχει μια αισιοδοξια σε οτι και αν γινει στην ζωη. Ηρωες.. γυναικες με καθημερινα προβληματα, γαμους χωρισμους, σχεσεις κτλ. Οι ζωές τους παντα ανατρεπονται και ερχονται τα πανω-κατω. Πρεπει να ξεκινησουν απο την αρχη με μονο συμμαχο τον εαυτο τους ή μια φιλη.
Παροτι μπορει να φαινεται απο την περιγραφη μου, πως δεν διαφερει και πολυ, απο τα λοιπα συγχρονα βιβλια που κυκλοφορουν, ωστοσο η γραφη της εχει μια απεραντη φρεσκαδα, αισιοδοξια και αγαπη γαι την ζωη, που σου φτιαχνει την διαθεση. Σε οσα βιβλια και να διαβασα στο τελος, μου μετεδιδε την ιδια αισιοδοξια

Ο/Η Λορένα έγραψε:

Αμοντιλιάδο ειναι η συγγραφεας των "πεντε φιλων", "μυστικων επτα", "πεντε λαγωνικα" κτλ

Click to expand...

Αυτό υποτίθεται πως έπρεπε να με βοηθήσει;;;

Να πω εγώ για τον Βερν, όλοι τον ξέρετε, που ήταν ο αγαπημένος των παιδικών μου χρόνων κι ακόμα τον αγαπάω. Η επιστημονική φαντασία είναι μικρό μόνο κομμάτι του έργου του, καθώς θα έλεγα ότι το κύριο και πιο λατρεμένο του μοτίβο είναι τα ταξίδια και η θάλασσα(είχε σπουδάσει νομική αλλά είχε κάνει με καράβια πολλά ταξίδια, κάτι το οποίο με γοητεύει κι εμένα προσωπικά απίστευτα, αυτή η αίσθηση ελευθερίας και απλότητας που σου προσφέρει ο αέρας της θάλασσας). Αυτό μεταφράζεται και στο ταξίδι στο διάστημα, αφού τα όρια του πλανήτη μας είναι πολύ μικρά και το Σύμπαν είναι μια θάλασσα όπου όλοι κολυμπάμε. Με ποιητικές και ανθρώπινες περιγραφές τοπίων και συνηθειών, εξαντλητικές αναπαραστάσεις του ανθρώπινου προσώπου, και ιστορίες που δείχνουν την δίψα του ανθρώπου για γνώση και την υπέρβαση, έχει μείνει στην ιστορία ως ένας "παιδικός προφήτης", γιατί έχει προβλέψει πολλές από τις κατακτήσεις του σύγχρονου κόσμου. Ωστόσο, αυτή η υπεραπλούστευση είναι λανθασμένη γιατί παραγνωρίζει την λογοτεχνική του αξία, η οποία είναι μεγάλη. Κορυφαίο του έργο, για παράδειγμα, θεωρώ τον Μιχαήλ Στρογκόφ, παντοτινά αγαπημένο μου, όπου καθόλου δεν προφητεύει, αλλά σκιαγραφεί ανθρώπους και τους βάζει να σε συναρπάζουν με το μεγαλείο τους και την ψυχή τους.

Δύσκολο να ξεχωρίσω...
Υπάρχουν βιβλία που με συγκλόνισαν, που μπορώ να θυμηθώ την κάθε τους λεπτομέρεια, αλλά μου είναι αδύνατο να τα ξαναδιαβάσω. Όπως πχ το στρίψιμο της βίδας του Χένρι Τζέιμς. Παιχνίδια του μυαλού και στο τέλος να μη μπορείς να δεις που είναι η αλήθεια. Και άντε να λυτρωθείς μετά...
Επειδή ο θάνατος κάποιων ανθρώπων με συγκλόνισε πιότερο από τη ζωή τους: Ο τελευταίος τσάρος του Edvard Radzinski.
Επειδή οι εμμονές νικάνε και το πιο δυνατό μυαλό: Ο θείος Πέτρος και η εικασία του Γκόλντμαχ του Απόστολου Δοξιάδη.
Επειδή ο ήλιος της Νότιας Ιταλίας λάμπει σαν τον δικό μας και επειδή συμπαθώ τον πολύ προσιτό Μονταλμπάνο, όλες οι ιστορίες του επιθεωρητή Μονταλμπάνο του Andrea Camilleri.
Επειδή και η αμαρτία και η κακία είναι πολύ ανθρώπινες Λολίτα και Γέλιο στο σκοτάδι του Ναμπόκοβ.
Επειδή και στη πιο όμορφη φιλία θα έρθουν στην επιφάνεια τα ένστικτα, Έξη νύχτες στην Ακρόπολη του Γεωργίου Σεφέρη.
Επειδή η δύναμη του ενός είναι η αδυναμία των πολλών και επειδή πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι που σέρνονται στη σκιά άλλων: Ιουλιος Καίσαρ του Σαίξπηρ.

Κατά καιρούς διάβασα διάφορα (όχι πολλά) ελληνικά και ξένα βιβλία. Συχνά είπα ότι αυτός είναι "ο αγαπημένος μου συγγραφέας", μέχρι που ή διάβασα ένα καλύτερο έργο ή ξαναδιάβασα σε μια δεύτερη φάση το ίδιο και δεν ενθουσιάστηκα όπως την πρώτη φορά. Επανέρχομαι συχνά σε αποσπάσματα από κλασικά λογοτεχνικά έργα που μου άρεσαν, ακόμα και σε παιδικά μυθιστορήματα. Τώρα προτιμώ πιο "ελαφριά" βιβλία, που δεν απαιτούν συγκέντρωση και ησυχία για τη μελέτη τους. Πρόσφατα έπεσε στα χέρια μου "Η σιωπή της καμηλοπάρδαλης [La ciudad rosa y roja]" του Κάρλο Φραμπέτι. Περιέχει καμιά σαρανταριά σκέψεις - ιστορίες του συγγραφέα, από μερικές σειρές μέχρι μερικές σελίδες. Αρκετά εύπεπτο, καίτοι φιλοσοφικό. Κράτησα από εκεί αρκετούς αφορισμούς στη μνήμη μου.
Μια και αναφέρθηκε το όνομα του Βερν, θέλω να παρατηρήσω ότι συχνά προσπαθούν να αντιγράψουν τη λογική και την πλοκή των μυθιστορημάτων του, προσθέτοντας όμως αρκετή βία για να τα προσαρμόσουν στους καιρούς μας και να τα κάνουν ελκυστικά. Διορθώστε με αν σφάλλω.

Δροσούλα,δεν έχεις άδικο...Αυτό γίνεται και στις ταινίες που βασίζονται στα βιβλία του, όπου εκεί το κείμενο κατακρεουργείται!

Αγαπημένοι συγγραφείς μου,γενικά, είναι ο Πόε, ο Στάϊνμπεκ, ο Καζαντζάκης, ο Κάφκα, ο Όργουελ, ο Γουάιλντ κ.ά.

Καζαντζάκης, Τσιφόρος, Αγκάθα Κρίστι, Ιούλιος Βερν, Άρθουρ Κόναν Ντοιλ..
Το γιατί είναι πολύπλοκο

Από Έλληνες σίγουρα Κοσμάς Πολίτης,Στρ.Τσίρκας,Καζαντζάκης,Στρ. Μυριβήλης,Λεία Βιτάλη...
Από ξένους Γκάμπριελ Γκαρθία Μαρκές, Κόρμακ ΜακΚάρθυ,Πόε, Στίβεν Κινγκ,Ζοζέ Σαραμάγκου,Γκιμπάν Καλίλ...

Ο/Η Δροσούλα έγραψε:

Μια και αναφέρθηκε το όνομα του Βερν, θέλω να παρατηρήσω ότι συχνά προσπαθούν να αντιγράψουν τη λογική και την πλοκή των μυθιστορημάτων του, προσθέτοντας όμως αρκετή βία για να τα προσαρμόσουν στους καιρούς μας και να τα κάνουν ελκυστικά. Διορθώστε με αν σφάλλω.

Click to expand...

Δροσουλα, εχεις απολυτο δικιο.

Απο την απλη μεταφορα του βιβλιου του, μεχρι την δημιουργια νεας ταινιας (η σειρας) κρατωντας το βασικο σεναριο, η βια υπαρχει.

Χαρακτηριστικο παραδειγμα επιτυχημενης μεταφορας, ειναι το εργο του : το μυστηριωσες νησι, που μεταφερθηκε στην μικρη οθονη στο περιφημο : LOST

Η βασικη πλοκη (τουλαχιστον στην αρχη), βγαζει ματι πως ειναι αντιγραφη του βιβλιου. Μονο που οι αμερικανοι καταφεραν και το προσαρμοσαν στα σημερινα δεδομενα με μεγαλη επιτυχια

Ο Λουντέμης....Γιατι; Απλά γιατί είναι ο Λουντέμης και έχει γράψει αριστουργήματα!!!!!!!!!!!

Ο/Η Σόφκι έγραψε:

Ο Λουντέμης....Γιατι; Απλά γιατί είναι ο Λουντέμης και έχει γράψει αριστουργήματα!!!!!!!!!!!

Click to expand...

Ακλόνητα επιχειρήματα

Εμένα τελευταία έχουν προστεθεί κι άλλοι:Χάμσουν, Σάλιντζερ, Γκόγκολ, Σαρτρ, Μπέκετ, και σίγουρα όσο πάει θα εμφανίζονται περισσότεροι.

Λιγο δυσκολο να διαλεξω αγαπημενο συγγραφεα... Λατρευω τον Poe, τον King, την Agatha Christie. Μου αρεσει πολυ και ο Robert Van Gulik με τον φοβερο δικαστη Ti!!!
H Elis Piters με τον φοβερο Αδελφο Καντφελ. Ο Αrturo Perez Reverte μου αρεσει επισεις (μην περασει απο το μυαλο κανενος οτι μου αρεσουν τα αστυνομικα)
Εχω κοντεψει να πεσω στα σκληρα διαβαζοντας στην σειρα 3 βιβλια του Jostein Gaarder αλλα μου αρεσε πολυ! Ο Dostoyevsky επισεις μου αρεσει.
και απο ελληνες μου αρεσει πολυ , αν και ειναι λιγο μονοτονη, η Ευα Ομηρολη. Και προσφατα διαβασα και Πασχαλια Τραυλου την οποια επισεις λατρεψα.
Δυστυχως απο ελληνικη λογοτεχνια... δεν εχω διαβασει σχεδον τιποτα...!!

Τότε ίσως σε ενδιαφέρει να ρίξεις μια ματιά στο υποφόρουμ με την ξένη αστυνομική λογοτεχνία. Θα βρεις νήματα για Έλις Πίτερς, για τον "Δικαστή Τι", για Αγκάθα Κρίστη κτλ.

Ο W.Shakespeare ήταν ο πρώτος συγγραφέας που κόλλησα...μέσα σε ένα μήνα και κάτι είχα διαβάσει όλα του τα θεατρικά και τώρα μου έχουν μείνει κάτι σονέτα του.Αυτή η περιγραφή του δάσους στο "Όνειρο καλοκαιρινής νυχτός" φταίει.
Ο C.Dickens είναι η χειμωνιάτικη-χριστουγεννιάτικη απόλαυσή μου εδώ και χρόνια.Με μαγεύει που στα βιβλία του μέσα από το σκοτάδι,την δυστυχία,την μιζέρια βγαίνει τελικά η ελπίδα
Ο F.G.Lorca=καλοκαίρι,ζεστός αέρας,δέντρο,έρωτας.Αυτό είναι που με τραβάει σ'αυτόν τον ποιητή ο τρόπος που δημιουργώ εικόνες όταν τον διαβάζω και βασικός λόγος(μαζί με το tango και το ποδόσφαιρο)που έμαθα ισπανικά.Το αγαπημένο μου ποιήμά του
Poema de la Solea

Tierra seca,
tierra quieta
de noches
inmensas.

(Viento en el olivar,
viento en la sierra.)

Tierra Vieja
del candil
y la pena.
Tierra
de las hondas cisternas.
Tierra
de la muerte sin ojos
y las flechas.

(Viento por los caminos.
Brisa risa en las alamedas.)

Federico Garcia Lorca


Poem of the Sunbeaten

Dry land,
quiet land
of immense
nights.

(Wind in the olive grove,
wind in the mountain range.)

Ancient land
of the lamp
and hardship.
Land
of the deep cisterns.
Land
of death without eyes
and arrows.

(Wind along the roads.
Breeze in the promenades.)
Τελευταία που ανακάλυψη και λατρεία είναι ο C.Baudelaire(το "La Fanfarlo" είναι άλλωστε και το παρωνύμιό μου) συγγραφέας των Άνθεων του Κακού και μπορώ να πω πως με τον λατρεμένο μου Oscar Wilde χαρακτηρίζουν πιο πολύ τον τρόπο που μιλάω και σκέφτομαι-ιδιαίτερα καυστικοί,ρεαλιστές αλλά κρυφορομαντικοί,δήθεν μισάνθρωποι κλπ
Είμαι σίγουρη πως με τον καιρό και όσο διαβάζω κ άλλοι θα μπαίνουν στην λιστα,αλλά αυτοί οι 5 δύσκολα θα ξεπεραστούν.Πάντως αν έπρεπε να καταλήξω σε κάποιον τον Wilde θα έλεγα))

Δεν ξέρω ποιος είναι ο αγαπημένος μου αλλά σίγουρα ξέρω την πεντάδα :

Τόλκιν : Άρχονταααας
Ρόουλινγκ : Καταρχήν διάβαζα Χάρι Πότερ από τα δέκα μου ... οπότε μεγάλωσα μαζί του και δέθηκα! Δύσκολα θα φύγει ποτέ από το τοπ 5 μου!!
Νταν Μπράουν : Αν και όλα του τα βιβλία είναι παρόμοια (με διαφορά θρησκείας που απειλείται) μου άρεσαν όλα και τα τελείωσα στο πι και φι !!
Κρίστι : Δεν είχα διαβάσει μέχρι πρόσφατα καθόλου Αγκάθα αλλά μετά από μία κουβέντα σε ένα νήμα τελικά πείστηκα ! Αυτό ήταν διάβασα ένα και περιμένω 2!!!
Μ. Χαντον : Ναι, αν και μερικές φορές εκοιά (που λέμε και στη Ζάκυνθο) τα παιδάκια με εκνεύριζαν μπορώ να πω πως τα 2 βιβλία του που έχω διαβάσει μου άρεσαν και μέσα σε 200 σελίδες μπόρεσα να καταλάβω πως λειτουργεί ένας ξένος περίεργος εγκέφαλος. Και αυτό με άγγιξε !

Αγαπημένος μου συγγραφέας είναι ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκεζ, ο Χοσέ Κάρλος Σομόθα και η Ευγενία Φακίνου για το ιδιαίτερο στυλ τους. Υπάρχουν και πάρα πολλοί άλλοι βέβαια που αγαπώ πολύ αλλά θα έκαναν τεράστια τη λίστα μου.

Ο Stephen King γιατί έχει νοσηρή φαντασία και είναι πολύ καλός συγγραφέας. Αποτέλεσμα βιβλία που λατρεύω να διαβάζω.

O Jack London, γιατί μου κρατάει συντροφιά από μικρή, με ταξιδεύει, μ' αρέσουν οι απόψεις του για την ζωή και την φύση, μ' αρέσει ο τρόπος που γράφει και γιατί μου θυμίζει τον θείο μου, ο οποίος μου τον έμαθε και περιμένω από το γυμνάσιο πότε θα πάμε στο Σαν Φρανσίσκο να πιούμε ουίσκια σ' ένα μπαρ που, λέει, έχουν την φωτογραφία του (και που σιγά μη πάμε) .
Και ο Albert Camus, γιατί τον διαβάζω κ είναι σα να τον έχω ξαναδιαβάσει.

δυσκολο να ξεχωρισεις εναν η να απορριψεις εναν αλλο.ενας συγγραφεας που μ αρεσει ειναι ο wilbur smith.η πλοκη στα βιβλια του ειναι εντονη κ εξελισσεται με "κινηματογραφικη" ταχυτητα.εχω μαθει πολλα για την ιστορια της αφρικης κ απ τα βιβλια του αλλα κυριως απο της "ερευνες"που εκανα μετα για να μαθω τα πραγματικα γεγονοτα κ προσωπα πισω απο το μυθο.