Παραπειστικές ξένες λέξεις

Σουαχίλι farasi = άλογο

στα Ρωσικά

• Τί να είναι το καμπάν (кабан); μην τάχα να είναι η καμπάνα; Όχι, είναι το αγριογούρουνο.
• Τί να είναι η σταλίτσα; (παραδόξως, με ολόιδια προφορά με τα Ελληνικά, αν και η ορθογραφία αποκλίνει: столица). Είναι η πρωτεύουσα.
• Κι όσο για τον ασμπέστ (асбест) δεν είναι ο ασβέστης αλλά ο αμίαντος.

Το ασμπεστ δεν πρεπει να ειναι μονο παραπεστικη, αλλα false friend.

Μου θυμιζει το τουρκικο anahtar που βγαινει απο το ελληνικο "ανοιχτηρι", αλλα δεν ειναι το ανοιχτηρι, ειναι το κλειδι. Ενω kilit δεν ειναι το κλειδι, αλλα η κλειδαρια.




Στα ρωσσικα μου ειχε κανει εντυπωση το ονομα Κατιούσα που δε σημαινει κατιούσα (=αυτή που κατεβαίνει) αλλα χαιδευτικό της Κάτιας

δίκιο έχεις για το ψευδόφιλο.

Μικρή σημείωση: στην Катюша (κατιούσα) το σ είναι παχύ.

Κι αν ακούσεις στα Ισπανικά κάτι σαν: κυλάτε;

quilate είναι το καράτι.

matrimonio ειναι στα Ιταλικά ο γαμος

δε φαινεται ομως και τοσο παραπειστική. Δεν μπορω να σκεφτω καποια ελληνικη λεξη που μοιαζει με "ματριμονιο"

"Κότσιρα" στα γιαπωνεζικα θα πει "αυτό"

Δηλ. οι αφίσες του Κότσιρα στην Ιαπωνία θα διαβάζονται κάτι σαν "IT"

Και η γιαπωνεζικη εκδοση του ΙΤ θα εχει στο εξωφυλλο τον Κοτσιρα (καλη ιδεα για το "εκδοσεις που δε διαβασαν το βιβλιο")