Έιμι Ιγκνάτοφ (Amy Ignatow) : "Οι Ανύπαρκτες"

Ίζι

Κυρά των Σκιών
Τίτλος: Οι Ανύπαρκτες
Πρωτότυπος τίτλος: The Popularity Papers
Συγγραφέας: Amy Ignatow
Εικονογράφηση: Amy Ignatow
Μετάφραση: Μαλβίνα Αβαγιανού
Εκδόσεις: Ψυχογιός




Τίτλος: Οι Ανύπαρκτες-Μια έρευνα για να μην τρως ποτέ Χ
Έτος Έκδοσης: 2011
ISBN: 978-960-453-753-2




Τίτλος: Οι Ανύπαρκτες 2-Κολλητές εξ Αποστάσεως
Έτος Έκδοσης: 2011
ISBN: 978-960-496-408-6




Τίτλος: Οι Ανύπαρκτες 3-Κοριτσίστικες Σοφίες
Έτος Έκδοσης: 2012
ISBN: 978-960-496-887-9




Τίτλος: Οι Ανύπαρκτες 4-Ταξίδι στην Αμερική
Έτος Έκδοσης: 2013
ISBN: 978-618-01-0296-3



Οι Ανύπαρκτες είναι μια παιδική-εφηβική σειρά βιβλίων/κόμιξ της Έιμι Ιγκνάτοφ (πρωτότυπος τίτλος: The Popularity Papers), που αφηγείται τις περιπέτειες δύο κολλητών φίλων που προσπαθούν να γίνουν δημοφιλείς στο γυμνάσιο. Σ’ αυτήν τους την προσπάθεια παρατηρούν τις "σταρ" του σχολείου και καταγράφουν τις παρατηρήσεις τους, προκειμένου να μπορέσουν να αντιγράψουν τις συμπεριφορές τους. Ταυτόχρονα, και τα δυο κορίτσια, έχουν να αντιμετωπίσουν πιο σημαντικά προβλήματα και να λάβουν πολύτιμα μαθήματα για τη ζωή και τις σχέσεις. Τα τέσσερα βιβλία της σειράς που έχουν κυκλοφορήσει ως τώρα στην Ελλάδα είναι πανέξυπνα, διασκεδαστικότατα και πραγματικό χάρμα οφθαλμών. Βέβαια, απευθύνονται σε κορίτσια. Απ' ό,τι γνωρίζω αυτήν τη στιγμή στην Αμερική έχει κυκλοφορήσει και το πέμπτο βιβλίο.

Θεωρώ λάθος την προώθηση που γίνεται στα βιβλία: «Στα ίχνη του Σπασίκλα» και «θα κρατάτε την κοιλιά σας από τα γέλια». Τα βιβλία συνδυάζουν μεν κόμιξ και κείμενα, όμως δεν έχουν καμία σχέση με το ύφος του Ημερολογίου ενός Σπασίκλα, ούτε είναι καθαρά κωμικά. Όλα τα περιστατικά που περιγράφονται σ’ αυτά είναι καθημερινές καταστάσεις για τα κορίτσια της εφηβείας, συχνά ιδιαίτερα δυσάρεστες, όμως δοσμένες με χιούμορ και λεπτότητα.

Η Λίντια και η Τζούλι είναι πολύ αληθινές και αναγνωρίσιμες – συνηθισμένα στην εμφάνιση κορίτσια, με συνηθισμένα προβλήματα, σκέψεις και όνειρα. Δεν ανήκουν, όμως, σε συνηθισμένες οικογένειες. Η συγγραφέας, μέσα απ’ τις απλές και όμορφες εφηβικές ιστορίες της, μαθαίνει στα παιδιά να αποδέχονται τη διαφορετικότητα και να απορρίπτουν τις προκαταλήψεις. Η Τζούλι είναι σκουρόχρωμη και υιοθετημένη από ένα ζευγάρι αντρών (άσχημη κατά τη γνώμη μου η ελληνική μετάφραση των Papa Dad και Daddy σε Μπαμπάς και… Ντάντης). Η Λίντια ζει με τη μαμά της και την αδελφή της, ενώ ο πατέρας της έχει καινούρια οικογένεια σε άλλη πολιτεία και δείχνει να αδιαφορεί για εκείνες. Η αδελφή της Λίντια είναι ένα goth-emo κορίτσι, μελαγχολικό και οργισμένο, όμως καλόκαρδο και φιλοσοφημένο.



Γνωρίζουμε κι άλλους, ασυνήθιστους για παιδικά βιβλία, χαρακτήρες: τη γυναίκα που επιλέγει να μην παντρευτεί, την καλή μητριά που προσπαθεί να αναπληρώσει το κενό ενός αδιάφορου πατέρα, τον μουσουλμάνο μαθητή, το δημοφιλές κορίτσι που ΔΕΝ είναι κενό και ψυχρό κ.ά. Η Ιγκνάτοφ θίγει θέματα όπως ο ρατσισμός, η μισαλλοδοξία, η ομοφυλοφιλία, η υιοθεσία, ο χωρισμός, η ασθένεια και ο θάνατος με διακριτικότητα και μαεστρία. Με λίγα λόγια, δεν παρουσιάζει μια χρυσωμένη εκδοχή της σχολικής κι εφηβικής ζωής, αλλά μιλάει στα παιδιά με ειλικρίνεια, διατηρώντας ταυτόχρονα τον ΠΟΛΥ ευχάριστο, ανάλαφρο και χιουμοριστικό χαρακτήρα των ιστοριών της.

Αισθητικά, τα βιβλία είναι καταπληκτικά. Γραμμένα ως ημερολόγια που κρατούν και σχεδιάζουν μαζί οι δύο κολλητές, έχουν γραμματοσειρές που μιμούνται το γράψιμο στο χέρι, και πραγματικά υπέροχα σχέδια που αποδίδονται συνήθως στην ταλαντούχα Τζούλι:



Όμως και τα σχέδια της Λίντια μου αρέσουν πάρα πολύ:

 
Last edited:
Top