Ποιο βιβλίο διαβάζεις τώρα;

Τον τελευταιο καιρο διαβασα το "Τορτιλα Φλατ" - Σταινμπεκ που μου αρεσε αρκετα, κατωτερο ομως απο τα αριστουργηματα του, το "Η καλη και η κακη" της Αλι Λαντ, πολυ δυνατο ψυχολογικο θριλερ η γραφη της μου θυμισε Τζιλιαν Φλιν και το "Την Κυριακη εχουμε γαμο" του Ξανθουλη που το απολαυσα , πολυ διασκεδαστικο και ευχάριστο. Τωρα ξεκινησα το "Ιστοριες απο την μηχανη του χρονου", ιστορικό του δημοσιογραφου που παρουσιαζε την ομωνυμη σειρα ντοκιμαντερ.
 
Τελειώσαμε έπειτα από δύο εβδομάδες το ''Υπερίων'' του Dan Simmons. Αξιολόγηση εδώ. Επιστημονική φαντασία. Πολύύύύ καλή δουλειά. Πάμε τώρα για την συνέχεια / κλείσιμο, με τίτλο ''Η Πτώση του Υπερίωνα''.
 
Kαλησπέρα σε όλους. Είμαι νέο μέλος και χαίρομαι που μπορώ να αντλήσω από δω γνώμες και προτάσεις για βιβλία. Τελείωσα το βιβλίο του Τομ Ρομπ Σμιθ ''Ο μυστικός λόγος'' και του Ρεβέρτε ''Ο πίνακας της Φλάνδρας''. Από χθες ξεκίνησα το Perfidia του Ελρου αν και με περιμένει και πατρίδα του Αραμπούρου που την άφησα στη μέση.
 
Τελειωσα το Ο Ποτης, του Χανς Φαλαντα, που ηταν η προταση του @Ιπποπόταμος , στο "Διαβασε ενα αγαπημενο μου βιβλιο". Γενικη εντυπωση πολυ καλη, περισσοτερα σε λιγες μερες.

Εχω ηδη ξεκινησει το Ο Τελευταιος Πιστολερο, του Στιβεν Κινγκ. Πρωτο βιβλιο της εφταλογιας του Μαυρου Πυργου, την οποια ευελπιστω να τελειωσω εντος του 2020.
 
Ξεκινησα τους Επικυριαρχους του Αρθουρ Κλαρκ. @Νιλς :πάνω:. Στην αρχη είμαι ακόμα αλλά μεχρι στιγμης μου αρέσει πάρα πολύ. Εχει δημιουργησει ένα ωραίο μυστήριο σχετικά με τους επικυριαρχους και τους βαθυτερους σκοπούς τους. Η έλευση των εξωγηινων με τα τεραστια διαστημοπλοια που σταθηκαν πάνω απο τις μεγάλες πόλεις μου θύμισε την ταινια "Μερα ανεξαρτησιας" όπου και εκει κάπως έτσι εμφανιστηκαν οι εξωγηινοι. Ποιος ξέρει μπορεί αυτοι της ταινιας να πήραν την ιδεα απο αυτό το βιβλίο.
 
@Χρυσόστομος και σκέψου πότε γράφτηκε ε!
Καλά θα δεις ότι το βιβλίο σε πάει αλλού. Έκλαψα όταν τελείωσε.
Εγώ συνεχίζω το δεύτερο μέρος του Υπερίωνα, την πτώση, που μου πρότεινε ο @Χανκ Μουντυ. Έχω καταστραφεί. Διαβάζω επίτηδες αργά για να μην τελειώσει.
 
Νιλς Μου φαίνεται πολύ περίεργο που δεν ανέφερες τον John Grisham. Είμαι φαν αυτού του συγγραφέα και γενικά αυτού του είδους μυθιστορήματα. Μου αρέσει πολύ η πλοκή και οι ελιγμοί που κάνουν οι αντίπαλοι νομικοί μέσα στα δικαστήρια. Εσύ προφανώς θα καταλάβαινες πολλά περισσότερα από εμένα τον κοινό θνητό, σε ότι αφορά τα νομικά τερτίπια. Αν δεν τον γνωρίζεις, ψάξτο. Εγώ έχω 11 βιβλία του και δεν θα είναι τα τελευταία του.
 
Αγαπητέ μου Λέανδρε. Δύσκολα θα διαβάσω κάτι τέτοιο. Ίσως επειδή απέχουν πολύ από την νομική πραγματικότητα. Διαβάζω περισσότερο βιβλία για κόσμους που δεν θα ταξιδέψω ποτέ.
ΥΓ: ελπίζω η ανάρρωσή σου να πηγαίνει καλά.
 
Μιά και βρίσκεσαι στο φόρουμ Νιλς την θερμή μου καλησπέρα. Σε καταλαβαίνω κάπως, ούτε εγώ θα ήθελα στον ελεύθερο χρόνο μου να διαβάζω για μηχανικές κατασκευές. Από την άλλη όμως θα ήθελα να ρίξω την χολή μου στον εκάστοτε συγγραφέα που κάνει κάποια πατάτα λόγω έλλειπής έρευνας :)))):θρρρ:
Υ.Γ. Η ανάρρωση δυστυχώς προχωρεί πολύ αργά και με προβληματίζει λιγάκι. Γέρικα κόκαλα βλέπεις...:ωιμέ:
 
Μετά τον "Κόσμο της Σοφίας" του Jostein Gaarder (τρομερό βιβλίο, θα έπρεπε να διδάσκεται στα σχολεία κατά τη γνώμη μου) και τις "Κατσαρίδες" του Jo Nesbo (ωραίο βιβλίο, πολύ καλές ανατροπές) ξεκίνησα το "Η Έλινορ Όλιφαντ είναι απολύτως καλά" της Gail Honeyman. Είχα πολλά χρόνια να διαβάσω ένα βιβλίο το οποίο να μην θέλω να το αφήσω από τα χέρια μου! Έχω αγαπήσει τον χαρακτήρα!
 
Τελειωσα τους Επικυριαρχους το οποιο μου αφησε αναμεικτα συναισθηματα. Ενω το πρώτο μισο το βρηκα εξαιρετικο και με ενθουσιασε το δευτερο μισο δεν με ικανοποιησε και τοσο. Καταρχην ηταν λιγο χαοτικό για τα δικά μου γουστα. Αλλα εκει που απογοητευτηκα ηταν οταν εφτασε ο ανθρωπος στον πλανητη των επικυριαρχων. Η αγωνια μου για το πως θα είναι ο πλανητης ειχε βαρεσει κοκκινο και ενω περιμενα καποιες δυνατες περιγραφες και ζωντανες εικόνες οι περιγραφες του συγγραφεα ήταν ελλιπεις και λιγο θολές. Δεν ξερω ισως να ηθελε να αφησει ελευθερη την φαντασια του αναγνωστη. Και εγω δεν ειμαι φιλος των λεπτομερων περιγραφων, ισα ισα καποιες φορες με κουραζουν κιολας αλλα νομιζω πως εκεί χρειάζονταν. Το τελος παντως ηταν συγκλονιστικο και κάπως ποιητικό. Οπως και να εχει ειναι αξιολογο βιβλιο που αξιζει να διαβαστει και ευχαριστω τον @Νιλς για την προταση.
Τωρα θα πιασω το "Σκοτεινο Βερολινο" του Χαραλντ Γκιλμπερς.
 
Top