Τίτλος: Ρασπούτιν
Πρωτότυπος Τίτλος: Распутин: жизнь и смерть
Συγγραφέας: Έντβαρντ Ρατζίνσκι
Μετάφραση: Ελένη Μπακοπούλου
Εκδόσεις: Νάρκισσος
Ο Ρασπούτιν είναι μια από τις πιο συναρπαστικές και αμφιλεγόμενες μορφές του 20ού αιώνα. Μια προσωπικότητα περιβεβλημένη μέχρι σήμερα από το μύθο της, ένα μύθο που άρχισε να δημιουργείται από την ημέρα που ο αινιγματικός καλόγερος βρέθηκε στην αυλή των τελευταίων τσάρων της Ρωσίας. Για πολλά χρόνια τα πραγματικά στοιχεία για τη ζωή και τη δράση του Ρασπούτιν ήταν εξαιρετικά ελλιπή και δεν μπορούσαν να περιγράψουν ικανοποιητικά το ιστορικό του πρόσωπο. Το 1995 όμως ένα φάκελος από τα Ρωσικά Κρατικά Αρχεία, που θεωρείτο εξαφανισμένος, έφτασε στα χέρια του Ε. Ρατζίνσκι. Ο φάκελος περιείχε τις καταθέσεις και όλο το ανακριτικό υλικό που είχε συγκεντρώσει η Έκτακτη Επιτροπή της Προσωρινής Κυβέρνησης του 1917, για το ρόλο του Ρασπούτιν. Με το υλικό αυτό ο Ραντζίσκι αποκαλύπτει τα πραγματικά γεγονότα της ζωής του μυστηριώδους καλόγερου. Μέσα από μαρτυρίες των φίλων του, φανατικών θαυμαστριών αλλά και ορκισμένων εχθρών του, ο συγγραφέας παρουσιάζει με απαράμιλλο ύφος τον τρόπο με τον οποίο ο καλόγερος ασκούσε την εξουσία του, περιγράφει τις σχέσεις του Ρασπούτιν με την τσαρίνα, τις σεξουαλικές περιπλανήσεις του στην Αγία Πετρούπολη, και τεκμηριώνει για πρώτη φορά την ταυτότητα του ανθρώπου που τον δολοφόνησε το 1916.
Τώρα τι μ'έπιασε και πήρα πριν από μια εβδομάδα το συγκεκριμένο βιβλίο από την βιβλιοθήκη δεν ξέρω, περίμενα ότι θα το επιστρέψω αδιάβαστο πίσω. Έλα όμως που άλλα μου επιφύλασσε η βιβλιοφιλική μου μοίρα...Είχα μόλις τελειώσει την ''Ανάσταση'' του Τολστόϊ και είχα σκοπό να συνεχίσω με κάτι στο ίδιο πνεύμα, του Ντοστογιέβσκι για παράδειγμα. Άλλα από περιέργεια έπιασα το βιβλίο του Ρατζίνσκι κι είπα ότι θα διάβαζα μόνο την εισαγωγή, έτσι για να δω περί τίνος επρόκειτο και απόλυτα σίγουρος ότι θα το άφηνα, ξέρετε οι βιογραφίες δεν είναι και το αγαπημένο μου είδος...
Και ήταν τόσο ''βαρετό'' το βιβλίο που το τελείωσα μέσα σε 2-3 μέρες! Αυτή η τόσο αποκρουστική και αινιγματική προσωπικότητα που ακούει στο όνομα Ρασπούτιν, ζωντάνεψε μέσα από τις σελίδες, κι αποκαλύφθηκε σε όλες τις πτυχές της. Αυτό που κάνει ιδιαίτερη τη βιογραφία είναι ότι μεσα της παραθέτονται τόσο λόγια και γνώμες των εχθρών του, όσο και των πολύ στενών του φίλων.Έτσι μας δίνεται η ευκαιρία να δούμε μέσα από τα μάτια των θαυμαστών του, πως επιδρούσε πάνω τους αυτός ο προφανώς αποκρουστικός, δαιμόνιος και ημιαναλφάβητος μουζίκος. Τι το ιερό έβλεπαν σ'αυτόν, που δεν μπορούσαν να το δουν όλοι οι υπόλοιποι έχθροι του που τον μισούσαν, αλλα και φοβούνταν ταυτόχρονα; Πώς κατάφερε αυτός ο χωριάτης-μεθύστακας-αιρετικός-σεξομανής να εισχορήσει στη βασιλική οικογένεια και να κινεί τα νήματα της διακυβέρνησης μιας ολόκληρης αυτοκρατορίας; Σ'αυτά και πολλά άλλα ερωτήματα δίνει απαντήσεις το βιβλίο του Ρατζίνσκι, το οποίο εμένα προσωπικά δεν με κούρασε καθόλου. Το βρήκα πολύ ''ζωντανό'' κι όχι απλώς σαν μια ανίερη καταγραφή γεγονότων. Όσοι είστε λάτρεις των βιογραφιών πίστευω θα σας αρέσει πολυ το βιβλίο, διαβάστε το! ;)
Πρωτότυπος Τίτλος: Распутин: жизнь и смерть
Συγγραφέας: Έντβαρντ Ρατζίνσκι
Μετάφραση: Ελένη Μπακοπούλου
Εκδόσεις: Νάρκισσος
Ο Ρασπούτιν είναι μια από τις πιο συναρπαστικές και αμφιλεγόμενες μορφές του 20ού αιώνα. Μια προσωπικότητα περιβεβλημένη μέχρι σήμερα από το μύθο της, ένα μύθο που άρχισε να δημιουργείται από την ημέρα που ο αινιγματικός καλόγερος βρέθηκε στην αυλή των τελευταίων τσάρων της Ρωσίας. Για πολλά χρόνια τα πραγματικά στοιχεία για τη ζωή και τη δράση του Ρασπούτιν ήταν εξαιρετικά ελλιπή και δεν μπορούσαν να περιγράψουν ικανοποιητικά το ιστορικό του πρόσωπο. Το 1995 όμως ένα φάκελος από τα Ρωσικά Κρατικά Αρχεία, που θεωρείτο εξαφανισμένος, έφτασε στα χέρια του Ε. Ρατζίνσκι. Ο φάκελος περιείχε τις καταθέσεις και όλο το ανακριτικό υλικό που είχε συγκεντρώσει η Έκτακτη Επιτροπή της Προσωρινής Κυβέρνησης του 1917, για το ρόλο του Ρασπούτιν. Με το υλικό αυτό ο Ραντζίσκι αποκαλύπτει τα πραγματικά γεγονότα της ζωής του μυστηριώδους καλόγερου. Μέσα από μαρτυρίες των φίλων του, φανατικών θαυμαστριών αλλά και ορκισμένων εχθρών του, ο συγγραφέας παρουσιάζει με απαράμιλλο ύφος τον τρόπο με τον οποίο ο καλόγερος ασκούσε την εξουσία του, περιγράφει τις σχέσεις του Ρασπούτιν με την τσαρίνα, τις σεξουαλικές περιπλανήσεις του στην Αγία Πετρούπολη, και τεκμηριώνει για πρώτη φορά την ταυτότητα του ανθρώπου που τον δολοφόνησε το 1916.
Τώρα τι μ'έπιασε και πήρα πριν από μια εβδομάδα το συγκεκριμένο βιβλίο από την βιβλιοθήκη δεν ξέρω, περίμενα ότι θα το επιστρέψω αδιάβαστο πίσω. Έλα όμως που άλλα μου επιφύλασσε η βιβλιοφιλική μου μοίρα...Είχα μόλις τελειώσει την ''Ανάσταση'' του Τολστόϊ και είχα σκοπό να συνεχίσω με κάτι στο ίδιο πνεύμα, του Ντοστογιέβσκι για παράδειγμα. Άλλα από περιέργεια έπιασα το βιβλίο του Ρατζίνσκι κι είπα ότι θα διάβαζα μόνο την εισαγωγή, έτσι για να δω περί τίνος επρόκειτο και απόλυτα σίγουρος ότι θα το άφηνα, ξέρετε οι βιογραφίες δεν είναι και το αγαπημένο μου είδος...
Και ήταν τόσο ''βαρετό'' το βιβλίο που το τελείωσα μέσα σε 2-3 μέρες! Αυτή η τόσο αποκρουστική και αινιγματική προσωπικότητα που ακούει στο όνομα Ρασπούτιν, ζωντάνεψε μέσα από τις σελίδες, κι αποκαλύφθηκε σε όλες τις πτυχές της. Αυτό που κάνει ιδιαίτερη τη βιογραφία είναι ότι μεσα της παραθέτονται τόσο λόγια και γνώμες των εχθρών του, όσο και των πολύ στενών του φίλων.Έτσι μας δίνεται η ευκαιρία να δούμε μέσα από τα μάτια των θαυμαστών του, πως επιδρούσε πάνω τους αυτός ο προφανώς αποκρουστικός, δαιμόνιος και ημιαναλφάβητος μουζίκος. Τι το ιερό έβλεπαν σ'αυτόν, που δεν μπορούσαν να το δουν όλοι οι υπόλοιποι έχθροι του που τον μισούσαν, αλλα και φοβούνταν ταυτόχρονα; Πώς κατάφερε αυτός ο χωριάτης-μεθύστακας-αιρετικός-σεξομανής να εισχορήσει στη βασιλική οικογένεια και να κινεί τα νήματα της διακυβέρνησης μιας ολόκληρης αυτοκρατορίας; Σ'αυτά και πολλά άλλα ερωτήματα δίνει απαντήσεις το βιβλίο του Ρατζίνσκι, το οποίο εμένα προσωπικά δεν με κούρασε καθόλου. Το βρήκα πολύ ''ζωντανό'' κι όχι απλώς σαν μια ανίερη καταγραφή γεγονότων. Όσοι είστε λάτρεις των βιογραφιών πίστευω θα σας αρέσει πολυ το βιβλίο, διαβάστε το! ;)
Last edited by a moderator:
Ναι , η δευτερη μου αρεσε.Για την πρωτη το γνωριζα πως ειναι Copy Paste