Άσχημο τέλος στα παραμύθια

[Φαντινα]

ρε συ, Φαντίνα... πλοκή;

Ελεοοοοοοςςςςς!!!!!!!!!Εσυ,βρε ,ΦΑΡΟΦΥΛΑΚΑ, θα κυνηγας καθε μου ποστ για να το διορθωνεις?Οταν εβαλα πλοκη καπου,μου ελεγες μη.Τωρα μου λες βαλε.Κ που?Στα πασιγνωστα παραμυθια ???

Δηλαδη ποιος ,"ποιος μωρο μου,ποιοοος?" θα περιμενει την ενηλικη ζωη του για να διαβασει το ΜΟΛΥΒΕΝΙΟ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗ κ τη ΜΙΚΡΗ ΓΟΡΓΟΝΑ?????Ενας?Ας μη διαβασει το τοπικ που ουτως η αλλως τιτλο εχει "ΔΥΣΑΡΕΣΤΟ ΤΕΛΟΣ,αρα ΕΞ 'ΟΡΙΣΜΟΥ, θα αποκαλυπτει το Τελος."Εδω επιχειρηματολογουσα γιατι το δυσαρεστο τελος καπου ειναι ουσιαστικο.

Οποτε μην παρεμβαινεις καλυτερα ,γιατι το ποστ μου ετσι οπως το διαμορφωσες ΔΕ ΒΓΑΖΕΙ ΝΟΗΜΑ."Η πλοκη"εδω μου φαινεται αχρηστη.΄Ελεος!!!!

 

[Φαροφύλακας]

Φαντίνα, άσχετα αν το βιβλίο είναι παιδικό, εφηβικό, για μεγάλους, για ξανθούς, για παοκτζήδες, δεν είναι ωραίο να αποκαλύπτουμε την πλοκή, το τέλος κτλ. γιατί το χαλάμε για κάποιον που δεν το έχει διαβάσει. Βλέπεις εδώ, άσχετα με την ηλικία μας, διαβάζουμε ακόμα και παιδικά και εφηβικά βιβλία.

Τα συγκεκριμένα παραμύθια τα έχω διαβάσει όλα και μάλιστα "Ο Ευτυχισμένος Πρίγκιπας" και "Ο Μολυβένιος Στρατιώτης" είναι από τα πιο αγαπημένα μου. Υπάρχουν ομως άλλοι που δεν τα έχουν διαβάσει.

Υπάρχει κόσμος που δεν τον πειράζει καθόλου να γνωρίζει σημαντικά σημεία της πλοκής ή και το τέλος μιας ιστορίας και υπάρχει άλλος κόσμος που δεν το θέλει καθόλου αυτό και απογοήτευται πολύ όταν κάποιος του τα αποκαλύψει αυτά απρόσμενα.

Το νήμα, πράγματι, έχει σαν θέμα το τέλος, αλλά αυτό δεν αλλάζει κάτι.

Αυτό το πράγμα καλύπτεται μέχρι και από τον Κανονισμό του φόρουμ, παρεμπιπτόντως.

 

[Ίζι]

Συγγνώμη για την παρέμβαση, όμως πολλές αναρτήσεις σ' αυτό το νήμα (συμπεριλαμβανομένης και δικιάς μου) αποκαλύπτουν το τέλος διαφόρων παραμυθιών.

 

[Φαροφύλακας]

έαν νομίζετe πως είναι οκ, ας τα αφήσουμε ανοιχτά. Ίσως πράγματι γεμίσει με πλοκές όλο το νήμα.

Πάντως με μια ματιά που έριξα στην ανάρτηση της Φαντινας, είχες όλο το παραμύθι μέσα σε μια παράγραφο. Εγώ —που έχω μεγάλο θέμα με το συγκεκριμένο πράγμα σαν παράξενος που είμαι — δεν θα ήθελα με τίποτα να το διαβάσω.

Δεν ξέρω, εσείς τί λέτε;

πλοκή ή ουχί;

 

[Φαντινα]

[Φαντίνα, την πλοκή την έβαλα εγώ]

Κοιτα δεν αξιζει να το αναγαγουμε σε μειζον ζητημα αλλα το νημα εξορισμου μιλαει για το τελος αρα η επιχειρηματολογια θα ειναι πανω στο τελος -δε γινεται να μην αναφερθει.Αλλωστε ολα σχεδον τα ποστ για την καταληξη καποιου παραμυθιου μιλουν-οχι μονο το δικο μου...Οποτε οποιος δε θελει να μαθει το τελος ,απλα πρεπει να αποφυγει το συγκεκριμενο νημα -ειναι σαφες τι να περιμενει απο αυτο.Νομιζω η παρεμβαση αλλοιωνει λιγακι το ολο κονσεπτ του ποστ μου.

Anyway,δεν πειραζει.Καλυτερα συνεχισουμε το διαλογο πανω στο περιεχομενο του ποστ κι οχι στο τεχνικα θεματα.

(@Ρεγινόρα μου τελικα εφτασε το απογευμα η απαντηση μου στα εισερχομενα σου??)

 

[Εριφύλη]

Πάντως να συμπληρώσω κάτι που δεν νομίζω να ειπώθηκε μέχρι τώρα.Το πραγματικό τέλος της Χιονάτης,την θέλει να υποχρεώνει την μητριά να φοράει μεταλλικά παπούτσια που έχουν ζεματιστεί στη φωτιά και να χορεύει μέχρι θανάτου.Μια δεύτερη εκδοχή της Ωραίας Κοιμώμενης(εκτός απο τον βιασμό και τον τοκετό στον ύπνο της) είναι οτι η πεθερά της ήταν μία ανθρωποφάγος δράκαινα που προσπάθησε να φάει τη νύφη και τα εγγόνια της.

 

[Ανθή]

Βλέπεις εδώ, άσχετα με την ηλικία μας, διαβάζουμε ακόμα και παιδικά και εφηβικά βιβλία.

Και ναι είναι γεγονός, σαν παιδάκι δεν ήξερα σχεδόν κανένα παραμύθι, τώρα έχω αρχίσει να γεμίζω τα καινά μου στην ενήλικη ποια ζωή μου.

 

[Μήτις]

Να και ένα σχετικό άρθρο. Όντως κάποια παραμύθια είναι τρομακτικά βίαια.

 

[Νουρμπανού]

Να και ένα σχετικό άρθρο. Όντως κάποια παραμύθια είναι τρομακτικά βίαια.

Είχε γίνει φόνισσα η Σταχτοπούτα; :κλαψ:

Σοβαρά τώρα, ευχαριστούμε για το άρθρο, Μήτις! Θα το ξαναδιαβάσω με περισσότερη προσοχή λίγο αργότερα. )

 

[Ναμάριε]

Εγώ πάντα στεναχωριόμουν για το τι τραβούσε ο καημένος ο λύκος. Μια ζεματισμένος, μια ξεκοιλιασμένος, μια με πέτρες στην κοιλίτσα του... Έριχνα πολύ κλάμα μιλάμε. Ευτυχώς υπάρχουν παιδικά βιβλιά τώρα που δεν τραβάνε τα πάνδηνα τα έρμα αυτά ζωάκια, όπως τα "3 μικρά λυκάκια" του Τριβιζά, το "έχω ράμματα για τη γούνα σου" της Παπαθανασοπούλου και το "Η Κοκκινοσκουφίτσα και το τελευταίος λύκος" της Μαρμαρά-Δαγιόγλου.

 

[Φεγγαράδα]

Συχνά έβλεπα εφιάλτες και με καθησύχαζε η γιαγιά μου - η οποία σημειωτέον ήταν αυτή που τους προκαλούσε με τα παραμύθια της που -συν τοις άλλοις- είχαν και διαβόλους μέσα. Θυμαστε τον "Κοντορεβυθούλη? Κι αυτό σκληρό κι ανθρωποφάγο. Τον καιρό εκείνο, είχαμε και μια νταντάνα νταντά στο σπίτι για το μωρό μας, που για να κάνει πιό παραστατική την αφήγηση, έβγαζε ένα τεράστιο στήθος και ...σκούπιζε το φούρνο πριν βαλει μέσα η δράκαινα τον Κοντορεβυθούλη για να τον ψήσει.Εμείς οι δυό μεγαλύτερες,καταλαβαίνετε...

 

[Νουρμπανού]

Φεγγαράδα, πλάκα μας κάνεις, έτσι;

 

[Φεγγαράδα]

Ποτέ ή σχεδόν ποτέ δεν κάνω πλάκα και γενικώς στερούμαι φαντασίας. Το ευτύχημα πάντως ήταν ότι και η μαμά μας εστερείτο φαντασίας και- όταν της το διηγήθηκαμε- την έδιωξε πάραυτα!

 

[Νηρηιδα]

Η γιαγιά μου το πολύ πολύ να άλλαζε τη φωνή της όταν μου έλεγε παραμύθια, εσείς είχατε οπτικοποίηση ανάλογη προχώ παράστασης ψευτοκουλτουρέ θεατρικής ομάδας. Οκ δεν θα το έπαιρνα έτσι στην πλάκα αν μου τύχαινε, αλλά η λογική "σκουπίζω με τον βύζο τον φούρνο" είναι άφταστη. :χαχαχα:

 

[Αγγελίνα]

Mου πετάχτηκαν τα μάτια έξω με αυτά που διάβασα για το πραγματικό τέλος της Χιονάτης και της Ωραίας Κοιμωμένης! Μη χειρότερα! Εντελώς goth!

Ένα παραμύθι που με ενοχλούσε πάντα τρομερά και που φυσικά ποτέ δε διάβασα στα παιδιά μου, είναι ο Κοντορεβυθούλης. Πώς να εξηγήσεις σε ένα τρίχρονο ότι οι φτωχοί γονείς εγκαταλείπουν τα παιδιά τους μέσα στο δάσος "για καλύτερα", χωρίς να τους δημιουργήσεις φρικτή ανασφάλεια; Άσε που δεν παίρνει εξήγηση, το σενάριο, ούτως ή άλλως.

Επίσης, το κοριτσάκι με τα σπίρτα και το έλατο μου έχουν κοστίσει πολλά πικρά δάκρυα και τα έχω αποφύγει. Αν και πιστεύω πως το βιβλίο που μου στοίχισε περισσότερο συναισθηματικά, συνολικά, ήταν η "Καλύβα του μπάρμπα Θωμά", που πιστεύω όμως πως πρέπει οπωσδήποτε να διαβαστεί από όλους.

 

[Λορένα]

Ειδικα για τον Κοντορεβυθουλη.. Αγγελινα εχεις δικιο. Τα παρατησαν στο δασος, για να τα φανε τα θηρια, και οχι για καλυτερα. Και μαλιστα τα παρατησαν 2-3 φορες, αλλα ο Κοντορεβυθουλης εβρισκε τροπο να γυρισει πισω, εκτος της τελευταιας φορας που χαθηκαν τελικα

 

[Αγγελίνα]

Α, για να τα φάνε τα θηρία! It 's getting better and better...και μετά από όλα αυτά, εκείνα έκλεψαν το θησαυρό του δράκου και γυρίσανε στους στοργικούς γονείς τους; (τουλάχιστον η δική μου version έλεγε πως τα αφηναν να βρούνε την τύχη τους)

 

[Λορένα]

Γινα να βρουνε την τυχη τους.. ελεγε το παραμυθι, αλλα μεσα στο δασος, ποια τυχη ακριβως θα συναντουσαν, εκτος απο κανα θηριο;

 

[Ίζι]

Τελικά ο "Κοντορεβυθούλης" και το "Χάνσεν και Γκρέτελ" έχουν πολλές ομοιότητες.

 

[Αγγελίνα]

Όντως. Εκείνη η μάγισσα και το πώς την αναπαριστούσαν, μου έχει μείνει εξίσου αλησμόνητη! 'Αλλο ένα παντοτινά-εξόριστο-από-τη-βιβλιοθήκη-μας παραμύθι.