Σοφοκλής : "Αντιγόνη"

[Ντοστογιεφσκι]

Τίτλος: Αντιγόνη
Πρωτότυπος τίτλος: Αρχαία ελληνικά
Συγγραφέας: Σοφοκλής
Γλώσσα: Ελληνικά
Μετάφραση: Φιλολογική Ομάδα Κάκτου
Εκδόσεις: Κάκτος
Έτος έκδοσης: Αύγουστος 1994
Έτος πρώτης έκδοσης: Αύγουστος 1994
Αριθμός σελίδων: 135
ISBN: 9789603520382

Μετά τον αμοιβαίο θάνατο του Πολυνείκη και του Ετεοκλή ο Κρέοντας αναλαμβάνει την εξουσία της Θήβας.Ο Κρέοντας αποφασίζει να ταφεί ο Ετεοκλής με όλες τις τιμές αλλα να μείνει άταφος ο Πολυνείκης ο οποίος θέλησε να κυριεύσει την Θήβα.Επίσης ανακοίνωσε πως οποίος τολμήσει να θάψει τον Πολυνείκη θα τιμωρηθεί με θάνατο.Η Αντιγόνη τραγική αδερφή των σκοτωμένων θέλει να θάψει τον νεκρό και ανακοινώνει την απόφαση της στην αδελφή της Ισμήνη και ταυτόχρονα ζητάει την βοήθεια της.Η Ισμηνη της την αρνείται και προσπαθεί να μεταπείσει την αδελφή της να κανει κατι τέτοιο.Η Αντιγόνη όμως δεν αλλάζει άποψη.Ο φύλακας του νεκρού έρχεται και ανακοινώνει στον Κρέοντα πως ο Πολυνείκης έχει καλυφθεί με λίγο χώμα πράγμα που σημαίνει οτι εγινε συμβολικη ταφή.Ο Κρέοντας θυμωμένος τον στέλνει να καθαρίσει τον νεκρο και να βρεί τον δράστη.Ύστερα απο λίγο επιστρέφει ο φύλακας φέρνοντας μαζί του την Αντιγόνη την οποία συνέλαβε επ' αυτοφώρω να προσπαθεί να θάψει τον αδελφό της για δεύτερη φορά.Ο Κρέοντας αποφασίζει πως η Ανριγόνη πρέπει να πεθάνει και διατάζει να την θάψουν ζωντανή σε μια σπηλιά.Οι προσπάθειες του Αίμονα (γιος του Κρέοντα) να μεταπείσει τον πατέρα του να αλλάξει γνώμη δεν καρποφορούν και ετσι στεναχωρεμένος ακολουθεί την Αντιγόνη (ειναι μνηστή του) στον τάφο και αυτοκτονεί.Όμως ακολουθεί κι άλλη συμφορά...η Ευρυδίκη γυναίκα του Κρέοντα μαθαίνει γαι τον χαμό του γιού της και αυτοκτονει κι αυτή.Ο Κρέοντας στο τέλος μετανιώνει για τις αποφάσεις του και θρηνεί τον χαμό της οικογενειάς του.

Η καλύτερη τραγωδία του Σοφοκλή κατά την αποψή μου.

Λίγα λόγια για τον Σοφοκλή
Ο Σοφοκλής (497 - 406 π.χ) καταγόταν απο τον Κολωνώ.Πήρε μέρος για πρώτη φορά σε δραματικό αγώνα το 468 π.χ όταν νίκησε τον γηραιότερο τραγικό ποιητή Αισχύλο.Έζησε όλη τη ζωή του στη Αθήνα της εποχής της ακμής και άσκησε οικονομικά και πολιτικά αξιώματα.Άνθρωπος θεοσεβής και ευαίσθητος, αγαπήθηκε και τιμήθηκε από τους συμπολίτες του.Στα 60 χρόνια της συγγραφικής του παραγωγής έγραψε περίπου 130 έργα, απο τα οποία σώθηκαν ακέραια 7.Εισήγαγε στη δραματική τέχνη πολλές καινοτομίες και αναδείχτηκε αδιαφιλονίκητος διαμορφωτής της τραγωδίας.

 

[Χρυσηίδα]

Δεν ξέρω αν είναι η καλύτερη τραγωδία του Σοφοκλή, αλλά σίγουρα ήταν το μάθημα που με έκανε να σκεφτώ ότι κάτι αξίζει και το σχολείο τελικά

 

[Αξία]

Το συγκεκριμένο έργο μου άρεσε πολύ! Θυμάμαι το διάβασα όλο στο λύκειο, αν και η ύλη μας έφτανε περίπου μέχρι τη μέση...
Για να είμαι ειλικρινής ήμουν περίεργη να διαβάσω την τραγωδία από .....τη σειρά Κωνσταντίνου κι Ελένης. Στο επεισόδιο που η Βλαχάκη παλεύει να πάρει απολυτήριο λυκείου και η Πέγκυ κάθε λίγο και λιγάκι ξεσπάει: "Ω τάφε μου, κρεβάτι νυφικό, σπίτι μου στη βαθιά τη γη και αιώνιο κελί μου". Φαίνεται ότι το απόσπασμα αυτό υπήρξε ιδιαίτερα αγαπητό στους σεναριογράφους της τηλεόρασης εκείνη την εποχή γιατί το συναντάμε ξανά στους Δύο Ξένους όταν η Κουντουράτου προσπαθεί να το μάθει βάζοντας και βγάζοντας κάλτσες υπό την καθοδήγηση του Κωνσταντίνου Μαρκορά "Τάφε μου, κλίνη μου, νυφική κατοικία μου...".
Με εκείνα και με αυτά λοιπόν (που όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων διακομωδούσαν μία από τις πιο τραγικές στιγμές στην παγκόσμια λογοτεχνία) διάβασα την Αντιγόνη και την αγάπησα σαν ηρωίδα. Παρόλο που γράφτηκε από άντρα η Αντιγόνη είναι μια γυναίκα που σε πείθει για την αυθεντικότητά της. Είπα ναι! να μια γυναίκα με ακεραιότητα και χαρακτήρα, να μια γυναίκα που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από το μεγαλείο ενός άντρα!
Τέλος ο Σοφοκλής σε αυτήν την τραγωδία ,κατά τη γνώμη μου μας, έδωσε έναν από τους πιο όμορφους ύμνους στον έρωτα που γράφτηκαν ποτέ ...

 

[Κόρτο Μαλτέζε]

Ο Σοφοκλής είναι ο αγαπημένος μου από τους τρεις τραγικούς. Προσωπικά προτιμώ τους Οιδίποδές του. Την Αντιγόνη εμείς δεν την ακουμπήσαμε καθόλου στο γυμνάσιο (κάναμε μόνο την Ιφιγένεια την εν Ταύροις) ενώ στο λύκειο που την κάναμε σε μετάφραση η φιλόλογός μας ήταν τόσο άσχετη που δεν μπορούσε να μας βοηθήσει καθόλου στην κατανόηση του κειμένου. Είχε παπαγαλίσει ένα βιβλίο σχετικά με την αρχαία τραγωδία το οποίο ακολουθούσε ευλαβικά, μας μοίραζε φωτοτυπίες από το συγκεκριμένο βιβλίο, τις οποίες έπρεπε να παπαγαλίσουμε και εμείς και αυτή ήταν όλη η διδασκαλία. Αν κανείς είχε κάποια απορία πάνω στις σημειώσεις του πετούσε μια άκυρη απάντηση στα γρήγορα και έτρεχε να ταμπουρωθεί πίσω από τις μεταφορές και τις παρομοιώσεις...

Έπρεπε να περάσουν χρόνια για να ξανασχοληθώ μαζί της και να την εκτιμήσω πραγματικά

 

[Βιβλιομετανάστης]

Μεγαλειώδης τραγωδία και σπουδαία πολιτική αλληγορία παράλληλα.Γράφτηκε σε μία περίοδο έντονης αμφισβήτησης-κυρίως από τους σοφιστές-του "νόμω" δικαίου το οποίο επέκριναν ως αντίθετο προς το "φύσει" και η αντίδραση της Αντιγόνης είναι ακριβώς αυτή η σύγκρουση.Από τη μία το θετικό,εξανθρωπισμένο κι αποδεσμευμένο από μεταφυσικές καταβολές δίκαιο κι από την άλλη ο άγραφος νόμος που υπερέχει των ρυθμιστικών συμβάσεων.

 

[Ιωάννα Κοτσωνη]

Η Αντιγόνη ήταν το μόνο "μάθημα" που διάβασα στο σχολείο. Και χάρη σε αυτό αποφάσισα να ακολουθήσω το θέατρο ως "καριέρα" (εδώ γελάμε).
Οι μονόλογοι της Αντιγόνης και της Ισμήνης είναι πολύ δυνατοί. Το έργο τονίζει την αντιπαράθεση μεταξύ γραπτών και άγραφων (ή πιο σωστά, ηθικών) νόμων.