Σχετικά με τον πολιτικοποιημένο Αρκά

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
Τα κόμιξ του Αρκά συνόδευσαν με τον πιο όμορφο τρόπο την σύγχρονη Ελλάδα. Όλοι μας διαβάσαμε, ξαναδιαβάσαμε, κι ο καθένας έχει τα δικά του αγαπημένα. Άλλος τον Κόκκορα, άλλος τις Χαμηλές Πτήσεις, άλλος τον Ισοβίτη.

Ο Αρκάς δημιούργησε αρκετές σειρές, όλες έξυπνες, εξού και η αντοχή τους στον χρόνο, με ένα χιούμορ περισσότερο δυτικού τύπου.

Παρότι παλιότερα θα έβρισκες πολύ σπάνια κάποιο άμεσο πολιτικό σχόλιο, τα τελευταία χρόνια πάρα πολλά κόμιξ που βγάζει, είναι έντονα πολιτικοποιημένα και βάλλουν άμεσα την κυβέρνηση, η οποία είναι αυτή του συνασπισμού ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Τα κόμιξ αυτά φτάνουν σε εμάς πιο άμεσα από ποτέ, μέσω της σελίδας του στο Facebook, και αναδημοσιεύσεων επί αναδημοσιεύσεων.

Στα σχόλια, κάτω από τα κόμιξ του, βλέπει κανείς μια πολεμική η οποία φαίνεται να είναι ανάμεσα σε κόσμο που πρόσκειται φιλικά απέναντι στην κυβέρνηση, και στέκει κριτικά απέναντι στο πολιτικοποιημένο χιούμορ του Αρκά, και κόσμο που είναι κατά της κυβέρνησης, και συντονισμένος με το χιούμορ του Αρκά.

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το ακόλουθο σκίτσο, σχετικά με τις πυρκαγιές:


Για το οποίο δέχτηκε κριτική:
Ο Αρκάς δεν είναι πια σκιτσογράφος. Είναι κομματικός προπαγανδιστής. Τα φύλλα, τα δέντρα, τα δάση, ο πόνος, το χαμένο βιος, όλα στην υπηρεσία του Κόμματος. Ο Αρκάς δεν έχει πια επαγγελματικό ήθος. Ούτε χώρα. Το χειρότερο για έναν καλλιτέχνη, δεν έχει ανθρωπιά. Μόνο κομματική ταυτότητα.

Κι από την άλλη, τα σκίτσα του γίνονται βέλη στην φαρέτρα αντιπολιτευτικών και αντι-συριζαίων όπως π.χ. σε αυτό το άρθρο που μόνο ο τίτλος τα λέει όλα: "Ο Αρκάς τσακίζει την κυβέρνηση με το σκιτσο του!"

Προσωπικά, δεν ανήκω ούτε στους μεν, ούτε στους δεν, και βλέπω τα σκίτσα του Αρκά αρκετά πιο ουδέτερα από την πολεμική που συναντώ. Κάποια τα βρίσκω έξυπνα, άλλα μου φαίνονται έως και άδικα.

Σε άλλη κουβέντα, σε αυτό εδώ το φόρουμ, υπερασπίστηκα το πολιτικοποιημένο (αντι-συριζαίο) σκίτσο του Αρκά. Όπως παλιότερα, σε συζητήσεις με φίλους, υπερασπίστηκα την πολιτικοποιημένη (υπερ σύριζα) σάτιρα του Λαζόπουλου. Ο καλλιτέχνης έχει κι αυτός τα πιστεύω του κι έχει δικαίωμα να εργαστεί για αυτά, όσο τουλάχιστον κρατάει ένα ήθος, μένει σε μια γραμμή αξιοπρέπειας.

Τελευταία, πάντως, έχω αρχίσει να έχω την αίσθηση πως ο Αρκάς στηλιτεύει την (κατά τ' άλλα σίγουρα κάπως αξιοκατάκριτη κυβέρνηση) ελαφρώς υπέρ του δέοντος.

Περιμένω με μεγάλο ενδιαφέρον να δω εάν θα είναι εξίσου πολιτικοποιημένο και επιθετικό το χιούμορ του και για την όποια επερχόμενη δεξιά κυβέρνηση. Κάτι τέτοιο, σίγουρα, θα με κάνει να τα δω όλα αυτά με ένα πιο συμπαθητικό μάτι.

Κυρίως γιατί ο Αρκάς κατάφερε να μέσα στα χρόνια να είναι κάτι περισσότερο από αυτό που καταφέρνει εύκολα ο τελευταίος δημοσιογράφος της σειράς, στον ΣΚΑΪ.


Στο παρελθόν έχουν υπάρξει άσχημες κουβέντες, στο φόρουμ μας, ανάμεσα σε ανθρώπους που γέρνουν προς τα εδώ και ανθρώπους που γέρνουν προς τα εκεί. Ξεκινάω το νήμα με κάποια επιφύλαξη και παρακαλώ από την αρχή, αν πούμε να γράψουμε, να προσπαθήσουμε να μείνουμε νηφάλιοι και να αποφύγουμε την τοξικότητα.
 
Η ανάρτησή σου εκφράζει ακριβώς και τις δικές μου σκέψεις. Δεν έχω ούτε να προσθέσω ούτε να αφαιρέσω τίποτα, απλά να υπογραμμίσω αυτό που έγραψες σχετικά με την σταση που θα κρατήσει απένατι σε κάποια άλλη κυβέρνηση.
Όπως και να το κάνουμε όμως κάποια σκιτσάκια του στον "Προφήτη" είναι καταπληκτικά!
 
Εγώ πιστεύω πως τα νέα σκίτσα του Αρκα βολεύουν την προπαγάνδα των Συριζανελ.
ΣΚΑΙ, Αρκας, παλαιο κατεστημενο, φιλολαική κυβέρνηση (στην ΕΣΣΔ, την μαμα της προπαγανδας, την έλεγαν φιλοεργατική).
Ο Τσίπρας ξερει την βασική κομμουνιστική αλφάβητο -κατά Τατσόπουλο - οπότε κινείται με βάσει αυτη. Ο Αρκάς βεβαια το παραγύρισε στο καλαματιανό (sic), αλλά και πάλι όπως είπε και ο Φαροφύλακας καλλιτεχνης είναι.
Η Μαλβίνα δηλαδή δεν ήταν με την Νεα Δημοκρατία; Δεν φώναζε κανείς τότε. Μάλλον γιατί δεν κυβερνούσε η αριστερά, που οπως και να το κάνουμε εχει μια αλλεργία στην σάτιρα και την κριτική.

Και εντοπίζω και την διαφορά Λαζόπουλου - Αρκα.
Ο Αρκάς χτυπάει την κυβέρνηση, ο Λαζόπουλος επαινούσε την αντιπολίτευση επί Νέας Δημοκρατίας. Και όποιος κατάλαβε κατάλαβε.
 

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
Το ότι ο Αρκάς βολεύει τον ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, απλά δεν στέκει, βέβαια (Ένας τέτοιος ισχυρισμός είναι η πεμπτουσία του "κάνω το άσπρο μαύρο"). Και φυσικά, κάθε κυβέρνηση θα αρεσκόταν εάν της έλειπε η κριτική. Μήτε είναι το θέμα του νήματος το πώς κινείται ο Τσίπρας.

Παρακολουθώντας σε διαχρονικά εδώ μέσα, Πίκο, θεωρώ πως είσαι από τους πολιτικά φορτισμένους της παρέας. Και να σου πω την αλήθεια, λυπάμαι που σε βλέπω να γράφεις εδώ. Είχα ελπίσει να το συζητήσω το θέμα με τους νηφάλιους της παρέας :)

Από εκεί και πέρα, η διαφορά που σημειώνεις στο τέλος μεταξύ Λαζόπουλου-Αρκά είναι εύστοχη αν και είναι πώς την διαβάζει κανείς. Η κάθε κυβέρνηση, φέροντας ευθύνη και κάνοντας (ή μην κάνοντας) πράγματα είναι ο πιο εύκολος στόχος για κριτική, και δυστυχώς (κατά το επίπεδο του λαού) για κιτρινισμό.

Εξού και συνήθως περισσότερο ενοχλούμαι με αυτά που λέει η κάθε αντιπολίτευση η οποία στην Ελλάδα βρίσκεται σε μια αδιάκοπη μικροπολιτική στηλίτευσης (π.χ. ο ΣΥΡΙΖΑ πριν γίνει κυβέρνηση ή η ΝΔ, το Ποτάμι κτλ. σήμερα).
 
Η Ελλάδα διανύει μία από τις δυσκολότερες εποχές της σύγχρονης ιστορίας της κι ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρείται, με την βοήθεια των ΜΜΕ φυσικά, η χειρότερη κυβέρνηση των τελευταίων 40-50 χρόνων. Μήπως απλά είναι στη μόδα το να τα ρίχνει κάνεις όλα στην κυβέρνηση; Δεν έχω άποψη για τον Αρκά, δεν τον έχω παρακολουθήσει/ διαβάσει αρκετά ώστε να συγκρίνω το τώρα και το πριν όμως κάτι αντίστοιχο με αυτό που περιγράφει ο Φάρος το παρατηρώ στο Ράδιο Αρβύλα τα τελευταία χρόνια. Δηλαδή το έχουν παρατραβήξει με την κριτική κατά της κυβέρνησης, που μπορεί να έχουν χίλια δίκια με το μέρος τους, όμως από ένα σημείο και μετά σε κάνει να απορείς εάν είναι όντως μια ειλικρινής κριτική ή απλώς δημαγωγική τακτική. Γι'αυτό αναρωτιέμαι,. μήπως επειδή ξέρουν ότι η οποιαδήποτε κριτική ή το οποιοδήποτε καυστικό σχόλιο κατά του ΣΥΡΙΖΑ θα βρει εύκολα ανταπόκριση, οι καλλιτέχνες πέφτουν στην παγίδα και προσπαθούν να γίνουν ακόμα πιο αρεστοί στο κοινό τους;
 
Last edited:

Φιλιπ

Δαγεροτύπης
θα συμφωνουσα με αυτους που λένε να περιμένουμε να τον δούμε οταν θα ειναι η ΝΔ κυβέρνηση για να δουμε αν κανει καυστικη σατιρα στις κυβερνησεις αλλα δεν νομιζω οτι ειναι αυτο γιατί θα ειχαμε δει και καποιο σκιτσο που να κριτικαρει καποιες φορές και την αντιπολίτευση.φοβάμαι οτι ειναι απλα κοματικοποιημενος και ειναι λυπηρο για εναν καλλιτέχνη κατι τέτοιο...
 

Ίζι

Κυρά των Σκιών
Ας είναι ό,τι θέλει, δεν με απασχολεί. Δικαίωμά του να κάνει ό,τι σάτιρα θέλει, όπου θέλει. Είναι ένας καλλιτέχνης που θα εκτιμώ και θα αγαπώ πάντα, όμως ομολογώ ότι τώρα πια δεν μου αρέσει.
 

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
Ίζι, εννοείς πως δεν σου αρέσει γενικότερα πια, πως δεν σου αρέσουν τα νέα έργα του, ή πως δεν σου αρέσει για κάτι άλλο συγκεκριμένο;
 

Αντέρωτας

Ξωτικό του Φωτός
Προσωπικό λέσχης
Παρότι εκλαμβανω τα πραγματα πιο χλιαρα απο οτι ειναι στην πραγματικοτητα, και παροτι δεν τον εχω παρακολουθησει πολυ τελευταια, ας πω την αποψη μου.

Θεωρω οτι η πολιτικοποιηση του Αρκα ειναι σημειο των καιρων. Ηταν τοσο ιδιαιτερα, πυκνα και εντονα τα γεγονοτα, και του εδωσαν την εμπνευση να εκφρασει την αγανακτηση του με τον πολυ κοσμο, και βεβαια καπως συνεπαρμενος απο τη δυναμη των σοσιαλ μιντια.

Επισης, ειναι κανονας οτι οι σατιρικοι καλλιτεχνες παντα βαλλουν κατα της κυβερνησης, οποια κι αν ειναι. Νομιζω η αντιπολιτευση εχει ιδιαιτερα καλη εικονα, κανει καλα τη δουλεια της να στηλιτευει την κυβερνηση και να διαφωνει σε οτιδηποτε, και δεν προσφερει πολυ υλικο για σατιρα (εκτος αν βλεπω πολυ ΣΚΑΙ :Ρ). Η εικονα του Μητσοτακη επισης εξαιρετικα αξιοπρεπής και ατσαλάκωτη.

Θελω να πιστευω οτι εχουμε αφησει πισω μας την ψυχροπολεμικη εποχη του 80 οπου ο κοσμος ηταν τοσο πολυ φανατισμενος και διχασμενος. Απο τοτε που ξεκινησε η Κριση νομιζω οτι πολυς κοσμος καταλαβε οτι ολα τα κομματα, ανεξαρτητως χρωματος και "ιδεολογιας" ανακυκλωνουν τα προσωπα και ακολουθουν λιγο πολυ την ιδια γραμμη οποτε ο φανατισμος δεν εχει και τοσο νοημα. Νομιζω οτι καποιος τοσο ευφυης δημιουργος οπως ο Αρκας δεν θα επεφτε στην παγιδα να θεωρει οτι η κυβερνηση κανει κατι χειροτερο απο καποια αλλη πιθανη κυβερνηση.
 
Last edited:

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
Είναι καλό αυτό το σκεπτικό σου:
Θεωρω οτι η πολιτικοποιηση του Αρκα ειναι σημειο των καιρων. Ηταν τοσο ιδιαιτερα, πυκνα και εντονα τα γεγονοτα, και του εδωσαν την εμπνευση να εκφρασει την αγανακτηση του με τον πολυ κοσμο, και βεβαια καπως συνεπαρμενος απο τη δυναμη των σοσιαλ μιντια.
Να προσθέσω πως ο κόσμος είναι πολύ αγανακτισμένος, κυρίως λόγω της κρίσης, και ξεσπά αναπόφευκτα στην τρέχουσα κυβέρνηση (πόσες φορές να τα βάλεις με τις παλιές κυβερνήσεις; Δεν είναι καν παρούσες, για να σε ακούσουν. :)))) )

Οπότε ίσως συνεπαρμένος, όπως λες κι εσύ, από την αμεσότητα των μ. κ. δικτύωσης αλλά και του ερείσματος που βρίσκει σε αυτόν τον αγανακτισμένο κόσμο, χτίζει όλο και ψηλότερα αυτήν την πολιτικοποιημένη κι έντονα αντικυβερνητική σάτιρα.

Ένας τέτοιος συλλογισμός στέκει στα δικά μου μάτια. Δεν μπορώ να πιστέψω εύκολα το ενδεχόμενο να είναι ενταλμένος (τύπου ΣΚΑΪ)

Νομιζω η αντιπολιτευση εχει ιδιαιτερα καλη εικονα, κανει καλα τη δουλεια της να στηλιτευει την κυβερνηση και να διαφωνει σε οτιδηποτε
Και ακριβώς γι’ αυτό μου βγαίνει σχεδόν πάντα αντιπαθητική η αντιπολιτεύση. Έχεις μια κυβέρνηση που, καλό-κακό, τουλάχιστον κάτι κάνει, κι έχεις κι όλους τους άλλους (ΠΑΝΤΑ) να γαβγίζουν από το ασφαλές καρεκλάκι της απραξίας, έξωθεν, και να μην βρίσκουν (ΠΟΤΕ) σωστό ούτε μισό πράγμα.
 
Και ακριβώς γι’ αυτό μου βγαίνει σχεδόν πάντα αντιπαθητική η αντιπολιτεύση. Έχεις μια κυβέρνηση που, καλό-κακό, τουλάχιστον κάτι κάνει, κι έχεις κι όλους τους άλλους (ΠΑΝΤΑ) να γαβγίζουν από το ασφαλές καρεκλάκι τους, έξωθεν, και να μην βρίσκουν (ΠΟΤΕ) σωστό ούτε μισό πράγμα.
Η σημερινη κυβέρνηση, πάντως, νομίζω οτι αυτό που κάνει ειναι να αντιμάχεται την αντιπολίτευση. Δηλαδή, η κυβερνηση κάνει αντιπολίτευση στην αντιπολίτευση
.
 

Ίζι

Κυρά των Σκιών
Ίζι, εννοείς πως δεν σου αρέσει γενικότερα πια, πως δεν σου αρέσουν τα νέα έργα του, ή πως δεν σου αρέσει για κάτι άλλο συγκεκριμένο;
Δεν μου αρέσουν και πολύ τα τελευταία έργα του. Την παρακμή του την εντοπίζω κάπου στη σειρά με τον Παράδεισο. Από κει και πέρα δεν μου άρεσε πραγματικά καμία δουλειά του. Πριν είχε δημιουργήσει σπουδαία έργα και χαρακτήρες με βάθος και ψυχαναλυτικό ενδιαφέρον (Κόκορας, Ισοβίτης, Σπουργίτια, Καστράτο κ.ο.κ). Αργότερα άρχισε να αναλώνεται σε φτηνό χιούμορ και λογοπαίγνια.
 

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
Ναι, το παράπονο για τα λογοπαίγνια το έχω ξανακούσει.

Δεν έχεις άδικο. Τα καινούργια είναι σε ένα μεγάλο βαθμό απλά κείμενα. Αφού σε κάποια έχεις απλά ένα μπαρμπαδάκι που λέει κάτι, το οποίο θεωρητικά μπορεί να είναι οτιδήποτε. Όπως για παράδειγμα:



Έτσι κάποιος μπορεί να κολλήσει ό,τι θέλει εκεί, πράγμα που έχει συμβεί:



Κι ο Προφήτης περίπου σε αυτήν την λογική είναι χτισμένος, αλλά ειδικά στα πρώτα έβρισκα πολλά που μου αρέσανε.

(Αυτό που εγώ βρίσκω παντελώς ανέραστο, αδιάφορο και κρύο είναι ο Φεβρουάριος.)
 

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
Να και το σημερινό, το οποίο στην ουσία λέει πως όποιος ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ θα προτιμούσε να του είχαν κοπεί τα χέρια:



Και σκέφτομαι τώρα πως μάλλον εκεί χωλαίνει αυτή η υπόθεση: εάν ήταν ένα και δύο και δέκα τέτοια σκίτσα, ε οκ. Όταν αυτά τα σκίτσα είναι ακατάπαυστα και με διάρκεια ετών, τότε διαφαίνεται μια αντικυβερνητική στράτευση, στην οποία έπειτα ο καθένας δίνει κάποια ερμηνεία.

Και πάλι, περιμένω με τεράστιο ενδιαφέρον να δω πώς θα σταθεί απέναντι στην επόμενη κυβέρνηση (η οποία, βέβαια, κι όπως πάντα, θα είναι πάνω-κάτω ίδια με την τωρινή).


Να κι ένα αρκετά εύστοχο κείμενο της Έλενας Ακρίτα, στο οποίο μόλις έπεσα, δημοσιευμένο πριν ένα χρόνο (01/07/2017), στα Νέα:

Η περίπτωση Αρκά

Στη βιβλιοθήκη του γραφείου μου έχω όλα τα βιβλία του Αρκά. Τώρα που γράφω με αγριοκοιτά ένας «Ισοβίτης», δυο σπουργίτια κάνουν «Χαμηλές Πτήσεις» πάνω απ' το κεφάλι μου, ο total black Χάρος ψιλοκόβει μαϊντανό με το δρεπάνι του, η Λουκρητία δολοπλοκεί, ενώ ο Προφήτης θαμπώνει μπρος στα μάτια μου. Ισως γιατί δεν είναι πια ο νηφάλιος Προφήτης που αγαπήσαμε, αλλά ένας εμπαθής μικροκομματάρχης των καιρών.
Μανιακή με τον Αρκά. Με τις ξυραφιές του σκίτσου και του λόγου του. Με τον συμπυκνωμένο υπερρεαλισμό της εικόνας του. Με τους ήρωές του, που λες κι αυτονομούνταν από τον δημιουργό του - όπως, άλλωστε, όλοι οι ήρωες που σέβονται τον εαυτό τους: όταν είναι σοφά δομημένοι, παίρνουν σάρκα, παίρνουν οστά και κάνουν του κεφαλιού τους, ερήμην του κηδεμόνα τους.
Πάντα περιέβαλλε ένα μυστήριο τον Αρκά. Κανείς δεν ξέρει ποιος είναι. Κανείς δεν τον έχει δει, δεν του έχει μιλήσει. Κυκλοφορεί - αν κυκλοφορεί - δίπλα μας άγνωστος μεταξύ αγνώστων. Με αυτή την έννοια, ο Αρκάς μου θύμιζε πάντα τον άγνωστο... διάσημο street artist, τον Bansky, που ούτε το μικρό του όνομα δεν ξέρουμε ούτε ποιος είναι (αν και πριν λίγες μέρες λέγεται πως διέρρευσε η ταυτότητά του).
Κάποιες ατάκες του Αρκά έχουν ενσωματωθεί στη λαλιά μας. Τις χρησιμοποιούμε ξεχνώντας ή αδιαφορώντας ποιος ο γεννήτοράς τους. Αυτή η διείσδυση στον καθημερινό λόγο ενός λαού είναι και η επιτομή της επιτυχίας του:
- Προσπαθώ να βγω από το ψυχολογικό αδιέξοδο, αλλά δεν μπορώ να θυμηθώ από πού μπήκα.
- Η τεχνητή νοημοσύνη δεν μπορεί να κερδίσει τη φυσική ηλιθιότητα.
- Δημοκρατία είναι 4 λύκοι κι 1 πρόβατο να ψηφίζουν για φαγητό.
- Εχω διαβάσει τόσα πολλά γύρω απ' το Κάπνισμα που αποφάσισα να κόψω το διάβασμα.

Και το κορυφαίο:
- Ας αφήσουμε τους εγωισμούς κι ας κοιτάξουμε και λίγο τον εαυτό μας.

Ολοι εμείς λοιπόν που σας θαυμάζουμε, απογοητευτήκαμε φίλτατε Αρκά. Απογοητευτήκαμε σαν να ήσασταν φίλος και μας γυρίσατε την πλάτη. Δικός μας άνθρωπος και τώρα κάνετε πως δεν μας ξέρετε. Διασχίσατε με επώδυνη για μας ευκολία την απόσταση που εσείς ο ίδιος είχατε ορίσει. Από δημιουργός γίνατε οπαδός. Από καλλιτέχνης, ινστρούχτορας.
Και τότε ακριβώς άρχισε να φουντώνει ο αστικός μύθος πως ο Αρκάς δεν είναι ένα πρόσωπο αλλά πολλά διαφορετικά. Ισως γιατί οι αναγνώστες του προσπαθούσαν να διασώσουν εντός τους τον δικό τους Αρκά. Οχι τον σημερινό. Οχι αυτόν που αντικατέστησε τη λεπίδα του χιούμορ με την στυφάδα της ντιρεκτίβας.
Να εξηγούμαστε για να μην παρεξηγούμαστε. Η απογοήτευση ΔΕΝ εκπορεύεται από την πολιτική θέση που επέλεξε. Αλλωστε, το ίδιο ακριβώς συνέβη με τον Λάκη Λαζόπουλο. Εναν δημιουργό ο οποίος επίσης χρησιμοποίησε τη μέθοδο της χειραγώγησης μέσα από την τέχνη του. Ο Λάκης στρατεύτηκε με τη μια μεριά, ο Αρκάς με την αντίθετη: δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.
Κάποιοι απαξιώνουν το ταλέντο τους επειδή διαφωνούν πολιτικά μαζί τους: «Ελα μωρέ, υπερτιμημένος ο Αρκάς, σιγά τώρα, τι να μας πει ο Λάκης;».
Αφελείς - ή μήπως σκόπιμες; - αυτές οι υπεραπλουστεύσεις. Οι άνθρωποι έχουν ταλέντο, εξού και μας πικραίνουν. Αν ήταν ατάλαντοι δεν θα μας απασχολούσαν καν.

Αγαπητέ Αρκά κλείνοντας.
Δεν γνωρίζω αν είστε ένας ή πολλοί. Γνωρίζω όμως πως είστε σίγουρα δύο. Ο παλιός και ο καινούργιος. Αυτός που αγαπήσαμε. Κι ο άλλος. Που μας γύρισε την πλάτη.
Τα σέβη μου.


πηγή: tanea.gr
 
Ο Αρκάς ήταν και εξακολουθεί να είναι ένας εμβληματικός δημιουργός των ελληνικών χιουμοριστικών κόμιξ. Οι σειρές του εκπαίδευσαν χιουμοριστικά τους Έλληνες με σημερινή ηλικία 30-50 ετών και νομίζω ότι θα διαβάζονται για πολλά χρόνια ακόμα. Όχι όλες του οι δουλειές. Θεωρώ ότι οι χαρακτήρες και οι σειρές που μας σύστησε μετά το 2000 είναι κατά πολύ κατώτεροι των προηγουμένων. Φυσικά δεν ήταν όλα τα παλιά στριπάκια του αριστουργήματα, ούτε όλα τα σύγχρονα για πέταμα, όμως αν συγκρίνουμε ένα τυχαίο άλμπουμ του Κόκκορα ή του Ισοβίτη με ένα των Συνομηλίκων ή των Επικίνδυνων νερών νομίζω ότι η διαφορά θα είναι αισθητή. Είναι αναμενόμενο από έναν δημιουργό που εργάζεται εντατικά για πάνω από 30 (πάνω από 40 πια) να υπάρχει εξάντληση και ανακύκλωση.

Κατά την τρέχουσα δεκαετία ο Αρκάς ανακάλυψε και το φέισμπουκ. Σε αντίθεση βέβαια με κάτι θείες μου οι οποίες όπως (υποθέτω) και ο Αρκάς έχουν γεννηθεί στα μέσα της δεκαετίας του 1950, έχουν αποκτήσει φεϊσμπούκ και ολημερίς ανεβάζουν θαυματουργά ξεματιάσματα, συνταγές για γιουβαρλάκια, δεν θα πιστέψεις πώς είναι σήμερα ο Γιάγκος Δράκος και πρέπει να έχουν κατεβάσει στο πισί ακόμα και τον ιό της γρίπης, ο Αρκάς έχει διαχειριστές στην σελίδα του. Οι οποίοι έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα (είτε κατόπιν προσωπικής έρευνας, είτε σε συνεννόηση με τον Αρκά) ότι μόνο στους χαζούς και τους μαλάκες δεν αρέσει ο Αρκάς, οπότε αν κάποιος κάνει αρνητική κριτική είτε στην ιδεολογική θέση της δουλειάς του Αρκά είτε γενικά στην δουλειά του θα του επιτεθούν με χαρακτηρισμούς, θα ακολουθηθούν από το γλυφτοκοπάδι που υπάρχει σε κάθε σελίδα επωνύμου στο Φ/β (φέρυ βοτ) γιατί μπορεί ο Αρκάς και οι διαχειριστές του να μην μας έχει αποκαλύψει ο κύριος Τατσόπουλος αν και ποια βασική αλφάβητο ξέρει, αλλά δεν τον βλέπω να την σηκώνει και ο ίδιος ιδιαίτερα την κριτική (φυσικά συμπεριλαμβάνω και τον ίδιο στην δυσανεξίας κριτικής προς το πρόσωπό του, καθώς συχνά, μετά τον σάλο που σηκώνει με κάποιο σκίτσο του τις επόμενες μέρες θα ανεβάσει κάποιο νέο σκίτσο με τον Προφήτη του να λέει μαλάκες τους επικριτές του άρα προφανώς θεωρεί ότι με αυτές τις πρακτικές υπερασπίζεται -ονται επαρκώς το έργο του). Άσχετα με την πολιτική μας τοποθέτηση μπορούμε νομίζω να συμφωνήσουμε ότι δεν χρειάζεται αναγκαστικά κάποιος να είναι ηλίθιος για να διαφωνήσει μαζί μας και όταν το μόνο επιχείρημα υπέρ της άποψής μας είναι η μαλακία των άλλων κάπου υπάρχει πρόβλημα. Το κάτσε να δούμε τι θα λέει και στην επόμενη κυβέρνηση δεν μου λέει τίποτα γιατί 1. Ο Αρκάς δεν ξεκίνησε να δουλεύει σαν σκιτσογράφος το 2014-2015, είναι ενεργός από τις αρχές της δεκαετίας του 1980, έχει κατά την διάρκεια της επαγγελματικής του ζωής δει πρωθυπουργούς τον Α.Γ. Παπανδρέου (1981-1989 και 1993-1996), Τζαννή Τζαννετάκη (1989), Ιωάννη Γρίβα (1989), Ξενοφώντα Ζολώτα (1989-1990), Κωνσταντίνο Μητσοτάκη (1990-1993), Κώστα Σημίτη (1996-2004), Κ.Α. Καραμανλή (2004-2009), Γ.Α. Παπανδρέου (2009-2011), Λουκά Παπαδήμο (2011-2012), Παναγιώτη Πικραμένο (2012), Αντώνη Σαμαρά (2012-2015) αλλά μόνο μετά από 11 πρωθυπουργούς θυμήθηκε στον 12ο ότι είναι πολιτικοποιημένος καλλιτέχνης. Επιπλέον από το 2015 έως σήμερα, ο Αρκάς δεν έχει διακρίνει τίποτα άξιο προς διακωμώδηση σε κανέναν άλλον πολιτικό σχηματισμό (ακόμα και ο Πετρουλάκης στην Καθημερινή έχει κάνει κάποιες γελοιογραφίες που διακωμωδεί στάσεις και καταστάσεις στην ΝΔ);

Ένα ακόμα γεγονός που έχει ρίξει πολύ τον Αρκά και τους φίλους του στα μάτια μου είναι το ναι μεν αλλά που ακολουθείται από τον ίδιο και τους φίλους του που ακολουθείται στην υπεράσπιση της δουλειάς του. Χαρακτηριστικό πρόσφατο παράδειγμα το σκίτσο με την σκακιέρα την ημέρα του γκέι πράιντ.



Από πολλούς επικρίθηκε σαν ομοφοβικό. Η αρχική γραμμή υπεράσπισης του σκίτσου ήταν όχι το ότι "Ναι φίλε μου ο Αρκάς πιστεύει ότι κακώς γίνεται η εκδήλωση και ότι μας έχει φάει η πολιτική ορθότητα" που θα ήταν για εμένα μια τίμια θέση την οποία δεν ασπάζομαι αλλά κατανοώ. Οι υπερασπιστές του υποστήριξαν ότι είναι ένα παλιότερο σκίτσο που συμπτωματικά ανέβηκε την συγκεκριμένη μέρα κοκ. Την επομένη μέρα (ή ίσως μια από τις επόμενες δεν θυμάμαι καλά)



Τελικά ο Αρκάς, ανέβασε το σκίτσο σαν σχόλιο για το γκέι πράιντ ή όχι; Και τι χιουμορίστας είναι κάποιος αν μπορεί να κάνει αστεία μόνο για χοντρούς, αδερφές και γκόμενες. Ο ίδιος ο Αρκάς έχει αποδείξει ότι μπορούσε να κάνει κι άλλα αστεία. Μπορεί ακόμα; Ο ίδιος φαίνεται να πιστεύει πως όχι. Χωρίς ν'αναφερθώ σε σκίτσα προπαγανδιστικά/διαφημιστικά υπέρ συγκεκριμένης συγκέντρωσης, οργανωμένης από συγκεκριμένους πολιτικούς χώρους με τους φίλους του Αρκά να τονίζουν ότι ο Αρκάς είναι μη κομματικοποιημένος, απλά πιστεύει στην χρησιμότητα του εγχειρήματος.



Μην ξεχνάμε και το ότι ο Αρκάς ξεκίνησε από έντυπα που είχαν κάποιο (θολό συχνά) ανανεωτικό αριστερό προσανατολισμό Βαβέλ, Σχολιαστής, Μετρό, εφημερίδα η Πρώτη, Ελευθεροτυπία κτλ. Σήμερα εκδίδεται από έντυπα όπως το Πρώτο Θέμα και ο Φιλελεύθερος.

Τελειώνοντας ο Αρκάς είναι μια εμβληματική καλλιτεχνική μορφή που ξεκινά από έντυπα που κινούνται στον ευρύτερο αριστερό χώρο ενώ σήμερα έχει μετακινηθεί σε πιο δεξιά έντυπα. Ακόμα το έργο του εναρμονιζόταν (ή φαίνεται να εναρμονιζόταν) κάθε φορά με το κλίμα που επικρατούσε στο εργοδοτικό του περιβάλλον. Αν και ο Αρκάς δεν είναι ο μόνος που το 1980-1985 (φερόταν σαν να) ήταν αριστεριστής-ευρωκομμουνιστής κοκ ενώ το 2000 και μετά έχει κάνει στροφή στην ρεαλπολιτίκ, όπως και να το κάνουμε η δημοφιλία της δουλειάς του και η συνεχής παρουσία του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τον κάνει εύκολο αποδέκτη των επιθέσεων. Ενώ σε πιο πρώιμες δουλειές ο ήρωάς του ήταν ένας νέος αντιμέτωπος με ένα δυσοίωνο μέλλον και ένα εχθρικό περιβάλλον αλλά ενταγμένος σε αυτό (ούτε ο Ισοβίτης, ούτε ο Κόκκορας, ούτε ο Παντελής ή το Λιοντάρι ήταν τα εξαιρετικά άτομα που ξεχώριζαν από τους γύρω τους) ο σημερινός του ήρωας είναι ο ξερόλας μπάρμπας που ξεχωρίζει από την πλέμπα και που δεν κάνει ποτέ λάθος, αλλά η πλέμπα κάνει του κεφαλιού της. Όλοι λίγο πολύ πιστεύουμε ότι είμαστε (έστω λίγο) καλύτεροι από τον μέσο όρο, μερικοί από εμάς πιστεύουμε ότι είμαστε παρεξηγημένες ιδιοφυΐες οπότε ναι ίσως να ταυτιστούμε με τον Προφήτη που έχει μπλέξει με τους ηλίθιους. Αν όμως μετά από 20 χρόνια είναι ακόμα διάσημος ο Αρκάς, δεν θα είναι ούτε χάρη στις κομμώτριες, ούτε χάρη στον Προφήτη.
 
Last edited:
Η ειδοποιός διαφορά αυτής της κυβέρνησης με τις προηγούμενες είναι ότι τάζει εξωπραγματικά πράγματα με σθένος, κάνει πάντα τα αντίθετα και αφού αποδεικνύονται λάθος (λάθος σε σχέση με αυτά που έταζε πριν) , βγαίνει να πανηγυρίσει ότι και καλά όλα έγιναν σωστά και όλα παν καλά. Αυτό λοιπόν έχει γίνει κατ' επανάληψη και δίνει απεριόριστη τροφή για σάτιρα. Οι δε εκπρόσωποι (?) της κυβέρνησης κάθε φορά που βγαίνουν να την δικαιολογήσουν μάλλον κάνουν τα πράγματα χειρότερα με αστείες και παράλογες δικαιολογίες και πάντα με την καραμέλα του αριστερού πρότερου βίου και το "οι άλλοι είναι καλύτεροι? " νομίζω ότι έχει πάψει από καιρό να αποτελεί δικαιολογία. Λοιπόν νομίζω πως δεν φταίει ούτε ο Αρκάς, ούτε οι αρβύλες αλλά η ίδια η κυβέρνηση που τους τροφοδοτεί συνεχώς με υλικό.
 

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
Παρότι έχεις δίκιο, όσον αφορά ότι η συγκεκριμένη κυβέρνηση έταξε πολλά, πελώρια και πολύ συγκεκριμένα, σχετικά με το Μνημόνιο, και φυσικά δεν έκανε (και δεν μπόρεσε να κάνει) ούτε ένα από αυτά, από εκεί και πέρα, στα ουσιαστικά θέματα δεν έχει ιδιαίτερη διαφορά από τις προηγούμενες, και δυστυχώς, υποπτεύομαι ούτε από τις επόμενες.

Σίγουρα, όχι αρκετή διαφορά για να δικαιολογήσει την τεράστια (μετα)στροφή του Αρκά σε μια ξεκάθαρα αντικυβερνητική (και βασικά αντιΣΥΡΙΖΑΝΕΛ) σάτιρα η οποία στρατεύεται και πολώνει.
 
Παρακολουθώντας σε διαχρονικά εδώ μέσα, Πίκο, θεωρώ πως είσαι από τους πολιτικά φορτισμένους της παρέας. Και να σου πω την αλήθεια, λυπάμαι που σε βλέπω να γράφεις εδώ. Είχα ελπίσει να το συζητήσω το θέμα με τους νηφάλιους της παρέας :)
Φαροφύλακα επειδή εκτιμώ την ευθύτητα σου σε όλα τα θέματα αν και θεωρώ κάπως αδικη την επίθεση σου έχω να κανω δυο τρεις παρατηρήσεις. Τοποθετώ τον εαυτό μου πολιτικά στο κέντρο προς τα δεξιά, όπως θα εχεις παρατηρήσει. Πιστευω στο άτομο, στην ελεύθερη αγορά και κυρίως στην αξιοκρατεία. Μένω μακριά από ουτοπικές φαντασιώσεις που αν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι πιστεύουνε κάποια κόμματα με αριστερές χροιές. Οι δε "δημοκρατίες" σαν της Βενεζουέλας και παλαιότερα της Κουβας μου προκαλούν αποστροφή και μια κάποια απογοήτευση όταν το 2018 βλέπω ακόμα υπερασπιστές τους.
Η συγκεκριμένη κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ από όπου και να την δει κάποιος και με πλήρη νηφαλιότητα ξεπερνάει τα όρια του αστείου και του τραγικού. Ένα ακροδεξιο παρακλάδι της ΝΔ με αρχηγό έναν απίθανο τύπο και με στελέχη κάτι εκδιωγμένους από όλα τα κόμματα όπως ο Ζουράρης, ενώθηκε με ένα κακέκτυπο της αριστεράς και αποφασίσανε να τάξουνε λαγούς με πετραχίλια σε ένα ήδη βασανισμένο λαό από τα μνημόνια για να κερδίσουν την εξουσία. Μια παραφύσιν ιδεολογική ένωση επικρατεί στην κυβέρνηση.
Οπότε μιας και αυτό το ασκέρι αποφάσισε να σουλουπώσει την κατακαημένη μας χώρα το βλέπω σαν καλό λόγο ο καλλιτεχνικός χώρος να βρει "ψωμί" για σάτιρα. Το ίδιο και ο Αρκάς.
Δες το από άλλη οπτική γωνία. Οι τύποι είναι τόσο απίθανοι που μέχρι και τον Αρκά επηρρεασανε:)), ο οποίος όπως είπε και ο Κόρτο τόσα χρόνια δεν είχε ασχοληθεί έντονα με τέτοιου είδους σάτιρα.
Επίσης δεν είναι ανάγκη συνομοσιολογικά ο Αρκάς να έγινε ΝΔ. Αυτό προσπαθεί να περάσει η κυβέρνηση και αυτό επισήμανα στην αρχή κάπως άγαρμπα. Μπορείω ο ίδιος ο Αρκάς να θέλησε να προχωρήσει σε άλλου είδους σάτιρα. Σε κάποιους θα αρέσει σε κάποιους όχι.
Και για να γίνω πιο συγκεκριμένος. Όσοι σατιρίζουν την τωρινή κυβέρνηση δεν είναι φαιδροί εγκάθετοι (κατά Λεβέντη) της ΝΔ είναι απλά καλλιτέχνες. 'Ασχετα αν εντέχνως ο Τσίπρας και οι υπόλοιποι προσπαθούνε να περάσουν στον κόσμο όλα αυτά.

Και κάτι τελευταίο. Πες μου ειλικρινά αν δεν γέλασες όταν έμαθες ότι στήθηκε μνημείο για τους νεκρούς της ΕΡΤ. Έτσι μπέσα για μπέσα.

Αυτά από έμενα.
Συγνώμη για την πολυλογία και την αναστάτωση.
Αν θεωρείς πως οι αναρτήσεις μου είναι ανάρμοστες μπορείς να τις διαγράψεις.
Ήθελα να είμαι τίμιος απέναντι σου όπως κι εσύ.

Κόρτο πολύ ωραία η άποψη σου.
 
Καιρό είχα να γράψω.

Παρένθεση

Πίκο νομίζω ότι βλέπεις τα πράγματα λίγο πολωμένα! Αντίστοιχα με εσένα μπορώ να υποστηρίξω ότι η αντιπολίτευση είναι το ίδιο πράγμα που μας οδήγησε στη σημερινή κατάσταση... Πού να βασιστώ ως νέος; Στον Άδωνη; ή στον Κυριάκο; Πού θα πρωτοτυπήσουν; Χωρίς να λέω περισσότερα γτ δεν έχει νόημα ούτε να υπερασπίζομαι, ούτε να κατακρίνω, ας πω ότι "όλοι" και δεξιοί και αριστεροί που εκμεταλεύονται την καταστροφή για όφελος είναι ζώα (μειώνω τα ζώα) και κάνουν πολύ μεγάλο λάθος. Ωστόσο έτσι είμαστε! Και ναι πιστεύω ότι όποιοι και να ήταν στην κυβέρνηση πάλι θα θρηνούσαμε! Τίποτα δεν λειτουργούσε (παλιά) και τίποτα δεν λειτουργεί ως όφειλε.

Κλείνει η παρένθεση.

Ο Αρκάς για μένα αποτελεί τον πλέον χαρισματικό σκιτσογράφο με την ατάκα ξυράφι. Μεγάλωσα με τον Ισοβίτη και τις Χαμηλές Πτήσεις. Δεν έχουν όλα τα κόμικ του την ίδια δυναμική. Προσωπικά, Οι μήνες,τα Θηρία Ενήμερα και ο Προφήτης δεν με συγκινούν το ίδιο, ωστόσο κάποια από τα σκίτσα του μου φαίνονται αστεία. Σε όλα τα πράγματα χρειάζεται κριτική σκέψη. Δεν είναι ούτε ο πρώτος που στρατεύτηκε κάπου, ούτε και ο τελευταίος.
 
η αληθεια ειναι οτι κρυβονται αρκετοι αστικοι μυθοι θα ελεγα εγω πισω απο τον αρκα με αποτελεσμα να μην ξερουμε ακριβως αν ειναι πλεον ενας ανθρωπος μεμονομενος η μια ομαδα ανθρωπων κατι που ισως να δικαιολογει και αυτη την αλλαγη στον τροπο γραφης. Αλλωστε εκανε τα πρωτα του βηματα αρχες της δεκαετιας του 80 δηλαδη αν ηταν τοτε εστω 20 χρονων τωρα θα ειναι στην καλυτερη περιπτωση 58 χρονων αν μιλαμε για μεμονομενο ατομο.
 
Top