Πώς αντιδράμε όταν κάποιος κατηγορεί τον αγαπημένο μας λογοτέχνη ή το αγαπημένο μας βιβλίο;

[Νικόλας Δε Κιντ]

Μετά το τέλος μιας κουβέντας που είχα σήμερα το πρωί, σκεφτόμουν πως αντιδρά κανεις σε μια περίπτωση που ένας απο τους συνομιλητές κατηγορεί έναν αγαπημένο λογοτέχνη ή ένα αγαπημενο βιβλίο... Συγκεκριμένα κουβεντιάζαμε για τον Μπόρχες.

Πεταγεται ένας συνάδελφος και αρχίζει να λέει ότι μια φορά πήρε να διαβάσει και του φάνηκε ανούσιος και άκυρος κλπ κλπ....

Πως να αντιδράσεις εκείνη την ωρα;;;

Α) το προσπερνάς και απλά και λες ότι εσένα σου αρέσει πολυ
Β) ρώτας τι ακριβώς δεν του άρεσε για να δεις αν το έχει διαβάσει
Γ) του λες την δική σου γνώμη προσπαθόντας να τον μεταπείσεις
Δ) του λες ότι δεν πήρε χαμπάρι τι λέεει το βιβλίο, τον κράζεις και τον παραπέμπεις να γυρίσει ήσυχος στα Σπορ του Βορρά και στον Κοέλιο
Ε) κάτι άλλο;;;

Εμένα πάντως μου έβγαινε το Β αλλά μετά από επιμονή του συνομιλητή άρχισα να καταλήγω στο Δ!!!

Εσείς τι λέτε λοιπόν αγαπητοί συνλεσχίτες;;;;

 

[Μεταλλαγμένη]

Εννοείται, το Β, είναι αντικειμενικά το πιο σωστό. Αν μάλιστα δεν κράζει απλά για να κράξει και έχει διαβάσει τα βιβλία που κακολογεί, μπορεί να προκύψει και μια εποικοδομητική κουβέντα.

Προσωπικά, δεν εκνευρίζομαι αν κάποιος κακολογεί τον αγαπημένο μου συγγραφέα/βιβλίο. Σιγά μην σκάσω το στομάχι μου για χαζομάρες. Ακόμα και τους αναγνώστες-φαν του συγκεκριμένου συγγραφέα (και κατ΄επέκταση κι εμένα) να κακολογήσει, πάλι δεν θα τσαντιστώ, αλλά θα τον βάλω στην θέση του!

 

[Μεταλλαγμένη]

Δ) του λες ότι δεν πήρε χαμπάρι τι λέεει το βιβλίο, τον κράζεις και τον παραπέμπεις να γυρίσει ήσυχος στα Σπορ του Βορρά και στον Κοέλιο

Μα έτσι κάνεις ακριβώς το ίδιο που κάνει κι εκείνος! Πέφτεις στο επίπεδό του!

 

[Νικόλας Δε Κιντ]

Θα συμφωνήσω για το Β αλλά όσο περνάν τα χρόνια καταλήγω στο Α... Διότι μοιραία όλα τα άλλα θα οδηγήσουν στο Δ

Συνήθως πάντως αυτοί που κατηγορούν συγγραφείς παγκόσμιου βεληνεκούς ή δεν τους έχουν διαβάσει ή προσπαθούν να κατεβάσουν την κουβέντα σε ένα χαμηλό επίπεδο για να παίζουν "εντός έδρας"!!!

Πάντως εγώ που φημίζομαι για την ψυχραιμία μου () έφυγα και πήγα για καφέ στο κυλικείο!!!

 

[Ιαβερης]

Αναλογως το ατομο που εχω μπροστα μου κι αναλογα με το υφος με το οποιο εκφραζει την αποψη του. Στο παρελθον εχω πιασει τον εαυτο μου να μιλα απαξιωτικα για συκεκριμενα βιβλια ( που για να πω την μαυρη αληθεια δεν ειχα διαβασει ποτε, πχ Μαντα και Δημουλιδου) , κατι το οποιο δεν με κολακευε, και που πλεον προσπαθω, και πιστευω εχω καταφερει, να κοψω. Οσον αφορα τον συνομιλητη που θα εχω μπροστα μου και που θα τυχει να μιλησει με ασχημο τροπο για βιβλιο ή συγγραφεα που εμενα μου αρεσουν, μαλλον θα διαλεγα την δευτερη απο τις επιλογες που μας προτεινει ο Νικολας. Θα τον ψαρεψω να δω εαν πραγματι εχει διαβασει πχ τον Ντοστογιεβσκη, και στην περιπτωση που εχει οντως διαβασει, θα προβαλλω κι εγω τα δικα μου επιχειρηματα υπερ του συγγραφεα για να δω εαν μπορω να τον κανω να τον δει με αλλο ματι. Εαν δεν τα καταφερω σημαινει οτι απλα δεν ειναι του γουστου του.
Εαν ομως εχω μπροστα μου καποιον ασχετο, με 10- 20 βιβλια στο ενεργητικο του, να μου λεει μπαρουφες, τοτε μαλλον με αναλογο υφος θα του μιλησω κι εγω.

 

[Βάγγυ]

Μου έχει τύχει να δανεισω σε συμφοιτήτρια και φιλη μου, ενα βιβλιο που εμενα μου άρεσε πολυ και το βιβλιο αλλά και οι συγγραφείς του. Τη φιλη μου τελικά δεν της άρεσε και το "ψιλοεκραξε" όχι με επιχειρηματα άλλα περισσοτερο γιατί δεν ηταν το γούστο της και το βρήκε πολυ προβλέψιμο όπως είπε. Δε με ενόχλησε ιδιαιτέρα γιατί παρολο που είπε πως δεν της άρεσε, κατάλαβα οτι δεν είχε να κάνει με τη γραφή ή την υπόθεση του βιβλιου ή με το υφος των συγγραφέων αλλά ήταν καθαρά προσωπική άποψη οποτε επελεξα το Α. Της εξηγησα τα προτερήματα, συζητησα αυτά που πιστεύω οτι πρέπει να κρατησει κάποιος/α διαβάζοντας το συγκεκριμένο βιβλίο και τέλος.
Όμως, αν κάποιος/α κατηγορήσει καποιον/α συγγραφέα τσατιζομαι. Κυρίως αν έχει διαβάσει μονο ενα δικο του/της. Κάθε συγγραφέας έχει μια-δυο αποτυχίες στο ενεργητικό του, δε γίνεται να διαβάσεις μονο ενα που μπορεί να είναι το "αποτυχημένο" και να τον/την ΚΑΤΑκρινεις (και τονιζω το κατα γιατί το να κρίνουμε μπορούμε όλοι/ες, παραπεμπει και σε θετική κριτική). Σε αυτές τις περιπτώσεις λοιπον, ξεκιναω απο το Β και καταληγω σε όποιο γράμμα βρω...

 

[Νικόλας Δε Κιντ]

Εαν ομως εχω μπροστα μου καποιον ασχετο, με 10- 20 βιβλια στο ενεργητικο του, να μου λεει μπαρουφες, τοτε μαλλον με αναλογο υφος θα του μιλησω κι εγω.

Άρα Ιαβέρη καλά έκανα που εγκατέλειψα την κουβέντα, γιατί θα κατέληγα στο Δ, με το συνάδελφο!!!

 

[Ίζι]

Πάντως Νικόλα, αυτή τη στιγμή μάλλον φέρνεις σε αμηχανία έναν φίλο του Κοέλιο, χρησιμοποιώντας τον ως παράδειγμα λογοτεχνίας (ή και ενασχόλησης ακόμα) χαμηλής ποιότητας.

Εμένα με εκνευρίζει αυτό που λέει ο Ιαβέρης. Να μην έχεις διαβάσει ένα βιβλίο ή ένα συγγραφέα και παρ' όλα αυτά να καταφέρεσαι εναντίον του! Ή να προσπαθείς να υποτιμήσεις το γούστο του άλλου με απώτερο σκοπό να αισθανθείς καλύτερος απ' αυτόν.

Πάντως δεν εκνευρίζομαι αν κάποιος μου πει ότι δεν του αρέσει το αγαπημένο μου βιβλίο ή ότι βαριέται/απεχθάνεται/ μισεί τον αγαπημένο μου συγγραφέα. Έχει κάθε δικαίωμα. Αν όμως μου πει "πώς διαβάζεις αυτές τις μ...κίες" ή αρχίσει να μου μιλάει για "αμερικανιές", "μπεστσελερίστες", "μάρκετινγκ" κ.ο.κ., τότε νιώθω ότι με θίγει προσωπικά και αντιδρώ με νεύρα.

 

[Φαντινα]

Εξαρταται..Μου ετυχε να δανεισω σε μια γνωστη ενα βιβλιο που δεν της αρεσε και μου το επεστρεψε χωρις να το διαβασει...
Δεν ενιωσα καμια αναγκη να υπερασπιστω το εν λογω βιβλιο-αν κι εμενα μου αρεσε.Της εδωσα ενα αλλο,ετσι απλα κι ανωδυνα...(Α)

Δε με ενοχλει να απορριπτει καποιος εναν συγγραφεα ,οπως κι εγω διατηρω το δικαιωμα να με απωθει το στιλ συγγραφεων που χαιρουν παγκοσμιας αναγνωρισης(Καφκα, Κοελιο,Μπουκοφσκι-τυχαια επιλογη χωρις μεταξυ τους συγκρισεις).
Ειχα μπει σε διενεξη με καποιον παρα πολυ μορφωμενο, που απερριπτε τον Ουγκο ως "μετριο"-υπο το πρισμα της κοσμοθεωριας του που απερριπτε καθε εννοια χριστιανισμου κ ρομαντισμου και μου εκθειαζε τον "Οδυσσεα" του Τζους και τον Καφκα.
Με ενοχλησε γιατι μου τον υποτιμουσε τον Ουγκο ως απλοικο.Ο Ουγκο ομως στη μεγαλειωδη του απλοτητα μπορει να αγγιξει κ να αναμορφωσει ψυχες πολυ πιο ουσιαστικα απο αλλα δυσνοητα κ δυσπροσιτα κειμενα "για λιγους"...(Β/Γ)

Για να πω την αληθεια , με ενοχλει παρα πολυ οταν μερικοι απορριπτουν εναν συγγραφεα ως ευτελη(ως εκει δικαιωμα τους)
αλλα ταυτοχρονα υποτιμουν το αναγνωστικο του κοινο!!!!!
Παντα μα παντα μπαινω σε διαδικασια διαλογου.
Το συναντησα κ σημερα.Καποιος σε διαλογο του φβ εγραφε χαρακτηριστικα
"Διαβαζω Μπουκοφσκι και Ροθ ,οποτε δικαιουμαι να προσβαλλω οσο θελω τους αναγνωστες της Δημουλιδου κ της Μαντα απο το πρωι ως το βραδυ ,αν θελω"¨....
Μπηκα στη διαδικασια απαντησης σε αυτο, παροτι δε με υποτιμα προσωπικα:
Ως bookaholic κ βιβλιοκριτικος μπορω να απολαυσω ροζ λογοτεχνια αλλα και να σταθω στο υψος πολυ απαιτητικων βιβλιων...
Με εξοργιζει ομως καποιοι να προβαλλουν εαυτον ως ελιτ σε ανθρωπους που ενδεχομενως δε διαθετουν και το δικο τους γνωστικο υποβαθρο...
Νιωθω την αναγκη να τους υπερασπιστω..
Η επαρση απεναντι σε κεινους που προτιμουν λιγοτερο απαιτητικα αναγνωσματα με εξοργιζει.
Βασικα,αποδεικνυει οτι στην ουσια δεν εχουμε αφομοιωσει τιποτα απο τους μεγαλους συγγραφεις που καυχομαστε οτι εχουμε διαβασει...
Δεν εχουμε δικαιωμα προσωπικης επιθεσης σε κανεναν για τα αναγνωστικα του γουστα.
Ο πραγματικα καλλιεργημενος , αξιοποιει τα βιβλια που διαβαζει, για να γινεται πρωτιστως αλληλεγγυος και ταπεινος μπρος σε κεινους που δεν εχουν τα δικα του πνευματικα εφοδια.
(Προς Δ μερια,λοιπόν η τελευταια περιπτωση)

 

[Φαροφύλακας]

( οι υπόλοιποι εδώ, πάντως, Φαντίνα, τρέμουμε να σου πάμε κόντρα... )

 

[Καστάλια]

Νικόλα, με σκοτώνεις, όλο κάτι τέτοιους προβληματισμούς σου τυχαίνουν στη δουλειά σου - εμείς τι κάνουμε και μας προκύπτουν όλο κάτι πεζά?! Αλλά πέρα από την πλάκα, επειδή μου έχει τύχει να βρεθώ κατά κάποιο τρόπο και από τις δυο πλευρές αυτής της συζήτησης, συμπάσχω με τη θέση σου. Και εγώ σαν τον Ιαβέρη έχει τύχει να εκφραστώ υποτιμητικά, συγκεκριμένα για τη Δημουλίδου και τη Μαντά, ψέματα να πω δεν μπορώ, αν και για μένα αυτό σημαίνει να πω απλά "Δεν είναι του γούστου μου" και "Τις θεωρώ κλισέ συγγραφείς και μαζικής κατανάλωσης" (το παραδέχομαι με βαριά καρδιά, γιατί οι μισοί από όσους διαβάζω είναι μαζικής κατανάλωσης, και αν όχι οι μισοί, αρκετοί θα μπορούσαν να θεωρηθούν κλισέ). Το θέμα είναι ότι εγώ τουλάχιστον διάβασα στη συνέχεια από κανένα - δυο βιβλία τους, έτσι ώστε αφενός μεν να δω προς τί ο τόσος ντόρος, αφετέρου να έχω και τα απαραίτητα επιχειρήματα αν θελήσω ποτέ ξανά να εκφέρω γνώμη για το συγγραφικό τους έργο. Νομίζω παίζει μεγάλο ρόλο τι σόι άνθρωπος είναι ο συνομιλητής με τον οποίο κάνεις αυτό το διάλογο. Και εμένα πχ δε μου άρεσε ο Μπόρχες, με κούρασε, και μπορώ να πω βαρέθηκα, αλλά δε θα πήγαινε το μυαλό μου να τον "κατηγορήσω" - περί ορέξεως... Όταν όμως ο άλλος χωρίς σοβαρά επιχειρήματα χαρακτηρίζει συγγραφείς που δεν γνωρίζει, εκνευρίζομαι και μάλλον και εγώ καταλήγω στο Δ. (Παρεμπιπτόντως, έχω διαβάσει και Κοέλο, πλέον προσπαθώ να μη θεωρώ τίποτα "κατώτερό μου"). Όσο και να μου αρέσει να συζητώ για βιβλία, όταν ο άλλος δεν έχει να προσφέρει τίποτα στην κουβέντα πέρα από γενικολογίες και αρνητικότητα, ευχαριστώ, δε θα πάρω.

 

[Νικόλας Δε Κιντ]

Χαίρομαι που η Φαντίνα μου δίνει ένα νέο πάτημα για να συνεχίσω την σκέψη μου...

Ας πάρουμε παράδειγμα ότι ένας αναγνώστης (υπαρκτό πρόσωπο), έχει διαβάσει μόνο "ροζ" λογοτεχνία και παρόλα αυτά έχει άποψη και είναι αφοριστικός -ή πχ για τέρατα της λογοτεχνίας όπως ο Ουγκό, μόνο και μόνο επειδή δεν κατάφερε να προχωρήσει παραπάνω από τις 10-15 πρώτες σελίδες... Δεν πας και τότε μια βόλτα από το Δ;;; ))

ΥΓ1: Ο "Οδύσσεας" τελικά του Τζόυς μάλλον είναι ένα βιβλίο που έχει διχάσει αναγνώστες και κριτικούς και θα συνεχίσει να τους διχάζει... Προσωπικά θα προτιμήσω τον Ουγκό και θα σταθώ στα λόγια του αγαπημένου μου Καμύ " Η τέχνη δεν πρέπει να είναι για την τέχνη, αλλά ο καλλιτέχνης θα πρέπει να είναι άμεσος προς το κοινό"...

ΥΓ2: Ίζι δεν ήθελα να προσβάλλω τους αναγνώστες του Κοέλιο, αλλά μια ειδική κατηγορία αναγνωστών που πιστεύοντας πως επειδή έχουν διαβάσει αυτόν τον συγγραφέα ανέβηκαν στα ανώτερα στρώματα της διανόησης...

 

[Ίζι]

"Διαβαζω Μπουκοφσκι και Ροθ ,οποτε δικαιουμαι να προσβαλλω οσο θελω τους αναγνωστες της Δημουλιδου κ της Μαντα απο το πρωι ως το βραδυ ,αν θελω"¨....

Έλεος όμως...
Έχει άραγε συναίσθηση πόσο βλακώδες ακούγεται αυτό; Να, αυτού του είδους η γελοία έπαρση είναι που με κάνει έξω φρενών.

 

[Νικόλας Δε Κιντ]

Νικόλα, με σκοτώνεις, όλο κάτι τέτοιους προβληματισμούς σου τυχαίνουν στη δουλειά σου - εμείς τι κάνουμε και μας προκύπτουν όλο κάτι πεζά?!

Καστάλια :χαχαχα:!!! Γενικά πάντως και στον δικό μου χώρο εργασίας οι περισσότερες συζητήσεις που κάνουμε είναι πεζές και κουτσομπολίστικες, αλλά καμιά φορά το πάμε και στην άλλη άκρη!!!! Ένα συγκεκριμένο άτομο, το οποίο έχει άποψη για τα πάντα, και δεν τον έχω για πάνω από 5-10 βιβλία αναγνώστη είναι αφοριστικός με ότι δεν μπορεί να ακουμπήσει!!!

Για παράδειγμα και σε μένα δεν αρέσει η αστυνομική λογοτεχνία, αλλά ποτέ δεν θα μπω στην διαδικασία να κράξω την Αγκάθα Κρίστι, τον Γιάννη Μαρή ή τον Κόναν Ντόυλ... Τώρα βέβαια αν κάποιος μου πει πως η Κρίστι είναι ανώτερη από τον Καμύ ή τον Μπόρχες δεν ξέρω πως θα αντιδράσω.... (βαθιές αναπνοές )) ).

Να φανταστείς η γυναίκα του συγκεκριμένου μια μέρα μου έλεγε το εξής: " Δεν μου αρέσουν αυτές οι βλακείες του Κισλόφσκι, η κόκκινη, η κίτρινη κλπ κλπ ταινίες... Είναι πολύ βαρετές και "κουλτουριάρικες" !!

Την ρωτάω αν έχει δει καμία ταινία από την τριλογία και μου απαντάει "Και βέβαια όχι"!!!

Το Δ είχε κάνει την εμφάνισή του!!!1 :χαχαχα:

ΥΓ: Και γω έχω διαβάσει Κοέλιο. Τον Αλχημιστή όταν ήμουν φοιτητής.... Τα χρόνια περάσαν και δεν θυμάμαι τίποτα για αυτό το βιβλίο. Το μόνο που μπορώ να ανακαλέσω σαν μνήμη είναι μια ατελείωτη βαρεμάρα

 

[Μεταλλαγμένη]

"Διαβαζω Μπουκοφσκι και Ροθ ,οποτε δικαιουμαι να προσβαλλω οσο θελω τους αναγνωστες της Δημουλιδου κ της Μαντα απο το πρωι ως το βραδυ ,αν θελω"¨...

Καλά, βαράω κι εγώ το κεφάλι μου στον τοίχο όπως η Ιζι με αυτή την δήλωση, αλλά περισσότερο με εκπλήσσει που αναφέρει έναν συγγραφέα (Μπουκόφσκι), που δεν νομίζω ότι γενικά θεωρείται δείγμα υψηλής κουλτούρας. Απ' τα σχόλια που διαβάζω δηλαδή γιατί δεν έχω πιάσει κανένα βιβλίο του.

Νομίζω ότι το πρόβλημα κάποιων ανθρώπων είναι ότι παίρνουν πολύ σοβαρά τον εαυτό τους. Μεγάλο ελάττωμα, τελικά

 

[Νικόλας Δε Κιντ]

@ Μεταλλαγμένη: Εμένα δεν μου φαίνεται περίεργο αυτό που λέει η Ίζι....

Ειδικά με τον Μπουκόφσκι υπάρχει μια μερίδα αναγνωστών που επειδή τον έχουν διαβάσει, θεωρούν πως και καλά "Μπουκόφσκι ρε φίλε και ας τους άλλους να ψάχνονται...".

Ο συγγραφέας αυτός λόγω της ιδιαιτερότητας του γραψίματος του, προκαλεί τέτοιες συμπεριφορές...

Εγώ αν και δεν τον έχω ψάξει πολύ, το βιβλίο του "Γυναίκες" μου άρεσε πολύ και μπορώ να καταλάβω γιατί μερικοί την βλέπουν αλλιώς με τον Τσάρλς...

Είναι κάτι σαν τα τραγούδια τον Doors την δεκαετία του '90!!!
Οι φανατικοί αυτού του γκρούπ κοιτούσαν με μια "ανωτερίλα" όλους εμάς τους υπόλοιπους κοινούς θνητούς που δεν καταλαβαίναμε την "φιλοσοφημένη" ποίηση του Μόρισον και τις "θεικές" μελωδίες του Μανζάρεκ...

Πραγματικά, αυτό το γκρουπάκι το έχω κράξει άπειρες φορές το παραδέχομαι...

 

[Ιωάννα Μος]

Νομίζω πως οι αντιδράσεις μου όταν κάποιος κακολογεί ένα συγγραφέα ή ένα βιβλίο που μου αρέσει προσεγγίζουν ή την Α ή την Β επιλογή. Αν πρόκειται για κάποιον που δεν έχει τα ίδια γούστα με εμένα ή που έχει σκοπό μόνο να προκαλέσει δεν νομίζω να μπω στη διαδικασία περαιτέρω συζήτησης. Αν τα γούστα μας γενικώς ταιριάζουν κι ο άνθρωπος λέει απλά την άποψή του, θα βρω ευκαιρία να κουβεντιάσω και άρα θα τον ρωτήσω τι ακριβώς διάβασε, θα του προτείνω κάποιο άλλο βιβλίο του ίδιου συγγραφέα, που πιστεύω πως θα του αρέσει πιο πολύ, κλπ.
Επίσης, πρόσφατα εκνευρίστηκα πάρα πολύ με κάποιον που με κορόιδευε επειδή διάβαζα τον έρωτα στα χρόνια της χολέρας. Ο συγκεκριμένος είχε δει μόνο την ταινία κι απ' αυτήν έβγαζε συμπέρασμα και για το βιβλίο. Όταν κάποιος εκφέρει γνώμη για ένα έργο χωρίς να το γνωρίζει, γίνομαι πυρ και μανία.:κατάρα!:

Spoiler

Φαντίνα, χαρά στα κουράγια σου που του απάντησες. Εγώ σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις σηκώνω τα χέρια ψηλά. Έχω βαρεθεί να συζητάω για πράγματα που μου φαίνονται αυτονόητα.:κατάρα!::κατάρα!:

 

[Μεταλλαγμένη]

Είναι κάτι σαν τα τραγούδια τον Doors την δεκαετία του '90!!!
Οι φανατικοί αυτού του γκρούπ κοιτούσαν με μια "ανωτερίλα" όλους εμάς τους υπόλοιπους κοινούς θνητούς που δεν καταλαβαίναμε την "φιλοσοφημένη" ποίηση του Μόρισον και τις "θεικές" μελωδίες του Μανζάρεκ...

Πραγματικά, αυτό το γκρουπάκι το έχω κράξει άπειρες φορές το παραδέχομαι...

Καλά, αυτές οι συμπεριφορές είναι πιο συχνές όσον αφορά στην μουσική. Εντάξει, κι εμείς ακούμε Τσαϊκόφσκι αλλά δεν το διαλαλούμε κι όλας

Είσαι απ΄αυτούς που κράζουν τον Μόρισον ε? Εμένα κάποια ποιήματα και τραγούδια του μ' αρέσουν αλλά μέχρι εκεί.

 

[Νικόλας Δε Κιντ]

Όταν κάποιος εκφέρει γνώμη για ένα έργο χωρίς να το γνωρίζει, γίνομαι πυρ και μανία.:κατάρα!:

Τελικά το Δ το έχουμε όλοι μέσα μας!!!

Όταν κάποιος πάντως σε κοροιδεύει για μια επιλογή σου θεωρώ πως πρέπει να σου πει κι αυτός τι θεωρεί ανώτερο, για να υπάρχει μια κάποια σύγκριση... Κι έμενα δεν μου άρεσε η συγκεκριμένη ταινία, αλλά αν είναι να μου κάποιος πως θεωρεί ανώτερη το "Ρόκυ 6" ε μετά το θέλει το Δ του!!!

Είσαι απ΄αυτούς που κράζουν τον Μόρισον ε? Εμένα κάποια ποιήματα και τραγούδια του μ' αρέσουν αλλά μέχρι εκεί.

Για να μην στρίψει το νήμα στους Doors έχω να πω μόνο πως τους αντιπάθησα από αυτή την άνευ λόγου υστερία των 90s...

Μόνο το "Spanish Caravan" μου άρεσει κι αυτό επειδή με είχε παιδέψει να το βγάλω στην κιθάρα!!!!

 

[Ιωάννα Μος]

Ούτε εμένα μ' αρέσει η ταινία! (Και το βιβλίο, παρεμπιπτόντως, δε με ενθουσίασε τόσο όσο τα εκατό χρόνια μοναξιάς.) Άλλο αυτό, κι άλλο να κοροϊδεύεις κάποιον που διαβάζει ένα βιβλίο στο οποίο βασίστηκε μία ταινία η οποία δε σου άρεσε...
Πάντως δεν τον έκραξα, ούτε τον παρέπεμψα πουθενά Του έριξα ένα θανατερό βλέμμα και συνέχισα την ανάγνωση.
Το spanish caravan είναι όντως πολύ ωραίο κομμάτι, χωρίς να είμαι και καμία ειδική!