Όουν Κόλφερ (Colfer Eoin) : Αρτέμης Φάουλ (Artemis_Fowl)



Τίτλος: Αρτέμης Φάουλ, Τα χίλια πρόσωπα
Συγγραφέας: Όουν Κόλφερ
Μετάφραση: Καίτη Οικονόμου
Εκδόσεις: Ψυχογιός
Έτος Έκδοσης:2001
ISBN: 960-274-552-5




Τίτλος: Αρτέμης Φάουλ,Περιπέτεια στην Αρκτική
Έτος Έκδοσης:2002
ISBN: 960-274-661-0




Τίτλος: Αρτέμης Φάουλ, Ο κώδικας της Αιωνιότητας
Έτος Έκδοσης:2003
ISBN:960-274-744-7




Τίτλος: Αρτέμης Φάουλ, Η Παγίδα
Έτος έκδοσης:2005
ISBN:960-274-956-3




Τίτλος:Αρτέμης Φάουλ, Η χαμένη Αποικία
Έτος Έκδοσης:2006
ISBN:978-960-453-257-5




Τίτλος: Αρτέμης Φάουλ,Το Παράδοξο του Χρόνου
Έτος Έκδοσης:2010
ISBN:978-960-453-754-9




Τίτλος: Αρτέμης Φάουλ-Ένα μυθιστόρημα σε κόμιξ
Διασκευή: Όουν Κόλφερ και Άντριου Ντονκιν
Εικονογράφηση: Τζοβάνι Ριγκανο
Έτος Έκδοσης:2009
ISBN:978-960-453-627-6


Υπόθεση (Από το πρώτο βιβλίο)
Ο Αρτέμης είναι ένα δωδεκάχρονο αγόρι που κατάγεται από τον ισχυρό οίκο των Φάουλ και τυχαίνει να είναι διάνοια, ένα παιδί θαύμα. Με τον πατέρα του να αγνοείται για ένα χρόνο κοντά και τη μητέρα του ψυχικά άρρωστη στο κρεβάτι τα οικονομικά της πάμπλουτης οικογένειας έχουν πάρει την κάτω βόλτα, ωστόσο ο νεαρός Αρτέμης δεν πρόκειται να το αφήσει αυτό να συνεχιστεί για πολύ. Έχει σκεφτεί ένα τρομερό, ευφυές και όχι τόσο ηθικό σχέδιο να κλέψει το χρυσάφι των ξωτικών. Γιατί ξωτικά υπάρχουν κι αν υπάρχει ένας άνθρωπος στον κόσμο που μπορεί να τα ξετρυπώσει αυτός είναι σίγουρα ο Αρτέμης Φάουλ ο νεότερος. Κάπως έτσι λοιπόν ξεκινάει αυτή η ιστορία που ενώνει δύο κόσμους και βάζει την κοινωνία των ξωτικών σε απίστευτους μπελάδες και σε μεγάλα έξοδα...

Άποψη
Ο Αρτέμης είναι ένας ήρωας ρεαλιστικός και εν τέλει συμπαθητικός. Αν και ευφυής, λίγο υπερόπτης και φαινομενικά ψυχρός κρύβει μέσα του ένα συμπονετικό παιδί που πολλές φορές βγαίνει στην επιφάνεια. Όπως κάθε παιδί που μπαίνει στην εφηβεία έρχεται αντιμέτωπος για πρώτη φορά με διλήμματα για το τι είναι σωστό και τι όχι, καθώς και που αρχίζει και που τελειώνει το "εγώ" του. Πλαισιώνεται από εξίσου ενδιαφέροντες χαρακτήρε με βασικό τον Μπάτλερ που τον προστατεύει από την ώρα που γεννήθηκε και τον ενισχύει στα τρελά του σχέδια (φανταστείτε τον συνδυασμό της παιδικής φαντασίας και της ενήλικης απληστείας και θα πάρετε μια γεύση για αυτά). Επίσης υπάρχουν και τα ξωτικά! Η ιδέα μιας υπόγειας εξελιγμένης κοινωνίας που μένει μυστική για την ανθρωπότητα και έχει αναπτύξει τέτοια τεχνολογία που κάνει τους Ιάπωνες να μοιάζουν με ανθρώπους των σπηλαίων με ενθουσίασε! Δένει πολύ ωραία με όλη την ιστορία.

Ο Κόλφερ γράφει στρωτά και ευχάριστα. Το κείμενο είναι ευκολοδιάβαστο χωρίς ωστόσο να είναι ευτελές. Παραδέχομαι το χιούμορ του που ώρες ώρες είναι μαύρο και πνευματώδες ενώ σε κάποιες άλλες είναι απλώς χοντροκομμένο και άξεστο. Την πρώτη φορά που διάβασα για τον νάνο που ταλέντο του είναι να τρώει χώμα και να το εκτοξεύει σαν ρουκέτα από τον πισινό του είχα λυθεί στα γέλια. Επίσης καλλιεργείται η αγωνία και υπάρχει έντονη δράση. Φέρνει και λίγο Τζέημς Μποντ ή Επικίνδυνες Αποστολές!

Τα τρία πρώτα βιβλία είναι εξαιρετικά!!! Από ένα σημείο και μετά θεωρώ ότι η ιστορία τεντώνεται υπερβολικά. Τα διάβασα όλα πάντως και μπορώ να πω ότι ακόμα και τα τελευταία τα ευχαρίστηθηκα κυρίως γιατί είχα δεθεί πολύ με τους ήρωες. Το καλό είναι ότι αν και τα βιβλία διαδέχονται χρονικά το ένα το άλλο στέκονται άνετα και μόνα τους ως αυτοτελείς ιστορίες.Το κόμιξ ήταν οκ χωρίς να είναι κάτι το ιδιαίτερο. Προτιμώ το βιβλίο.

Χάρι Πότερ Vs Αρτέμης Φάουλ
Συνομίληκοι περίπου στην κυκλοφορία και στο κοινό που απευθύνονταν μπήκαν αναπόφευκτα κάτω από το στόχαστρο της σύγκρισης. Για εμένα έχουν πολλές ομοίοτητες και πολλές διαφορές και είναι και οι δύο σειρές πολύ καλές. Ο Χάρι Πότερ υπερτερεί στο γεγονός ότι ωριμάζει ομαλά μέσα από τα βιβλία τα οποία κρατούν το ίδιο υψηλό επίπεδο μέχρι το τέλος. Ο Κόλφερ δεν το πετυχαίνει τόσο καλά αυτό. Από την άλλη όμως ο Αρτέμης κερδίζει σαν χαρακτήρας. Είναι ρεαλιστικός. Δεν παρουσιάζεται ως η προσωποποίηση της αυτοθυσίας και της αυταπάρνησης. Αμφιταλλαντεύεται μονίμως μεταξύ του καλού και του κακού, όπως όλοι οι άνθρωποι.

Τα βιβλία αυτά ξεκίνησα να τα διαβάζω από τα 12 μου περίπου μέχρι και πρόσφατα που πήρα το τελευταίο. Τα συνιστώ ειδικά στους πιτσιρικάδες στην ηλικία και στην ψυχή!
 
Επιτέλους επιτέλους ένα νήμα για τον Αρτέμη!!!! Εγώ τον πρωτογνώρισα μεγάλη, πριν από 2-3 χρόνια αν δεν κάνω λάθος και είναι από τους αγαπημένους μου ήρωες. Από τα πιο ευχάριστα βιβλία, με πλοκή που τρέχει, ακόμα κι αν εκτυλίσσεται στη διάρκεια ενός 24ωρου. Αγωνία, πλάκες, μπόλικη Ιρλανδία, έχει απ'όλα!! Έχω διαβάσει μέχρι στιγμής μόνο μέχρι το 3ο, και το 4ο με περιμένει υπομονετικά στο κομοδίνο μου (ακόμα τυλιγμένο με το χριστουγεννιάτικο περυτίλγμα :ντροπή:)

Θυμάμαι κάτι που είχε πει η ξωτικίνα που τώρα δε θυμάμαι πώς τη λένε που είπε: αυτοί οι άνθρωποι έχουν την τουαλέτα μέσα στο σπίτι. Αηδία.

Στο μυαλό μου ο Μπάτλερ είναι μια μίξη Μπρους Γουίλις με Τζέισον Στέιθαμ, με κλίση πιο πολύ προς τον δεύτερο που μου αρέσει και περισσότερο. Βασικά τρέφω μια ιδιαίτερη αδυναμία στον φίλτατο Μπάτλερ ιφ γιου νοου γουατ αϊ μιν :φρύδια:

Ο λόγος πάντως που δεν ξεκίνησα μικρότερη να τα διαβάζω αυτά τα βιβλία, ήταν τα εξώφυλλα που... στρασίζουν!!! Ε, μα είναι δυνατόν να έχουν βάλει τόσο στρας σε -υποτίθεται- αγορίστικο βιβλίο;

Επίσης απ' ότι ξέρω η σειρά δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα. Περιμένουμε το 8ο και τελευταίο βιβλίο, που έχει ήδη κυκλοφορήσει στα αγγλικά. Ελπίζω τέλος κάποια στιγμή να γίνει ταινία!!!!
 
Και εμένα όταν τελειώνοντας τον Χάρι Πότερ (τα βιβλία που είχαν βγει ως το 2005 περίπου ψαχνόμουν για την επόμενη σειρά φαντασίας) με είχε απωθήσει το ότι το εξώφυλλο ήταν σαν σακάκι του Φλωρινιώτη, οπότε τελικά στράφηκα προς τον Κ. Σ. Λιούις και τα χρονικά της Νάρνια (απ' που η πρώτη ταινία αναμενόταν στα σινεμά τότε). Μετά ανακάλυψα τον Γκ. Γκ. Κέι (Τιγκάνα, Σαραντινό ψηφιδωτό κτλ) και τον Τζ. Ρ. Ρ. Μάρτιν (Το τραγούδι της φωτιάς και του πάγου) οπότε το ενδεχόμενο του να διαβάσω Αρτέμη αποκλείστηκε εντελώς.
 
Δεν ξέρω αν το άκουσες ποτέ Κόρτο... αλλά μην κρίνεις ένα βιβλίο από το εξώφυλλο:)
 
:)))) ναι κάπου το άκουσα :χμ:που όμως; Δεν λέω ότι έχεις άδικο, αλλά αν για ένα βιβλίο δεν έχει καμία πληροφόρηση, δεν ξέρεις αν είναι καλό ή κακό, ο τίτλος δεν σε προδιαθέτει ούτε θετικά ούτε αρνητικά και το εξώφυλλο είναι μέσα στα στρας μάλλον δεν θα το αγοράσεις. Αν μάλλιστα είσαι και φαντάρος και σκοπεύεις να το διαβάζεις και μέσα στο στρατόπεδο... τότε καλύτερα να πάρεις κανέναν αρρενωπό Κόναν.
 
Χαχαχα... Εντάξει έτσι αλλάζει το πράγμα.

Πραγματικά κι εγώ δεν ξέρω πώς τους ήρθε το στρας το οποίο το κράτησαν μέχρι και το 4! βιβλίο. Μάλλον κάπου κατάλαβαν κι αυτοί ότι δε βόλευε και τα δυο τελευταία είναι άνευ στρας. Η ξενόγλωσση έκδοση είναι ασυγκρίτως καλύτερη και πιο αρρενωπή...
Για κοίτα... Είναι ή δεν είναι για στρατόπεδο;:φρύδια:

 
Ε ναι! τώρα δε μπορώ να πω τίποτα:))))! (αν και εδώ που τα λέμε ο κερασφόρος τυπάκος ίσως έρχεται σε αντίθεση με τα ελληνοχριστιανικά ιδεώδη)...
 
Μα καμία μόρφωση τέλος πάντων τσκ τσκ. Είναι ένα τρολ! Νόμιζα πως ήταν ξεκάθαρο από τα κέρατα,τα μυτερά αυτιά, τα κόκκινα μάτια, τα τεράστια χέρια και τα γαμψά νύχια. Βέβαια βρωμάνε κιόλας αλλά αυτό δεν θα μπορούσες να το ξέρεις. Μα τίποτα δε μαθαίνουμε πια στα σχολεία!!! Που πάει αυτός ο κόσμος...
Πρέπει οπωσδήποτε να το διαβάσεις αγαπητέ!
 
Ξεκίνησα να διαβάζω Αρτέμη αρκετά μικρή, λίγο αφού διάβασα τα πρώτα βιβλία του Χάρι Πότερ. Είναι από τις αγαπημένες μου σειρές βιβλίων (ίσως μάλιστα η 2η πιο αγαπημένη μου!) και έχω εκνευριστεί πάρα πολύ που τα 2 τελευταία βιβλία δεν έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά (και ούτε πρόκειται). Η αγαπημένη μου είναι η Χόλι,
και αγαπούσα και τον Ρουτ, αλλά μας άφησε χρόνους... :(
. Τελικά μάλλον πως θα τα διαβάσω στα αγγλικά, γιατί έχω μείνει με την αγωνία!
 
Είχαν πέσει στα χέρια μου τα 2 πρώτα βιβλία της σειράς, πριν κάμποσα χρόνια. Τότε μεσουρανούσε ο Χάρρυ Πότερ και στα μεσοδιαστήματα έτρεφα την όρεξη μου με εναλλακτικά. Μέσα σε αυτά ήταν και ο Αρτέμης. Θυμάμαι ότι μου είχε αρέσει πολύ. Πιο πραγματικός μου είχε φανεί και τα βιβλία πολύ πιο ευκολοδιάβαστα.
Αλλά δεν πήγα ποτέ να τα αγοράσω και την εποχή εκείνη δεν είχα κάποιον έφηβο για να του τα κάνω δώρο.
Αν μου ξαναπέσουν στα χέρια θα τα διαβάσω σε χρόνο ντε τε :))))
 
Μα καμία μόρφωση τέλος πάντων τσκ τσκ. Είναι ένα τρολ! Νόμιζα πως ήταν ξεκάθαρο από τα κέρατα,τα μυτερά αυτιά, τα κόκκινα μάτια, τα τεράστια χέρια και τα γαμψά νύχια. Βέβαια βρωμάνε κιόλας αλλά αυτό δεν θα μπορούσες να το ξέρεις. Μα τίποτα δε μαθαίνουμε πια στα σχολεία!!! Που πάει αυτός ο κόσμος...
Πρέπει οπωσδήποτε να το διαβάσεις αγαπητέ!
Για να είμαστε ακριβείς, δεν είναι τρολ, αλλά δαίμονας ... :φιρουλί:
Κατά τ' άλλα συμφωνώ ότι πρέπει να το διαβάσει! ;)
Και εγώ το είχα πρωτοδιαβάσει μικρός, γύρω στα 11, τη χρονιά που βγήκε το 1ο βιβλίο στα ελληνικά. Αλλά και το 6ο βιβλίο, όντας μαντράχαλος, το διάβασα ευχάριστα! :P
(...) και έχω εκνευριστεί πάρα πολύ που τα 2 τελευταία βιβλία δεν έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά (και ούτε πρόκειται) (...)
Αυτό είναι σίγουρο; Πηγή;
 
Για να είμαστε ακριβείς, δεν είναι τρολ, αλλά δαίμονας ... :φιρουλί:
Μα μα δεν είναι κάτοικος της χαμένης αποικίας, είναι ένας δαίμονας; Δηλαδή τόσα χρόνια είχα λάθος εικόνα στο μυαλό μου;;;;
Τι φρικτή απομυθοποίηση!
 
Αυτό είναι σίγουρο; Πηγή;
Έχω στείλει πολλές φορές email στον Ψυχογιό για το αν πρόκειται να το μεταφράσουν, και η απάντηση που παίρνω μονίμως είναι ότι "δεν είναι στα σχέδιά τους αυτόν τον καιρό". Μπορείς να τους στείλεις κι εσύ mail (απαντάνε αρκετά γρήγορα) μήπως άλλαξε η κατάσταση, αλλά δε νομίζω... Φοβάμαι ότι τα βιβλία φαντασίας/μαγείας ήταν πιο πολύ της εποχής μας, και τώρα είναι περισσότερο της μόδας τα βαμπιρικά! :ωιμέ:
 
Μα μα δεν είναι κάτοικος της χαμένης αποικίας, είναι ένας δαίμονας; Δηλαδή τόσα χρόνια είχα λάθος εικόνα στο μυαλό μου;;;;
Τι φρικτή απομυθοποίηση!
Ε; :ε;: Οι δαίμονες είναι οι κάτοικοι της χαμένης αποικίας, νομίζω... Τα τρολς υπήρχαν απ' το 1ο βιβλίο.
Έχω στείλει πολλές φορές email στον Ψυχογιό για το αν πρόκειται να το μεταφράσουν, και η απάντηση που παίρνω μονίμως είναι ότι "δεν είναι στα σχέδιά τους αυτόν τον καιρό". Μπορείς να τους στείλεις κι εσύ mail (απαντάνε αρκετά γρήγορα) μήπως άλλαξε η κατάσταση, αλλά δε νομίζω... Φοβάμαι ότι τα βιβλία φαντασίας/μαγείας ήταν πιο πολύ της εποχής μας, και τώρα είναι περισσότερο της μόδας τα βαμπιρικά! :ωιμέ:
Yeap, μου απάντησαν : "Δυστυχώς δεν έχει προγραμματιστεί ακόμα η συνέχεια της σειράς ΑΡΤΕΜΗΣ ΦΑΟΥΛ στα ελληνικά."...
 
Yeap, μου απάντησαν : "Δυστυχώς δεν έχει προγραμματιστεί ακόμα η συνέχεια της σειράς ΑΡΤΕΜΗΣ ΦΑΟΥΛ στα ελληνικά."...

Το περίμενα δυστυχώς... Αμάν πια, μας έχουν βγάλει το λάδι αυτές οι εκδόσεις με τον Αρτέμη- και το 6ο βιβλίο είχαν κάνει κάτι χρόνια να το εκδόσουν! :κατάρα!:
 
Το πρώτο βιβλίο κατά τη γνώμη μου ήταν το καλύτερο! Παρουσιάζει μια διαφορετική προσέγγιση των ξωτικών όπως τα είχαμε στο μυαλό μας. Θυμάμαι όταν ήμουν μικρή και το είχα αρχίσει, μου είχε φανεί πολύ ''μεγαλίστικο'' και με ξένιζε το γεγονός ότι τα ξωτικά δεν ήταν αυτό που περίμενα, οπότε το ξανάπιασα όταν μπήκα στην εφηβεία και με κράτησε μέχρι την τελευταία σελίδα!
 
Αυτές οι καθυστερήσεις κουράζουν το αναγνωστικό κοινό σίγουρα, βέβαια προσωπικά θεωρώ ότι η σειρά με τον Αρτέμη κάπου «ξεχείλωσε».
 
Διάβασα το περασμένο καλοκαίρι το 7ο βιβλίο (στα αγγλικά) και πρέπει να πω ότι απογοητεύτηκα αρκετά- ήταν πολύ κατώτερο από τα προηγούμενα και κουραστικό σε πολλά σημεία. Θα διαβάσω και το τελευταίο κάποια στιγμή μέσα στο καλοκαίρι και θα γυρίσω με εντυπώσεις!
 
Top