Μπόμπιρες μολογάν και λένε...

[Οπερα]

Οταν ο γιος μου ηταν ακομη πολυ μικρος,επιχειρησα να τού διηγηθω το ανεκδοτο με τους δυο κυνηγους....γυριζει,λεει,απ`το κυνηγι ο ενας και συνανταει εναν αλλον...πώς τα πηγες,ρε φιλε;.....ασε ειμαι πολυ γκαντεμης! Απ`το πρωι τρεις ντουφεκιες ερριξα ολες κι ολες και νά! (σηκωνοντας το δεξι του χερι στο υψος του αριστερου στηθους και σαν να προσπαθει με δυο δαχτυλα να ανοιξει ενα υποθετικο δισακι που κρεμεται στην αριστερη του μασχαλη) το δισακι μου αδειο!........
ο αλλος,κυνικα...να σού πω ανοιχτα τη γνωμη μου: με τετοιο σκυλο που κουβαλας ,δεν μού φαινεσαι για εμπειρος κυνηγος...τί σόι σκυλος ειν`αυτος,χωρις αυτια και χωρις ουρα!....
..ας`τα,φιλε,πολυ γκαντεμης κι αυτος...το πρωι που ξεκινησαμε ειχε και αυτια και ουρα!

Ο μικρος βεβαια δεν το επιασε με την πρωτη(ειπαμε, πολυ μικρος)...χρειαστηκαν εξηγησεις...τελικα, περασε,το μηνυμα....
-αντε,τού λεω,τωρα να το πεις εσυ...παμε;...παμε...
Μια φορα ηταν ενας κυνηγος και ντουφεκισε τον σκυλο του....οχι,ρε παιδι,αλλιως ξεκιναει,μια φορα ηταν ενας κυνηγος και καθως γυρνουσε συναντησε εναν αλλον....ναι,μια φορα ηταν ενας κυνηγος και καθως γυρνουσε συναντησε εναν αλλον και τού λεει γιατί ντουφεκισες το σκυλο σου;....οχι,οχι,τον ρωταει,πώς τα πηγες,σημερα,χτυπησες τιποτα;...α ναι,τού λεει πώς τα πηγες,χτυπησες τιποτα; Κι ο αλλος τού λεει τιποτα, κοιτα (και φερνοντας το δεξι του χερακι με την παλαμη ακουμπιστη στο αριστερο βυζι και μετα,στρεφοντας την παλαμη ελαφρα προς τα εξω) το βυζάκι μου αδειο!

 

[Φαροφύλακας]

:χαχαχα: Πολύ καλό!

Είναι απίστευτα τα πιτσιρίκια. Δεν προλαβαίνεις να θυμάσαι τις επιτυχίες τους.

Ο δικός μου που θα κλείσει τα τέσσερα αγαπάει, φυσικά, κάθε τι απαγορευμένο και μεγαλίστικο. Ετοίμαζε, λοιπόν, η αδερφή μου να πιούμε καμπάρι με σόδα και αυτός την θερμοπαρακαλούσε να φτιάξει και γι' αυτόν. Για πολλή ώρα η θεία του του εξηγούσε πως είναι μικρός και δεν κάνει μα αυτός δεν πειθόταν. Οπότε στο τέλος του λέει:
– Μα αγόρι μου, εσύ είσαι πολύ μικρός, εσύ πας ακόμα Παιδικό Σταθμό!
– Ναι, αλλά τώρα θα πάω στα Προνήπια!

 

[Οπερα]

της ιδιας εποχης...ρωτηθηκε κι απαντησε

-για ποιους ειναι οι παιδιατροι;
-για τα παιδια
-οι γυναικολογοι;
-για τις γυναικες
-οι ψυχιατροι;
(πολυυυυυυυυ δισταχτικα) -για αυτους που παθαινουν ψυξη;

:χαχαχα:

 

[Οπερα]

παιδι της πολης, για πρωτη φορα σε ορεινο δασος με ελατα,αναφωνησε:

-τι ωραια αχέλατα!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ενα αλλο,που οι γονεις του συστηματικα το αφηναν στο σπιτι για να βγουν,οταν τού ειπαν οτι επρεπε οπωσδηποτε να πανε σε μια γκαλερι,αναφωνησε:

-αμαν,μ`αυτες τις γκαλερές!

 

[Οπερα]

δημοτικο...εχουν τραβηξει μια αναμνηστικη φωτογραφια ολη η ταξη και η δασκαλα προσπαθει να πεισει τα παιδακια να την αγορασουν
-μετα απο χρονια,θα την κοιτατε και θα λετε -να ο Θανασακης,να η Μαρια,να η Ελενιτσα...
κι ο Μπομπος
-να και η δασκαλα μας,πεθανε η καυμενη...

 

[Πολυξενη]

Αυτο ειναι ανεκδοτο οπερα ;) το εχω ακουσει εδω και πολα χρονια (παιδι ημουν.. θυμαμαι)

 

[Φαροφύλακας]

το συγκεκριμένο δεν το ήξερα (αστείο παρεμπιπτόντως) όμως κι εγώ μερικές φορές ακούω ανέκδοτα που τελευταία φορά τα άκουσα όταν ήμουν παιδί. Είναι απίστευτο πόσο ανθεκτικά είναι στον χρόνο μερικά από δαύτα!

 

[Οπερα]

καποτε το διαμερισμα που νοικιαζαμε,ο ιδιοκτητης του αποφασισε να το πουλησει...τελικα βρηκε αγοραστη και επρεπε να φυγουμε...ο μικρος,οταν ακουσε οτι πουλησαν το διαμερισμα,ρωτησε με αγωνια:
-μάς πουλησαν και μάς; και τα παιχνιδια μου;

 

[Οπερα]

πραγματικο...μού το μετεφερε μια φιλη φιλολογος απο την ταξη της σε Γυμνασιο

θεμα της ημερας τα συνηρημενα ρηματα σε -άω,-ώ
η καθηγητρια εχει εντοπισει ενα συνηρημενο σε τριτο προσωπο και ζηταει απο εναν μαθητη(σκράπα) να το βαλει στο πρωτο....ο μικρος αδυνατει...αυτη,για να τον βοηθησει:
- σκεψου,πώς μπορεις να το πεις αρχιζοντας με το εγω.....εγω; εγω; εγω τί;
κι ο μικρος,θριαμβευτικα: εγάω εγώ!

 

[Φαροφύλακας]

σοβαρά, θυμάμαι στο Δημοτικό μια συμμαθήτρια να κλίνει το "ο ένας - του ενός" κτλ. και πήγε να σχηματίσει και πληθυντικό αριθμό. Το θυμάμαι γιατί γέλασα και ο δάσκαλος με έβγαλε από την τάξη και πολύ καλά έκανε, βεβαίως.

 

[Οπερα]

καλοκαιρι,1990 ή `91,ειχε ερθει στο σπιτι ο Μανωλακης,φιλος του γιου μου,πολυ εκδηλωτικος,ηταν βραδακι,στη Μοσχα μολις ειχε γινει το αποτυχημενο πραξικοπημα κατα Γκορμπατσωφ-Γιελτσιν,ακουγα τις ειδησεις με πολλη προσοχη,κι ο Μανωλακης ολο φασαρια και φωνες,τού λεω μιά,ρε Μανωλακη κανε λιγο ησυχια να ακουσουμε για το πραξικόπημα!,καλμαρε καπως ο Μανωλακης,αλλά τί τα θες,παλια μου τεχνη κοσκινο,σε λιγο αρχισε να ξαναπιανει πολυ ηχητικο χωρο...-ρε Μανωλακη,ειπαμε,κανε λιγο ησυχια,θελω να ακουσω για το πραξικόπημα!
κι ο Μανωλακης,σοβαρος - ναι,θα κανω ησυχια για να ακουσουμε για το πραξικό!
(οπως ο τονος της φωνης μου επεφτε μετα την τονισμενη συλλαβη,ο Μανωλακης ακουγε μονο ως εκει)

πιο μετα,οταν στην τηλεοραση εδειχναν μια τελετη γαμου,ο Μανωλακης,βροντοφωνησε
-να ζησουν οι νεόπλουτοι!

 

[Οπερα]

Ηθελε να πει
-ο Χριστός ειπε θα αναστησω τον Λαζαρο
Και ειπε
-ο Χριστος ειπε θα αληθηνίσω τον Λαζαρο
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Ηθελε να πει
-ειναι πολυς κοσμος
Και ειπε
-ειναι πολλοι κοσμοι
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
διηγουμενος μια σκηνη που εζησε αυτοπτης μαρτυρας σε νοσοκομειο,ειπε:
...ηταν ενας,τον γαζωναν κι αυτος ουρλιαζε...
(=τού βαζανε γαζες στο τραυμα)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Και,λιγο πιο μεγαλος,επεμενε να λεει «λαιμΟτόμος»
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

και
Ο Γιαννης Χαρης,στα «παιδιόπλαστα»
αναφερει τα

Ξεβραχηκε (= στεγνωσε)
Εξω βροχαλίζει...
Κρεμώθηκε(=αλειφτηκε με κρεμα)
ο δρομοστρωτήρας

 

[Οπερα]

-τί ; θα φυγετε και θα αφηστώ μονος μου;

-ενα καραβι βουλιαξε...θελησαν να το ξεβουλιάξουν...

-επαθε αιμορραγίαση (αιμορραγια)

(για κατι που ανεβοκατεβαινε σαν γιογιο)
-ανεβαζεται και κατεβαζεται...

(ζητειται εξηγηση)
-ο μυρμηγκοφαγος τρωει μυρμηγκια...νομιζουν οτι το στομα του ειναι η φωλια τους και μπαινουν μεσα...

παιζοντας το παιχνιδι "Λαβυρινθος"
-θα ειναι δυσκολο,βλεπω πολλα κλείσματα(κλεισιματα)

-θα αστειευτείς πολυ! (θα γελασεις πολυ)

ενας γονδολιάρης

 

[Νηρηιδα]

Ο αδερφός μου που είναι αρκετά χρόνια μικρότερος μου, με ρώτησε όταν ήταν στην τρίτη δημοτικού, τι είναι οι γκέι που άκουσε σχολείο. Του λέω λοιπόν "είναι οι άντρες που αγαπανε σαν συντρόφους άντρες αντί για γυναίκες".Οπότε μου λέει "Αχαα!Αρα και οι γκέισες είναι οι γυναίκες που αγαπάνε άλλες γυναίκες". :χαχαχα:

 

[Φένια]

Η οικιακή βοηθός προς την -πολύ πρόσχαρη- κυρία του σπιτιού "Κυρία, το πρόσωπό σας είναι πολύ γελοίο"

 

[Φένια]

καποτε το διαμερισμα που νοικιαζαμε,ο ιδιοκτητης του αποφασισε να το πουλησει...τελικα βρηκε αγοραστη και επρεπε να φυγουμε...ο μικρος,οταν ακουσε οτι πουλησαν το διαμερισμα,ρωτησε με αγωνια:
-μάς πουλησαν και μάς; και τα παιχνιδια μου;

Το παρακάτω μου το διηγήθηκαν ως αληθινό.

Η γνωστή εκδότις Κατερίνα Βελλίδου αποφάσισε κάποτε να μπει στο χώρο της εκπαίδευσης. Αγόρασε λοιπόν το γνωστό (και καλό) ιδιωτικό δημοτικό σχολείο της Θεσσαλονίκης, τον "Κοραή", στο οποίο τότε φοιτούσε η κόρη της. Οταν ανακοίνωσε στην μικρή "αγοράσαμε το σχολείο σου", εκείνη ρώτησε "και τα παιδάκια, μαμά?"

 

[Μιχαλιος]

Φένια έχουμε κι εδώ στην Περαία έναν Κοραή. Πάντως απ' έξω δεν σου γεμίζει το μάτι.
Εκτός αυτού όταν πήγαινα σχολείο στις πανελλήνιες (και λέω στις πανελλήνιες γιατί στα τετράμηνα οι βαθμοί τους ήταν κατά πολύ μεγαλύτεροι από τους δικούς μας)είχαμε ίδια αποτελέσματα πάνω κάτω με τα παιδιά που πήγαιναν Κοραή.

 

[Οπερα]

ο μικρος:-ξερεις,με τα κακα της φαλαινας κανουν κολωνιες.
(καπου θα το ακουσε)
ο μεγαλος:-καλα,και πώς τα μαζευουν;
ο μικρος(χωρις πολλη σκεψη,αλλά με αρκετη φαντασια):-δυτες,με διχτια...τα κρατανε απο πισω

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ο μεγαλος:-γιατί οι κακοι να πανε στην Κολαση,κι οχι στον Παραδεισο κι αυτοι οι καυμενοι;
ο μικρος:-τί λες; αφου ειναι κακοι...αν πανε στον παραδεισο ολο θα δερνουν τους αλλους,αρα...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ο μεγαλος:-πώς λεγεται ο γιατρος για τα ζωα;
ο μικρος:........;;;;;;;;
ο μεγαλος(βοηθεια):- κτη-.....
ο μικρος:-κτηνολόγος;

 

[Ρεγινόρα]

ο μικρος:-ξερεις,με τα κακα της φαλαινας κανουν κολωνιες.
(καπου θα το ακουσε)
ο μεγαλος:-καλα,και πώς τα μαζευουν;
ο μικρος(χωρις πολλη σκεψη,αλλά με αρκετη φαντασια):-δυτες,με διχτια...τα κρατανε απο πισω

Τέλειο!

 

[Οπερα]

τού εξηγουν οτι αυτος ο καφες λεγεται "Chat noire",δηλαδη "μαυρος γατος"

-τοτε,δεν επρεπε να λεγεται "καφες",επρεπε να λεγεται "μαυρος"...