Μια μέρα μ'έναν συγγραφέα

Διατσέντα

Λαίδη Βιβλιοδέτρα
@Διατσέντα,
ποιον Αριστείδη; τον Αντώνα ή τον Αντονά;

Εντάξει τον Αντονά...μην αφήσεις άνθρωπο να κάνει λάθος πάνω στον οίστρο του...εγώ τον αγαπώ κι ας τον έγραψα λάθος...(πράγμα που μισώ, γιατί στο 100% όσοι ακούνε το επώνυμό μου κι αυτό ισχύει παντού κι απορώ πως η ταυτότητά μου είναι σωστή, το γράφουν λάθος και δεν υπάρχει χειρότερο...εγώ παρηγοριέμαι ότι κάνω λάθος το ψευδώνυμο έχοντας κατά νου το κανονικό του όνομα...:)))))
 
Last edited:
@Διατσέντα, καλημέρα. Γιατί να μην θυμώσω; ζωντανός είμαι. Η ορθογραφία δεν ανήκει πουθενά κι αν πάρω εμένα για παράδειγμα, είμαι τραγικός και δεν το κρύβω. Αυτό που με τρελαίνει είναι το υψωμένο δάχτυλο όταν εγώ πρώτος δεν προσπαθώ.
 

Διατσέντα

Λαίδη Βιβλιοδέτρα
Γελούσα μόνη μου μέσα στη νύχτα, γιατί κάπου αλλού πάλι δυό είμασταν που κάναμε το όνομα ενός συγγραφέα λάθος και μας διόρθωνες. Ελπίζω να μην ήταν πάλι ο Αντονάς, γιατί τότε θα είμαι ανεπίδεκτη, αρχηγός των ανεπιδέκτων...

Μετά δε, πού το βάζεις;;; Γελούσα διπλά γιατί, αν ο σοβαρός άνθρωπος διάβαζε τι έγραψα πάνω στον ενθουσιασμό μου, θα με θεωρούσε καμμιά υστερική θαυμάστρια πολλαπλών επιπέδων πέρα απ’ τα κείμενα κι ο νοών νοείτω,

κι εγώ η ζαβοβιόλα (έτσι λέμε τις αφελείς κυρίες στην Άνδρο) ήθελα πολύ να τον είχα φίλο και τίποτε άλλο...αγαθή στα εξήντα μου δεν λέει να πάρει...και δεν έχω ελπίδα επιδιόρθωσης της βλάβης...είναι από γεννησιμιού μου...:))))
 
Χοχο χο
@Διατσέντα, μια χαρά είναι όλα μέσα μας, μην λες για ηλικίες και για ημίθεους συγγραφείς, κι εμένα μου βγήκαν τα μάτια όξω αυτές τις μέρες, τι πρέπει να κάνω;
Ενοχλάω κανένανεν;
 

Διατσέντα

Λαίδη Βιβλιοδέτρα
Στράτη, είμαι περήφανη για τη ζωή μου. Δεν έχω να κρύψω τίποτα...Αν εξαιρέσουμε τις φάσεις με ασθένειες, όλο το άλλο ήταν πλήρες και δημιουργικό...αντλώ δύναμη ακόμα...Τα μάτια σου πρόσεξέ τα με φειδώ...τα αχόρταγα είναι μισερά πράματα...
 
Μια χαρά τα λες.
Λοιπόν, στο θέμα μας. Ένας που θα ήθελα το είπα, είναι ο Ιωάννης.
Αρκετοί ακόμα υπάρχουν εκεί έξω ή εκεί πάνω που θα ήθελα να περάσω ένα εικοσιτετράωρο. Μία ατομάρα φοβερή που θα ήθελα: Α. Εμπειρίκος. Ή και τον Πίντσον (για να τον δείρω), και πολλούς ακόμα που όμως το έχω μυστικό.
 

Διατσέντα

Λαίδη Βιβλιοδέτρα
Τώρα θα ομολογήσω ανομολόγητα...Τον λατρεύω. Θα τον φοβόμουνα ως φίλο ή θα φοβόμουνα να τον συναντήσω...Δέος; Θα φοβόμουν τις αδυναμίες μου απέναντι στο μέγθός του...Θα ήμουν η βουβή, η άλαλη...Εννοώ τον Εμπειρίκο φυσικά...
 
Last edited:
Ναι, ατομάρα τρελή.
Είναι αυτό που λένε: με το μυαλό σε έχει νικήσει, με την καρδιά σε έχει λύσει.
 

Διατσέντα

Λαίδη Βιβλιοδέτρα
Τώρα να πω και τα γυναικεία μου; ΚΑΙ ωραίος άντρας...Όλα μαζί κάνουν θάνατο! Στ’ ορκίζομαι!
 
Κολοκύθια ωραίος.
Με έχετε δει εμένα με λεοπαρδαλέ μαγιό και παντόφλα δέρμα επάνω σε κρουαζιερόπλοιο γεμάτο τουρίστριες; Όχι. Μιλάμε για μάτσο είδος, σπάνιο.
 

Διατσέντα

Λαίδη Βιβλιοδέτρα
Δεν μπορώ τα φανταχτερά...Βγάζω φλύκταινες...Χαίρομαι για το τσούρμο με τις τουρίστριες αν είσαι ευτυχής και πλήρης, σε μας τους συντηρητικούς περισσεύει...

τρομάρα σου! είχες δεν είχες στον αυτοθαυμασμό κατέληξες, πάει το νήμα...:))))
 
Χοχο χο
Ο αγαπητός οικοδεσπότης θα βάλει τη φωτογραφία μου πρώτη σελίδα με σχόλιο:
Προσοχή! Σώστε τις ζωές σας. Επικίνδυνο είδος.

Σημ. Η μοναξιά του ωραίου.
 

Διατσέντα

Λαίδη Βιβλιοδέτρα
Καλή παρέα. Ωραία αμπελοφιλοσοφική κουβέντα, χαλαρά και σκωπτικά! Είμαι άϋπνη, έκανα 32 χιλιόμετρα με τη Ροζαλία μου...πρέπει να κλείσω τα μάτια μου...See you later alligators...κι όπως λένε οι αγγλόφωνοι...ες αργότερα τα σπουδαιότερα...
 
Νομίζω πως είναι ένα από τα όνειρα μου να περάσω μια μέρα με έναν συγγραφέα, ντάξει όσους μου αρέσει ο τρόπος που γράφουν. Εχω σκεφτεί πως θα ήθελα να συναντήσω νέους συγγραφείς που δεν έχουν μπει ακόμη καλά καλά στο χώρο. Ατομα που λίγοι άνθρωποι ξέρουν πως ασκούν την ιδιότητα του συγγραφέα. Θα ήθελα λοιπόν να μίλαγα μαζί τους με τις ώρες περπατώντας σε δρόμους άδειους είτε με κόσμο, δεν με νοιάζει τόσο αυτό. Σε παραλίες, να καθίσουμε στην άμμο και απλά να κοιτάμε την θάλασσα, τι πιο απλό από αυτό; Αλλά ας είχα εγώ μια τέτοια τύχη να τους συναντήσω και ας μίλαγα μαζί τους και σε παγκάκι, το μέρος είναι το τελευταίο πράγμα που με απασχολεί!
 
Με πρόλαβες …

Σκέφτηκα να ανεβάσω ένα νήμα με θέμα: Με ποιο συγγραφέα θα θέλατε να συζητήσετε; Ψάχνοντας μήπως έχει ανάβει παρόμοιο θέμα έπεσα στο νήμα του Ιαβέρη. Το μόνο που μου μένει είναι να απαντήσω:
1. Θα ήθελα να συζητήσω με τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη.
Σπάνια πίνω κρασί, αλλά ένα ποτηράκι με τον Παπαδιαμάντη στη Δεξαμενή ή σε μια ταβέρνα της παλιάς Αθήνας, θα ήθελα να το πιώ. Θα τον ρωτούσα για τα παιδικά του χρόνια στη Σκιάθο, τους ανθρώπους, τα ιστιοφόρα και τα εκκλησάκια του νησιού του. Θα ήθελα να συζητήσουμε για την εμπειρία του από το Άγιον Όρος και γιατί δεν έμεινε εκεί για πάντα. Θα του έλεγα τις δικές μου εντυπώσεις από το Όρος και θα του εξηγούσα γιατί δεν έμεινα εγώ εκεί.
Θα ήθελα να τον ακούσω να μιλά για τη «Νοσταλγό», για τη «Φόνισσα», για τις Χριστουγεννιάτικες και Πασχαλινές ακολουθίες στη Σκιάθο. Θα του ζητούσα να μου πει και άλλες ιστορίες του Καλούμπα. Μετά θα ήθελα να πάμε μαζί μέχρι τον Άγιο Ελισσαίο και να συζητήσουμε ποιά έργα, της τόσο αδικημένης στη Λέσχη μας, βυζαντινής λογοτεχνίας του αρέσουν.
Δε νομίζω όμως πως θα μάθαινα και πολλά, γιατί ο κυρ Αλέξανδρος δεν ήταν πολύ ομιλητικός.

2. Θα ήθελα να συζητήσω με τον Ουμπέρτο Έκο
Θα ήθελα να βρεθώ στο σπίτι του Ουμπέρτο Έκο στο Μιλάνο και να με ξεναγήσει στη βιβλιοθήκη του. Θα ήθελα να συζητήσουμε για τα σπάνια βιβλία που έχει, αλλά και για το μεσαίωνα που πράγματι είναι μια παρεξηγημένη περίοδος της ιστορίας. Θα ήθελα να μου μιλήσει για τον Ακινάτη και τη διατριβή που έκανε στο έργο του.
Θα τον ρωτούσα για τα βιβλία που περιέχουν ιστορικά επιστημονικά λάθη, που ξέρω ότι είναι η αγάπη του. Θα του ζητούσα να μου δώσει την άδεια να περάσω μόνος μου ένα Σαββατοκύριακο στην περίφημη βιβλιοθήκη του.
Σίγουρα με τον Έκο θα περνούσα καλά γιατί είναι ομιλητικότατος.

3. Θα ήθελα να συζητήσω με το Ωριγένη.
Θα τον ρωτούσα για τα αγαπημένα του βιβλία και τη βιβλιοθήκη του, που αναγκάστηκε να πουλήσει. Θα ήθελα να τον ακούσω να μιλά για τους Αρχαίους Έλληνες συγγραφείς και κυρίως για τον Πλάτωνα.
Θα τον ρωτούσα για τον αφορισμό του και θα του εξιστορούσα τι έγινε στο χριστιανικό κόσμο μετά το θάνατο του και πως το έργο του δίχασε τους χριστιανούς (ωριγενιστικές έριδες). Θα ζητούσα τη γνώμη του για τις έριδες αυτές, αλλά και τη στάση του Ιουστινιανού απέναντι στο έργο του.
Το βασικότερο όμως ερώτημα που θα του έθετα, θα ήταν ποια είναι η συνταγή για να κάνει κάποιος ένα τόσο μεγάλο και σπουδαίο έργο όπως το δικό του και μάλιστα κάτω από τις συνθήκες που δούλεψε αυτός. Που βρήκε τόση σωματική και (κυρίως) ψυχική δύναμη.

4. Θα ήθελα να συζητήσω με τον Δάντη Αλιγκέρι.
Αν με ρωτούσε γιατί επεδίωξα μια συζήτηση μαζί του, θα του έλεγα ότι και αυτός έκανε το ίδιο στην «Κωμωδία» του. Κατέβηκε στον κάτω κόσμο για να μιλήσει με σοφούς και ποιητές.
Θα ήθελα να τον ακούσω να μιλά για τους χαμένους έρωτες. Να τον ρωτήσω αν ξεχνιέται η πρώτη αγάπη.
Θα τον ρωτούσα γιατί έβαλε στο πιο κάτω-κάτω επίπεδο της κόλασης τον Ιούδα. Χωρίς τον Ιούδα, θα σωζόταν ο κόσμος; θα τον ρωτούσα. Θα ήθελα τη γνώμη του για τη μετονομασία της «Κωμωδίας» του από τον Βοκάκιο. Μάλλον όμως ξέρω την απάντηση.
Θα του έδινα το βιβλίο του Νταν Μπράουν «Inferno» να το διαβάσει και να μου πει τη γνώμη του, γιατί ο συμπαθής αμερικάνος γράφει επί του ασφαλούς.
Τέλος θα τον ρωτούσα τη γνώμη του για τους πολιτικούς και την πολιτική.

5. Θα ήθελα να συνομιλήσω με τον Ανδρέα Βεσάλιους.
Θα ήθελα να συζητήσουμε για την ιατρική, αλλά και για την τυπογραφία. Για το Πανεπιστήμιο της Πάδοβας αλλά και το σκοταδισμό της Εκκλησίας. Θα ήθελα να πάρω λίγη δύναμη από την αντοχή αυτού του ανθρώπου και την αφοσίωση του σε ένα σκοπό: την έκδοση ενός βιβλίου που θα βοηθήσει στην κατανόηση της αρρώστιας και τη θεραπεία της.
Θα ήθελα να μιλήσω με τον άνθρωπο που δημιούργησε ένα βιβλίο σύμβολο στην ιστορία της ιατρικής. Έναν άνθρωπο που πλήρωσε με τη ζωή του την έκδοση του βιβλίου του και η Ελλάδα έχει την τιμή να τον σκεπάζει με το χώμα της.
 

Διατσέντα

Λαίδη Βιβλιοδέτρα
Αγαπητέ Μακρυγιάννη, με χτύπησες στο ευαίσθητό μου...Βεσάλιους! Μια εργασία που έχω κάνει στο μεταπτυχιακό μου: συγκριτική μελέτη των πρώτων Ανατομιών σε σχέση με αυτήν του Βεσάλιους, όσον αφορά στο ρόλο της εξέλιξης του τρόπου απεικόνισης του ανθρωπίνου σώματος και των συστημάτων του, στην εξέλιξη της Aνατομίας και της Ιατρικής κατά συνέπεια...

Τους λάτρεψα όλους, Μοντίνο, Μπερεγκάριο ντα Κάπρι και θα πω και την υπερβολή μου που μ’ αρέσει, θα σκότωνα να παρίσταμαι στο Ανατομείο του Βεσάλιους...Και μόνο από το Frontispiece της Ανατομίας του δεν ήθελα τίποτ’ άλλο παρά μια γωνίτσα μέσα στο πλήθος που υπήρχε γύρω του...
 

Σαώρη

Θεραπεύτρια Μαγικών Πλασμάτων
Είναι πολλοί πεζογράφοι και ποιητές που θα ήθελα, έστω να βρεθώ μαζί τους και να συζητήσουμε ή να δω ακριβώς τις μικρές καθημερινές συνήθειες που τους χαρακτήριζαν.

Θα ήθελα να γνωρίσω τον Καραγάτση σίγουρα. Λόγω της γραφής του, του (αυτό)σαρκασμού του και για να τον ρωτήσω επιτέλους που οφείλεται το Μ. Αν και κρυφό θα το άφηνε πάλι, για να υπάρχει ένα μυστήριο. :χαχαχα:
Τον Ν.Καββαδία επίσης. Από την αλληλογραφία του με τον Καραγάτση φαίνεται πόσο μοναχικός και πόσους λίγους αληθινούς φίλους είχε μέχρι το τέλος της ζωής του. Πίστευε στους ανθρώπους, ωστόσο κάποιοι λόγω του χαρακτήρα του απομακρύνθηκαν ή τον "έδιωξαν" από το περιβάλλον τους. Ένας ακόμα λόγος που θα ήθελα να συζητήσω μαζί του είναι για να μου περιγράψει τα ταξίδια του, τους ανθρώπους και τα όσα αντίκρισε.
Τον Χ. Μίσσιο λόγω των έργων του και των όσων έχει ζήσει σαν έφηβος και ενήλικος. Ακόμα περισσότερο δε για το ότι πάλεψε για τα δικαιώματα των ζώων και την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος. Ο συγκεκριμένος πέθανε πρόσφατα, ωστόσο δεν είχα διαβάσει κάποιο από τα έργα του μέχρι τότε.
Την Διδώ Σωτηρίου και την Έλλη Παππά (που πρόσφατα έμαθα ότι ήταν αδερφές) λόγω των όσων έζησαν το '22 (βασικά μόνο η Σωτηρίου είχε αναμνήσεις λόγω ηλικίας), μετά στην κατοχή, τον εμφύλιο και έπειτα.
Είναι και άλλοι βέβαια που ξεχνώ και θα ήθελα να τους συναντήσω για μια, δυο φορές.
 
Top